سپ مایر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۵۳:
[[هلموت شون]] مربی [[تیم ملی فوتبال آلمان]]، بی‌توجه به منتقدان، همچنان به سپ مایر اعتماد کرد و او نیز در سال‌های بعد شایستگی کامل خود را نشان داد و منتقدان را خاموش ساخت. مایر در سال ۱۹۷۲با تیم ملی فوتبال آلمان در بلژیک به مقام قهرمانی جام ملت‌های اروپا رسید و دو سال بعد در مسابقات جام جهانی فوتبال در آلمان قهرمان جهان شد. مایر را در این دوره، یکی از بزرگ‌ترین و موفق‌ترین دروازه‌بانان جهان لقب دادند.
 
[[فرانتس بکن‌بائربکن‌باوئر]] "قیصر" فوتبال آلمان، مایر را با فاصله زیاد نسبت به دیگران، بهترین دروازه‌بان تاریخ فوتبال آلمان می‌داند. در ستایش او می‌گفتند: هر گلی که وارد دروازه مایر شود، غیرقابل مهار بوده‌است! از ویژگی‌های مایر، تمرینات غیرعادی او بود. برای نمونه مرغی را در میدان وسیع فوتبال رها می‌ساخت و سپس با شیرجه‌های تماشایی تلاش می‌کرد پرنده را به چنگ آورد! در انتقاد از قصور بازیکنان خودی صریح بود. حتا زمانی که بکن‌باوئر، بازیکن استثنایی هم‌باشگاهی او در دو بازی پی درپی، اشتباهاً دو گل وارد دروازه خودی کرد، مایر از مربی تیم خواسته بود که یکی از مدافعان تیم را مامور کنترل بکن‌باوئر کند تا او دوباره به تیم خودی گل نزند!مایر خیال داشت تا چهل سالگی درون دروازه بایستد و به رکورد ۱۰۰بازی برای تیم ملی دست یابد، اما در سال ۱۹۷۹بر اثر یک حادثه سنگین رانندگی که به آسیب‌دیدگی شدید او منجر گردید، به حضور خود در میدان‌های ورزشی پایان داد. با این حال وی از فوتبال دل نکند و به عنوان مربی دروازه‌بانان به فعالیت پرداخت.
 
افتخارات زیادی در کارنامه ورزشی سپ مایر ثبت شده‌است. وی علاوه بر قهرمانی جهان و اروپا، چهار بار با بایرن مونیخ قهرمان آلمان، سه بار قهرمان باشگاه‌های اروپا و یک بار قهرمان باشگاه‌های جهان شد. مایر سه بار به عنوان بهترین بازیکن آلمان انتخاب گردید و افزون بر آن، کارشناسان فوتبال او را به عنوان بهترین دروازه‌بان تاریخ فوتبال آلمان برگزیدند.نام سپ مایر از طرف فدراسیون بین‌المللی فوتبال [[(فیفا)]]، در رده‌بندی بهترین دروازه‌بانان تاریخ فوتبال جهان، پس از [[لئویاشین]] دروازه‌بان افسانه‌ای [[شوروی سابق]]، [[گوردن بنکس]] گربه‌چالاک انگلستان و [[دینو زوف]] دیوار استوار [[تیم ملی فوتبال ایتالیا]]، در جایگاه چهارم قرار گرفته‌است.