راه‌آهن سراسری ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Pr.railway (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
Pr.railway (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
خط ۳۴:
در میان طرح های احداث شده دو محور همچنان در حال بهرهبرداری میباشد، یکی خط تبریز-جلفا و دیگری زاهدان به میرجاوه.
[[پرونده:2019-08-06 14 34 11-1- خلاصه ای از تاریخچه ورود راه آهن به ایران تا پیش از خط سراسری - Word.png|بندانگشتی|جایگزین=|وسط|274x274پیکسل|تصویر صفحه آخر متن ترجمه امتیاز نامه راه آهن جلفا - تبریز - مآخذ : بایگانی وزارت امور خارجه]]
[[File:2019-08-06 14 34 31-1- خلاصه ای از تاریخچه ورود راه آهن به ایران تا پیش از خط سراسری - Word.png|thumb|نقشه راه آهن جلفا - تبریز|جایگزین=|وسط|314x314پیکسل]]▼
قرارداد احداث راه آهن '''تبریز - جلفا''' به طول 147 کیلومتر و خط فرعی '''صوفیان تا شرفخانه''' به طول 52 کیلومتر بین ایران و بانک استقراض روسیه در 24 ژانویه 1913 (1291/11/4 ه.ش) منعقد گردید و در ماه می 1914 (دوماه قبل از شروع جنگ جهانی اول) کار احداث آن آغاز شد و با تشریفات خاص و مفصل در 6 می سال 1916 ( 1295/02/16ه.ش) با حضور محمد حسن میرزا ولیعهد ایران و سرتیپ یانوسکوتیچ نماینده قشون روس و کنسول روسی مقیم تبریز افتتاح شد.
در سال 1918 (1297 ه.ش) دولت انگلیس اقدام به احداث راه آهن هندوستان – ایران نمود و از کویته در خاک فعلی پاکستان یک رشته خط به داخل ایران که از مرز میرجاوه تا زاهدان 92 کیلومتر است امتداد داد. هدف از احداث این راه خط تأمین احتیاجات نظامی بود و تا سال 1310 کالای ایرانی و هندی حمل میکرد و توسط شرکت راه آهن شمال غرب هندوستان اداره می شد و سپس برای مدتی تعطیل شد. در جنگ جهانی دوم (1318 ه.ش) انگلیسی ها مجددا به بهره برداری از این خط پرداختند. در سال 1326 پاکستان از هندوستان جدا شد و از حجم مبادلات کالا به طور قابل ملاحضه ای در این خط کاهش یافت. عاقبت در سال 27/11/1337 ه.ش موافقت نامه ای بین ایران و پاکستان امضا شد و خط زاهدان – میرجاوه رسما به دولت ایران تحویل گردید.
▲[[File:2019-08-06 14 34 31-1- خلاصه ای از تاریخچه ورود راه آهن به ایران تا پیش از خط سراسری - Word.png|thumb|نقشه راه آهن جلفا - تبریز]]
== ایستگاه‌ها در زمان تاسیس ==
| |||