احمد مشیرالسلطنه: تفاوت میان نسخه‌ها

| birth_place = [[آمل]]، [[مازندران]]

| death_place =، [[تهران]]

| profession = وزارت

'''میرزا احمدخان مشیرالسلطنه''' از [[فهرست نخست‌وزیران ایران پس از مشروطه|نخست‌وزیران ایران]] در [[دوران مشروطه]] در دوران پادشاهی [[محمدعلی‌شاه قاجار]] بود. او نزدیک به دو ماه در این مقام ماند و پس از او [[ناصرالملک]] به مقام ریاست وزرا رسید.<ref>هدایت، مهدی قلی؛ گزارش ایران (قاجار و مشروطیت)، به اهتمام محمدعلی صوتی، تهران، سکه، چاپ دوم، ۱۳۶۳، ج۲، ص۲۰۱.</ref><ref>[http://ensani.ir/fa/article/196781/میرزا-احمد-خان-مشیرالسلطنه-نخست-وزیر-ایران-از-ابتدای-مشروطیت-اکنون- میرزا احمد خان مشیرالسلطنه (نخست‌وزیر ایران از ابتدای مشروطیت تاکنون)]</ref><ref>[http://rijaldb.com/fa/8645/میرزا+احمد+خان+مشیرالسلطنه میرزا احمد خان مشیرالسلطنه / بانک اطلاعات رجال]</ref>

احمد مشیرالسلطنه در ۱۲۶۰ هجری قمری در مازندران، [[آمل]] به دنیا آمد. او مانند دیگران تحصیلات معمول زمان را فرا گرفت، و برای یادگیری خط و نگارش وقت گذاشت وی همچنین مقدماتی از فقه و اصول را نیز آموخت.<ref>ذاکرحسین، عبدالرحیم، ادبیات سیاسی ایران در عصر مشروطیت، نشر علم، چاپ اول، ۱۳۷۷ سایت راسخون</ref> او در سال ۱۲۸۰ هـ. ق به دعوت برادرش [[محمود مدیرالدوله (خوش‌نویس)|مشیرنظام]] که در دربار [[ولیعهد]] (مظفرالدین میرزا) در آذربایجان خدمت می‌کرد به دربار آمد و آنجا مشغول به کار شد و چون خط و روش نگارش او مورد پسند بود کارهای نوشتاری دربار را دردست گرفت و پس از مدتی کوتاهی منشی و رئیس دفتر ولیعهد شد و لقب منشی باشی را بدست آورد.<ref>بامداد، مهدی؛ شرح حال رجال ایران، ج۱، ص۱۰۳</ref>

ناصرالملک نیز مدتی کوتاه نخست‌وزیر بود تا اینکه واقعه توپخانه پیش‌آمد و ناصرالملک معزول به اروپا تبعید شد و نظام السلطنه به زمامداری رسید و او نیز پس از پنج ماه نخست‌وزیری چون نتوانست بین شاه و مجلس را التیام دهد کنار رفت و مشیرالسلطنه بلافاصله نخست‌وزیر و کابینه خود را تشکیل داد و وزارت کشور را نیز عهده‌دار شد و در تهران حکومت نظامی برقرار گردید. حادثه به توپ بستن مجلس و تشکیل محکمه باغشاه و اعدام عده‌ای از مشروطه‌خواهان در این دوره صورت گرفت.<ref>بامداد، مهدی، شرح حال رجال ایران، ج۱، ص۱۰۳.</ref>

[[پرونده:Mmdalishah.jpg|350px|بندانگشتی|راست|از راست آصف‌السلطنه، [[علاالملک]]، [[مهدی‌قلی‌خان مجدالدوله|قلی مجدالدوله]]، [[موثق‌الدوله]]، [[مشیرالسلطنه]]، [[مسعود میرزا ظل‌السلطان|شاهزاده ظل‌السلطنه]] (پسر [[کامران میرزا]])، شاهزاده [[حسین‌قلی‌میرزامیرزا نصرت‌السلطنه]] (برادر محمدعلیشاه)، [[محمدعلیشاه قاجار،قاجار]]، شاهزاده [[اعتضادالسلطنه]] (پسر محمدعلیشاه)، [[احمدشاه قاجار|احمدمیرزا قاجار]] (ولیعهد)، [[ولادیمیر لیاخوف|لیاخوف]]، [[امیر بهادر]]، [[علاالسلطنه]]، [[محمدعلی‌خانمحمدعلی سردارافخمسردار افخم]]، [[مصطفی حاجب‌الدوله]]]]

در ۱۳۲۸ هـ. ق به او سوءقصد شد و هنگامی که قصد خروج از کالسکه خود را داشت چند تیر بسویش شلیک شد. گلوله‌ها به پای او اصابت کرد و مدت‌ها تحت درمان و معالجه بود تا سرانجام در ۱۳۳۷ هـ. ق در ۷۷ سالگی درگذشت و در مقبره شخصی خود واقع در صحن نوی قم به خاک سپرده شد. مشیرالسلطنه یکی از چند رجالی است که در تاریخ مشروطیت به عنوان نماد [[استبداد]] دانسته شده‌است، در حالی که او احساسات ملی و مذهبی شدید داشت و تحت تأثیر دوست خود حاج [[شیخ فضل‌الله نوری]] موافق با مشروطهٔ مشروعه بود.<ref>شیخاحمد فضل‌اللهکسروی، نوری از علمای عصر مشروطه، پس از فتح تهران توسط فاتحان بهتاریخ دارمشروطه آویختهایران، شدص۴۷۵.</ref>

مشیرالسلطنه سواد متوسطیخوبی داشت و به اصول مذهبی سخت پای‌بند بود به همین دلیل مدرسه و مسجدی در [[خیابان مولوی]] ساخت که هم‌اکنون پابرجاست وکه به نام [[مسجد مشیرالسلطنه]] شناخته می‌شود و موقوفاتی نیز برای آن اختصاص داده شده‌است. غالب تاریخ نویسان مشروطه در حالی که از استبداد و خودسری مشیرالسلطنه مطالبی نوشته‌اند ولی هیچ‌کدام نتوانسته‌اند منکر سادگی، نجابت و انسان‌دوستی وی شوند. مشیرالسلطنه یکی از چند رجالی است که در تاریخ مشروطیت به عنوان نماد [[استبداد]] دانسته شده‌است، در حالی که او احساسات ملی و مذهبی شدید داشت و تحت تأثیر دوست خود حاج [[شیخ فضل‌الله نوری]] موافق با مشروطهٔ مشروعه بود.<ref>شیخ فضل‌الله نوری از علمای عصر مشروطه، پس از فتح تهران توسط فاتحان به دار آویخته شد.</ref>

در کتاب رهبران مشروطه جلد دوم تألیف ابراهیم صفائی دربارهٔ مشیرالسلطنه چنین نوشته‌اندنوشته‌است: