مؤسسه فیزیک نظری لانداو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Shomare76 (بحث | مشارکت‌ها)
Shomare76 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳:
== تاریخچه ==
موسسه لانداو در سال ۱۹۶۵ در جهت احیای ''مدرسه لاندو'' و همچنین برای زنده نگاه داشتن یاد فیزیکدان شهیر روسیه، [[لو لانداو|لو دی لانداو]] در پی حادثه غم‌انگیز رانندگی‌اش که منجر به مرگ وی شد، بنیان نهاده شد. پس از مدت کوتاهی از تأسیس این مؤسسه، تعداد پژوهشگران آن از مرز صد دانشمند گذشت و به یکی از مؤسسات مشهور و پیشرو در سراسر جهان برای [[فیزیک نظری]] تبدیل گردید.
تا سال ۱۹۹۲، این موسسه به سرپرستی اسحاق مارکوویچ خلاتنیکوف مدیریت و هدایت می‌شد، که پس از وی سرپرستی آن به [[ولادیمیر ای. زاخاروف|ولادیمیر E. زاخاروف]] واگذار شد.
 
در پی حوادث دهه نود قرن بیستم، که حدود نیمی از دانشمندان و بزرگان علمی روسیه به مراکز علمی پیشرو و دانشگاه‌های خارج از کشور پیوستند، بر خلاف بسیاری از مراکز علمی دیگر در روسیه، موسسه لانداو در قرن گذشته قدرت مقابله با بحران دهه نود را داشت. زیرا اکثر این دانشمندان همچنان ارتباط و همکاری خود را با ''مؤسسه مادر'' حفظ کردند. این دایره همکاری منجر به تشکیل یک شبکه علمی به نام مکتب لاندو شد، که به حمایت از فیزیکدانان جوان نظری‌کار در موسسه لاندائو می‌پردازد.
 
== اعضای برجسته ==
تا سال ۱۹۹۲، این موسسه به سرپرستی اسحاق مارکوویچ خلاتنیکوف مدیریت و هدایت می‌شد، که پس از وی سرپرستی آن به [[ولادیمیر ای. زاخاروف|ولادیمیر E. زاخاروف]] واگذار شد.
 
== اعضای برجسته ==
دانشمندان برجسته بیشماری در [[ریاضی‌دان|ریاضیات]] و همچنین [[فیزیک‌دان|فیزیک]] با این موسسه همکاری دارند که به عنوان مثال می‌توان به [[فهرست برندگان جایزه نوبل|برنده جایزه نوبل]] [[آلکسی آلکسیویچ آبریکوسوف|الکسی الکسیویچ آبریکوسوف]] و همچنین ایگور [[لف گورکوف|دزیالوشینسکی]]، [[لف گورکوف|لو گوروف]]، ولادیمیر [[لف گورکوف|گریبوف]]، آرکادی میگدال، [[آناتولی لارکین]]، [[سرگئی نوویکوف]]، [[الکساندر مارکوویچ پولیاکوف|الکساندر پلیاکوف]]، مارک آزبل، والری پوکوفسکی، امانوئل راشبا، سرگئی Iordanskii, Ioshua لوینسون، [[الکسی استروبینسکی|الکسی استاروبینسکی]]، الکسی Kitaev، وادیم Berezinskii، سرگئی Brazovsky، کنستانتین افیتوو، دیوید Khmel'nitsky، ولادیمیر مینییو، گرگوری Volovik، [[پائول ویگمن|پل Wiegmann]]، لئونید Levitov، الکساندر Zamolodchikov، وادیم Knizhnik، کنستانتین Khanin، و [[یعکوو گ. سینایی|یاکوف جی سینا]] اشاره کرد.<ref>{{Cite journal|last=Raussen|first=Martin|last2=Skau|first2=Christian|date=September 2014|title=Interview with Yakov Sinai – Abel Laureate 2014|url=https://www.ems-ph.org/journals/newsletter/pdf/2014-09-93.pdf|journal=EMS Newsletter|issue=93|page=17|access-date=19 July 2017}}</ref>