توسعه پایدار: تفاوت میان نسخه‌ها

'''توسعه پایدار'''<ref name=":0"/> ([http://sdg-iran.ir/sustainabledevelopment Sustainable development]) توسعه پایدار توسعه‌ای است که نیاز حال حاضر جمعیت کره زمین را برآورده می‏‏‏‏‌‌کند بدون آن که توانایی نسل‏‌های آتی، شامل همه ساکنین زمین از حیوانات و گیاهان تا انسان، را در تامین نیازهایشان به خطر بیاندازد. این مفهوم تلاش دارد که با نگاهی جدید به توسعه، اشتباهات گذشته بشری را تکرار نکند و توسعه ای همه‌جانبه و متوازن را رقم بزند.<ref name=":1">{{یادکرد وب|نویسنده=مدرسه توسعه پایدار دانشگاه شریف|کد زبان=fa|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://sdschool.ir/post/what-is-sd|عنوان=توسعه پایدار چیست؟}}</ref> توسعه پایدار فرایندی است که آینده‌ای مطلوب را برای جوامع بشری متصور می‌شود که در آن شرایط زندگی و استفاده از منابع، بدون آسیب رساندن به یکپارچگی، زیبایی و ثبات نظام‌های حیاتی، نیازهای انسان را برطرف می‌سازد.<ref>Aldo Leopold, ''A Sand County Almanac'', 1949.</ref> توسعه پایدار [[سبک زندگی مسئولانه|راه حلهایی]] را برای الگوهای فانی ساختاری، اجتماعی و اقتصادی توسعه ارائه می‌دهد تا بتواند از بروز مسائلی همچون نابودی منابع طبیعی، تخریب سامانه‌های زیستی، آلودگی، تغییرات آب و هوایی، افزایش بی‌رویه جمعیت، بی عدالتی و پایین آمدن [[کیفیت زندگی]] انسان‌های حال و آینده جلوگیری کند. توسعه پایدار فرایندی است در استفاده از منابع، هدایت سرمایه‌گذاری‌ها، جهت‌گیری توسعه فناوری و تغییرات نهادی، با نیازهای حال و آینده سازگار باشد. توسعه پایدار که از دهه۱۹۹۰ بر آن تأکید شد جنبه‌ای از [[توسعه انسانی]] و در ارتباط با [[محیط زیست]] و نسل‌های آینده است. هدف توسعه انسانی پرورش قابلیت‌های انسانی محسوب می‌شود. توسعه پایدار به عنوان یک فرایند در حالی که لازمه بهبود و پیشرفت است، اساس بهبود وضعیت و رفع کاستی‌های اجتماعی و فرهنگی جوامع پیشرفته را فراهم می‌آورد و باید موتور محرکه پیشرفت متعادل، متناسب و هماهنگ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تمامی جوامع و به ویژه [[کشورهای در حال توسعه]] باشد. توسعه پایدار سعی دارد به پنج نیاز اساسی زیر پاسخ گوید: تلفیق حفاظت و توسعه، تأمین نیازهای اولیه زیستی انسان، دست‌یابی به عدالت اجتماعی، خودمختاری و [[تنوع فرهنگی]] و حفظ یگانگی [[اکولوژیکی]].<ref>مقاله دکتر یوسف گرجی مهلبانی، نقد معماری پایدار و نقد آن در حوزه محیط زیست،1389</ref>