جوچه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
تصحیح املایی واضافه کردن پیوند |
حذف متن واضافه کردن پیوند |
||
خط ۴۸:
== ورزش جوچه ==
در همه ورزشها، آنچه به آن روش جوچه خوانده میشود، به کار گرفته میشود. این روش تضمین میکند که در هرجور تمرین ورزشی، آمادگی روحی و ایدئولوژیک یک مؤلفه کلیدی است و شایستگی فیزیکی و مهارتهای ورزشی کافی نیست. هرکس در ابتدا باید درک و شناخت کاملی از ورزشی که دارد خود را برای رقابت در آن آماده میکند، داشته باشد و دلیلی پیدا کند که بابت سروکارداشتن با یک ورزش خاص احساس غرور کند. به بیان دیگر، ورزشکار باید با هدف روشن افتخارآفرینی برای ملت و رهبر تمرین کند. زمانی که کای سون هوی ۱۶ساله در بازیهای تابستانی [[المپیک آتلانتا]] در سال ۱۹۹۶ مدال طلای [[جودو]] را برد، به خبرنگارها گفت که کلید موفقیت این دختر نوجوان، عزمش برای افتخارآفرینی برای سرزمین پدری و رهبر محبوب بوده و برای این که به دنیا نشان دهد کره شمالی در هر زمینهای از عهده پیروزی برمیآید.{{سخ}}
به نظر متفکران جوچه ورزشهایی مانند تکواندو، بوکس، جودو، تیراندازی، و [[تنیس روی میز]]، در این خصوصیت مشترکاند که همهشان به تربیت ذهن هم به اندازه تربیت بدن نیاز دارند. فقط وقتی که ذهن و بدن در همسازی و هارمونی باشند، میتوان راز ورزش را فهمید. شاید اینجا بتوان دریافت که مفهوم همسازی و هارمونی بین بدن و ذهن با چشمانداز [[کنفوسیوس|کنفوسیوسی]] سازگار است؛ این آموزه کنفوسیوسی که «وقتی روح بر نفس فائق آید، چیزی نیست که نشود
== پزشکی جوچه ==
در کره شمالی هر بیمارستان هم به [[تجهیزات پزشکی]] غربی و هم به تجهیزات پزشکی شرقی مجهز شدهاست. برنامه آموزشی دانش پزشکی هم شامل هردو میشود. با این حال این دو جور پزشکی بیش از آنکه جداجدا با هم سروکار پیدا کنند، در هم آمیخته شدهاند. به «سنتز» جزئیات این دو دانش پزشکی، پزشکی جوچه گفته میشود. طرفدارهای این روش، آن را عامل اصلی رسیدن به «امید به زندگی» بالا در مقایسه با [[کشورهای غربی]] صنعتی و [[کره جنوبی]] - آن هم در کشوری که از نظر اقتصادی از جهان توسعهیافته خیلی دور است - میدانند. اینطور که یک بیمار سرطانی معروف میگوید، این رویکرد بدعتآمیز به او کمک کرده که بیماریاش را درمان کند. [[کیم هیونگ
او در دوم دسامبر آن سال در هتل پلازای [[سازمان ملل]] یک [[کنفرانس خبری]] ترتیب داد و در آن اعلام کرد:
دیگر حتی یک سلول سرطانی هم در بدن من نیست. دیگر من یک بیمار سرطانی نیستم. وقتی دو سال و نیم پیش این شهر را ترک میکردم، هیچکس به بازگشتم فکر نمیکرد؛ به خصوص با این فاصله زمانی زیاد؛ ولی امروز به لطف [[دانش برتر]] پزشکی میهن پدریام و کشور خیرخواهم و رهبر محبوب [[کیم جونگ-ایل|کیم جونگ ایل]] که شخصاً پیگیر درمان من بودند، اینجا هستم. اینها همه به خاطر پزشکی جوچه است. از این به بعد، دنیای پزشکی با دیدن من به دانش پیشرفته پزشکی و نظام بهداشتی کشورم توجه میکند. مطمئن باشید این روح من نیست که از قبرم درآمده و روبهرویتان نشسته است!{{سخ}}
اینکه آیا ادعای مطرحشده توسط این سفیر سابق کره شمالی از نظر علمی هیچ اعتباری دارد یا نه، موضوع این بحث نیست. واقعیت مهم این است به نظر میرسد مردم کره شمالی به کارایی این گونه درمان باور دارند.
خط ۶۱:
تحقق جوچه در موقعیتهای عینی زندگی را میتوان در شماری از حوزهها علاوه بر آنها که در این مطلب بهشان اشاره شد، مشاهده کرد؛ مانند رقص، روشهای کشاورزی، لباسها، و حتی مدلهای آرایش مو. مثلاً چیزی هست به اسم رقص جوچه. این رقص با آن حرکتهای بدن شناخته میشود که به بالاتنه - مشخصاً بازوها، دستها، و شانهها - محدود میشود. یک نظریهپرداز جوچه که در رقص تخصص دارد، میگوید که این نوع رقص بهوضوح با رقص غربی – که عمدتاً بر حرکت پایینتنه استوار است – در تعارض است و همچنین با رقص آفریقایی که حرکتهای کل بدن را به کار میگیرد، متمایز است.
[[رقص سنتی]] یا جوچه به گستردگی در مدرسهها آموزش داده میشود. از همه دانشآموزها انتظار میرود قبل از ترک کردن مدرسه، در این زمینه تمرین کنند. فعالیت دیگری که پیشتر مفهوم جوچه را بروز میداد، حرکات [[آکروباتیک]] است. در واقع، حرکات آکروباتیک منسوب به کره شمالی عمدتاً به خاطر سطح دشواریشان شناخته میشوند
مردم کره شمالی به دریافتی دربارهٔ روش مناسب برای حفظ ظاهر فیزیکیشان، پاییدن لباسهاشان، کلاهها، کفشها، و حتی شیوههای آرایش مو رسیدهاند. در
آییننامههای بهخصوصی برای مدل موی دانشآموزها وجود دارد که گاه با توجه به سن و سطح آنها به شکلی جزئی تغییر میکند. حتی بزرگترها هم میل دارند مدل مویشان قابلقبول باشد. مثلاً مدلهای موی زنان گوناگونی کمی دارد. در یک آرایشگاه زنانه، میتوان تصاویری را از مدلهای توصیهشده مو برای زنان دید که روی دیوار نصب شدهاند و به کمک آنها به سادگی میتوان سلیقه هرکس را دریافت. در واقع این مدلهای پذیرفتهشده، مدلهای جوچه نامیده میشوند. علاوه بر ارزشهای زیباییشناسانه، کرهجنوبیها ارزشهایی ایدئولوژیک را هم به این مدلها منتسب میکنند. به محض اینکه پای یک ارزش ایدئولوژیک به میان میآید، هرجور بیراههرویای دشوار میشود چون میتواند به عنوان میل به نشان دادن سرپیچی از دولت تعبیر شود.
اما شاید مؤثرترین و ملموسترین جنبه جوچه، معرفیشدن تقویم جدید بودهاست. بر اساس این تقویم جدید، زمان با تولد [[کیم ایل-سونگ|کیم ایل سونگ]] آغاز میشود. سالی که او متولد شد، ۱۹۱۲، اولین
اجمالاً، کره شمالیها در محیطی زندگی میکنند که همهجایش به رنگ جوچه است. آنچه آنها میشنوند، میگویند، حس میکنند، و میبینند، بهشدت از ایدههای جوچه رنگ گرفتهاست. به منظور تصور کردن فرایند چنین اشباعسازی فرهنگی، باید چنین محیط را برای زندگی در زمینه یک انقطاع کامل از جهان بیرونی تجربه کند.
|