علینقی وزیری: تفاوت میان نسخه‌ها
| [نسخهٔ بررسی‌شده] | [نسخهٔ بررسی‌شده] |
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: فرهگنستان⟸فرهنگستان |
|||
خط ۷۴:
در اسفند ۱۳۰۲ وزیری «مدرسه عالی موسیقی» را در تهران تأسیس کرد که یک آموزش موسیقی بود. در این مدرسه مباحث نظری موسیقی ایرانی و غربی آموزش داده می‌شد و به نت‌نویسی، [[سلفژ]]، [[وزن‌خوانی]] و هارمونی توجه ویژه‌ای می‌شد. تدریس تمام مباحث توسط خود وزیری انجام می‌شد ولی برای مسائل دفتری از [[سلیمان سیاح سپانلو|سلیمان سپانلو]] که نوازندهٔ تار بود کمک می‌گرفت. از جمله اولین شاگردان این مدرسه می‌توان به [[اسماعیل مهرتاش]]، [[مهدی برکشلی]]، [[حسین سنجری]]، [[حسین گل‌گلاب]] و عبدالعلی وزیری (برادرزادهٔ علینقی وزیری) اشاره کرد.<ref>{{پک|ملاح|۱۳۸۶|ک=علینقی وزیری موسیقیدان فرهنگ‌ساز}}</ref><ref dir=ltr>{{پک|Farhat|2003|ک=VAZIRI|زبان=en}}</ref>
در سال ۱۳۰۴ وزیری یک آموزشگاه [[تئاتر موزیکال]] با نام «[[کلوپ موزیکال]]» تأسیس کرد که در این کلوپ هفته‌ای یکبار با شاگردان خود کنسرت می‌داد. تعدادی از هنرمندان برجستهٔ معاصر وزیری که با دیدگاه‌های سیاسی انقلابی او همسو بودند در این کلوپ عضو بودند، از جمله [[علی دشتی]]، [[محمد حجازی]]، [[علی‌اکبر دهخدا]]، [[سعید نفیسی]]، [[رشید یاسمی]]، [[نصرالله فلسفی]] و [[عباس اقبال]]. یکی از مهم‌ترین شرکت‌کنندگان در کنسرت‌های کلوپ نیز [[رضاخان]] بود که در آن دوران نخست‌وزیر [[احمدشاه قاجار]] بود، و بعدها به همین جهت از وزیری حمایت کرد. به جز اجرای موسیقی، این کلوپ محلی برای سخنرانی‌های وزیری در مورد موسیقی نیز بود. شرکت در این سخنرانی‌ها برای هر دو جنس آزاد بود و مصداقی از تلاش‌های وزیری برای ترویج فعالیت‌های فرهنگ نزد زنان دانسته می‌شود.<ref>{{پک|ملاح|۱۳۸۶|ک=علینقی وزیری موسیقیدان فرهنگ‌ساز}}</ref><ref dir=ltr>{{پک|Farhat|2003|ک=VAZIRI|زبان=en}}</ref> در سال ۱۳۰۵ هم کلاس دختران را در مدرسه عالی موسیقی راه‌اندازی کرد و کلوپ خانم‌ها را نیز به راه انداخت. مدتی بعد مدرسه‌های موسیقی پسران و دختران به منطقهٔ [[خیابان لاله‌زار|لاله‌زار]] تهران منتقل شدند؛ در این ساختمان جدید، مدرسه با سالن کنسرت تجهیز شده بود. در یکی از شب‌هایی که خانم‌ها کنسرت می‌دادند، آتشی بر پا شد که خسارت بسیار به بار آورد.<ref>{{پک|ملاح|۱۳۸۶|ک=علینقی وزیری موسیقیدان فرهنگ‌ساز}}</ref>
همچنین در سال ۱۳۰۴، [[رضا خان]] (که در آن زمان [[نخست‌وزیر]] بود) در یکی از کنسرت‌های وزیری و گروهش شرکت کرد و از کار او بسیار خوشش آمد. وی از وزیری خواست که طرحی برای موسیقی به دربار ارسال کند، و وزیری در طرحش چند پیشنهاد ارائه کرد که عبارت بودند از: آموزش موسیقی در مدارس دولتی، آموزش موسیقی به بچه‌های یتیم (احتمالاً به این دلیل که این بچه‌ها والدینی نداشتند که مانع از تعلیم موسیقی توسط آنان بشوند)، تأسیس یک تالار اپرا، و آموزش [[سرود|سرودهای]] فارسی به گروه‌های موسیقی نظامی به جای آموزش [[مارش|مارش‌های]] غربی.<ref dir=ltr>{{پک|Chehabi|1999|ک=From revolutionary tasnif|ص=147|زبان=en}}</ref>
در سال ۱۳۰۷ ریاست «[[هنرستان عالی موسیقی|مدرسه موزیک]]» (که نزدیک شش دهه پیشتر و برای آموزش موسیقی نظامی به ارتشیان تشکیل شده بود) به وزیری محول شد و نام آن به «مدرسهٔ موسیقی دولتی» تغییر یافت. چند سال بعد این مدرسهٔ دولتی، با مدرسهٔ عالی موسیقی که خود وزیری تأسیس کرده بود (و خصوصی بود) ادغام شدند و حاصل آن یک [[کنسرواتوار]] موسیقی بود که دوره‌ای پنج‌ساله ارائه می‌کرد که در انتهای آن هنرجویان مدرکی معادل پایان تحصیلات متوسطه دریافت می‌کردند. تعدادی از برجسته‌ترین شاگردان پیشین وزیری، در این کنسرواتوار تدریس می‌کردند. همچنین در همین دوران وزیری به وزیر آموزش و پرورش دولت وقت پیشنهاد کرد که تئوری موسیقی و آواز جزو مفاد آموزشی دوران [[دبستان]] قرار بگیرد؛ این پیشنهاد اگر چه بلندپروازانه بود، اما چون با دیدگاه غرب‌گرایانه رضاشاه سازگار بود مورد تأیید قرار گرفت اما نهایتاً به خاطر این که به تعداد کافی معلم برای آموزش این مباحث وجود نداشت فقط در چند مدرسه در تهران اجرا و سپس ملغی شد.<ref dir=ltr>{{پک|Farhat|2003|ک=VAZIRI|زبان=en}}</ref>
| |||