آچی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
صفحه‌ای تازه حاوی «{{infobox ethnic group | group = Aché | image = Ache Hunting.jpg | caption = یک مرد آچی‌ای در حال کمان‌کشی | pop...» ایجاد کرد
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱:
'''آچِی''' ({{IPAc-en|ɑ:|ˈ|tʃ|eɪ}} {{Respell|ah|CHAY|'}}) یک قوم [[شکارچی-گردآورنده|شکارچی-گردآورندهٔ]] [[سرخ‌پوست]] در [[پاراگوئه]] هستند که در شرق این کشور زندگی می‌کنند و جمعیت آن‌ها امروزه حدود ۱٫۵۰۰ تن برآورد می‌شود.<ref name=ethno>[http://www.ethnologue.com/show_language.asp?code=guq "Aché."] ''Ethnologue.'' Retrieved 20 Dec 2011.</ref>
 
از نخستین گزارش‌های مُبلغان مسیحی دربارهٔ قوم آچی در سدهٔ هفدهم میلادی تا تماس‌های صلح‌آمیز با آن‌ها در سدهٔ بیستم، آچی‌ها به‌عنوان مردمی شکارچی-گردآورنده که در گروه‌های کوچک زندگی می‌کنند و کاملاً به منابع جنگلی وحشی برای زندگی خود وابسته هستند توصیف شده‌اند.<ref name=hhg>Hill, Kim, A. Magdalena Hurtado, and Aldine de Gruyter. ''Aché Life History: The Ecology and Demography of a Foraging People''. New York: Aldine Translation, 1996. {{شابک۲|978-0-202-02037-2}}.</ref> در سدهٔ بیستم، با چهار گروه مختلف از آچی‌ای تماس گرفته‌شد که عبارت‌اند از آچیٔآچی شمالی، آچیٔآچی Yvytyruzu، آچیٔآچی Ypety، و آچیٔآچی Ñacunday. هر یک از این گروه‌ها دارای لهجهٔ خاص خود بودند و در محل‌های مجزایی اقامت داشتند و هیچ‌گونه تماس و تعامل صلح‌آمیزی با یکدیگر نداشتند.
 
آچی‌ها از زمان استعمار تا نیمهٔ دوم سدهٔ بیستم، مکرراً توسط روستاییان، دامداران عشایر، و زمین‌داران بزرگ مورد آزار قرار گرفته‌اند. در سدهٔ بیستم، در دوران دیکتاتور نظامی پاراگوئه، [[آلفردو اشتروسنر]]، محدودهٔ زندگی مردم آچیٔ شمالی که در زمین‌هایی به‌وسعت ۲۰٫۰۰۰ هکتار مربع در اراضی روستایی پاراگوئه پراکنده بودند، به ۵۰ هکتار مربع کاهش یافت. در این فرایند، این مردم قتل‌عام شده و به بردگی کشیده‌شدند و مجبور شدند که بر روی زمین‌هایی اختصاصی کار کنند که این فرایند، به‌طور خاص برای آرام‌کردن آچی‌ها و از بین بردن سرزمین تاریخی آن‌ها انجام شده‌بود.
 
امروزه مردم آچی در جنگل‌های [[ناحیه کانیندیو]] و [[استان آلتو پارانا]] زندگی می‌کنند.
 
== دشمنی با آچی‌ها ==
آچی‌ها از زمان استعمار تا نیمهٔ دوم سدهٔ بیستم، مکرراً توسط روستاییان، دامداران عشایر، و زمین‌داران بزرگ مورد آزار قرار گرفته‌اند. در سدهٔ بیستم، در دوران دیکتاتور نظامی پاراگوئه، [[آلفردو اشتروسنر]]، محدودهٔ زندگی مردم آچیٔآچی شمالی که در زمین‌هایی به‌وسعت ۲۰٫۰۰۰ هکتار مربع در اراضی روستایی پاراگوئه پراکنده بودند، به ۵۰ هکتار مربع کاهش یافت. در این فرایند، این مردم قتل‌عام شده و به بردگی کشیده‌شدند و مجبور شدند که بر روی زمین‌هایی اختصاصی کار کنند که این فرایند، به‌طور خاص برای آرام‌کردن آچی‌ها و از بین بردن سرزمین تاریخی آن‌ها انجام شده‌بود.
 
احتمالاً ضرورت فرار از دشمن، مردم آچی را مجبور می‌کرد تا نسبت به افرادی که ممکن بود برای گروه دست‌وپاگیر شوند موضعی فوق‌العاده خشن اتخاذ کنند. مردم‌شناسانی که با افراد این قوم مصاحبه کرده‌بودند، موردی را ثبت کردند که مردی میانسال به این دلیل که بیمار بود و نمی‌توانست دیگران را همراهی کند، به‌حال خود رها شده‌بود و او را زیر درختی گذاشته‌بودند. همچنین هنگامی که یک پیرزن آچی باری بر دوش بقیهٔ اعضای گروه می‌شد، یکی از مردهای جوان‌تر، پنهانی خود را به پشت سر او می‌رسانید و با ضربهٔ تبری که به سرش می‌زد او را می‌کشت.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=انسان خردمند: تاریخ مختصر بشر|نویسنده=[[ یووال هرری]]|ترجمه=نیک گرگین|ناشر=نشر نو|سال=۱۳۹۶|صفحه=۸۹-۹۰}}</ref>
 
== ویژگی‌ها ==
هنگامی که یک عضو مهم گروه می‌مُرد، آچی‌ها دختر کوچکی را می‌کشتند و آن‌دو را با هم دفن می‌کردند. نوردانی که بدون مو به‌دنیا می‌آمدند عقب‌مانده محسوب می‌شدند و فوراً به قتل می‌رسیدند. با این حال،، مردم‌شناسانی که سال‌ها با آچی‌ها زندگی کردند، گزارش می‌دهند که خشونت میان افراد بالغ بسیار نادر بود و زن‌ها و مردها آزاد بودند که به‌خواست خود شریک زندگی‌شان را عوض کنند. این مردم همیشه خندان بودند و رهبری سلسله‌مراتبی نداشتند و عموماً از آدم‌های سلطه‌جو اجتناب می‌کردند. با آنکه اموال اندکی داشتند، بسیار سخاوتمند بودند و حرص مقام و ثروت نداشتند. برای آن‌ها ارزشمندترین چیزها در زندگی، روابط اجتماعی خوب و دوستی‌های عمیق بود.<ref name=":0" />
 
== منابع ==
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/آچی»