باباطاهر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
DejaVu (بحث | مشارکت‌ها)
جز ویرایش MmmdKB (بحث) به آخرین تغییری که Dalba انجام داده بود واگردانده شد
برچسب: واگردانی
MmmdKB (بحث | مشارکت‌ها)
خنثی‌سازی ویرایش 26822754 توسط DejaVu (بحث)
برچسب‌ها: خنثی‌سازی دارای ادبیات عامیانه افزودن نویسهٔ تکراری
خط ۱:
{{بهبود منبع}}
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
|نام = باباطاهرطاهر
|تصویر = babatahr.png
|توضیح تصویر = نگاره‌ای از باباطاهر عریان همدانی
|نام اصلی = باباطاهر عریان همدانی<ref name=loghatnaameh>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.loghatnaameh.org/dehkhodaworddetail-ba7fb2d00328490e96587ae64b139b2d-fa.html |عنوان =باباطاهر| ناشر =[[لغت‌نامه دهخدا]] |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۱ نوامبر ۲۰۱۴}}</ref><ref name=britannica>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی =http://www.britannica.com/EBchecked/topic/47335/Baba-Taher-Oryan |عنوان =Bābā Ṭāher ʿOryān | ناشر = [[دانشنامه بریتانیکا|Encyclopædia Britannica]]|تاریخ = |تاریخ بازدید = ۳۱ اکتبر ۲۰۱۴}}</ref>
|زمینه فعالیت = [[شعر]]، [[موسیقیعرفان]] و [[نویسندگی]]
|ملیت = [[ایرانی‌ها|ایرانی]]
|تاریخ تولد =۳۲۶ خورشیدی
|محل تولد = [[استان لرستان|لرستان]] یا [[همدان]]<ref name=britannica loghatnaameh/>
|والدین =فریدون (پدر)
|تاریخ مرگ =۴۱۱ خورشیدی
|محل‌مرگ =[[همدان]]<ref name=loghatnaameh /><nowiki>
|محل‌زندگی یا =[[خرم‌آبادهمدان]]</nowiki><ref name=loghatnaameh />
|محل‌زندگی =[[همدان]]<ref name=loghatnaameh />
|مختصات محل زندگی =
|آرامگاه =مقبره باباطاهر همدان
|مدفن =[[همدان]]<ref name=loghatnaameh/>
|مدفن =[[همدان]]<ref name=loghatnaameh /> یا [[خرم‌آباد]]<ref name=lorestanichto>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://lorestan.ichto.ir/Default.aspx?tabid=1631&articleType=ArticleView&articleId=266 |عنوان =مقبره باباطاهر، خرم‌آباد | ناشر =وبگاه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان لرستان|تاریخ = |تاریخ بازدید =۴ نوامبر ۲۰۱۴}}</ref>
|در زمان حکومت =در زمان سلجوقیان{{سخ}}در زمانو [[طغرل بیک سلجوقی]]
|اتفاقات مهم =
|نام دیگر =
|لقب = طاهر، باباطاهر، باباطاهر عریان همدانی
|بنیانگذار =
|پیشه =[[شاعر]]، [[دوبیتی]] [[سرا]]
سطر ۳۳ ⟵ ۳۲:
|همسر =
|شریک زندگی =
|فرزندان =فریدون
|تحصیلات =
|دانشگاه =
سطر ۴۶ ⟵ ۴۵:
|امضا =
}}
'''باباطاهر''' یا '''باباطاهر عریانهمدانی'''،<ref name=loghatnaameh /><ref name=britannica /> [[عارف]]،مشهور [[شاعر]]به [[ایرانی‌ها|ایرانی‌تبار]]'''عریان'''، وشاعری [[دوبیتی]]درویش سرایاز اواخرناحیه سدههمدان چهارم و اواسط سده پنجم هجری ([[سده ۱۱ (میلادی)|سده ۱۱م]]) [[ایران]] و در دوران [[طغرل بیک|طغرل بیک سلجوقی]] بوده‌استبوده.<ref name=iranica>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی =http://www.iranicaonline.org/articles/baba-taher-oryan |عنوان =BĀBĀ ṬĀHER ʿORYĀN | ناشر =[[دانشنامه ایرانیکا|Encyclopædia Iranica]] |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۳۱ اکتبر ۲۰۱۴}}</ref> [[بابا]] لقبی بوده که به پیروان وارسته می‌داده‌اند و [[عریان]] به دلیل بیان کردن مسائل به صورت بی پرده و عریان بوده استبوده‌است.<ref>[http://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5020 دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد 10، مدخل باباطاهر، القاب باباطاهر]</ref> باباطاهر عریانعریان، [[همدان|همدانی]] بوده و مسلک درویشی و فروتنی او که شیوهٔ عارفان است سبب شد تا وی گوشه‌گیر گشته و گمنام زیسته و تفصیلی از زندگانی خود باقی نگذارد.<ref>تاریخ ادبیات شفق ص 108 و 109</ref>
 
== زندگی ==
از خاندان، تحصیلات و زندگی باباطاهر اطلاعات صحیحی در دسترس نیست اما بنا به نوشته [[راوندی]] در [[راحةالصدور]]، باباطاهر در سال ۴۴۷ هجری در [[همدان]] و در کوهکی به نام خضر -که امروزه در شمال شهر همدان واقع شده- با [[طغرل سلجوقی]] دیدار کرده و مورد احترام وی نیز قرار گرفته‌است.<ref>شنیدم درکه یکیچون سلطان طغرل بیگ به همدان آمد، از [[دوبیتی]]‌هایاولیا مشهورش<ref>{{شعر}}سه پیر بودند: باباطاهر، باباجعفر و شیخ همشا که در کوهکی بر همدان که آن را خضر خوانند، ایستاده بودند. نظر سلطان بر ایشان آمد. کوکبه لشکر بداشت و پیاده شد و با وزیر ابونصرالکندری پیش ایشان آمد. باباطاهر پاره ای شیفته گونه بود. او را گفت: با خلق خدا چه خواهی کرد؟ سلطان گفت: آنچه تو فرمایی، باباطاهر گفت: آن کن که خدا می‌فرماید: ان الله یأمر بالعدل والاحسان. سلطان بگریست و گفت: چنین کنم. باباطاهر دستش بگرفت و گفت: پذیرفتی؟ سلطان گفت آری.
 
راوندی، محمدبن علی. ''راحةالصدور و آیةالسرور.''</ref> در یکی از [[دوبیتی]]‌های مشهورش<ref>{{شعر}}
{{ب|مو آن بحرم که در ظرف آمدستم | مو آن نقطه که در حرف آمدستم}}
{{ب|به هر اَلفی اَلِف قَدّی برآیه | اَلِف قَدّم که در اَلف آمدستم}}
{{پایان شعر}}</ref> سال تولدش را به [[حروف ابجد]] گنجانیده که پس از محاسبه توسط [[میرزا مهدی خان کوکب]] به سال ۳۲۶ هجری رسیده‌است. اما [[رشید یاسمی]] با استناد به همان دو بیتی و اشاره به اهمیت عدد ۱۰۰۰ نزد اغلب ملل برآن رفته‌است که مقصود باباطاهر از واژه الف سال ۱۰۰۰م بوده و در نتیجه مقارن سالهای ۳۹۰ و ۳۹۱ (برابر با ۱۰۰۰ میلادی) زاده شده‌است.<ref>[http://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5020 دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد 10، مدخل باباطاهر، سال تولد باباطاهر]</ref> او پس از ۸۵ سال زندگی، در همدان<ref name=britannica /><ref name=iranica /> وفات یافته‌است.
 
== خاندان ==
از خانواده و خویشان باباطاهر اطلاعات موثقی در دست نیست اما با استناد به برخی دوبیتی‌های او می‌توان اطلاعاتی راجع به آنها به دست آورد. در یکی از دوبیتی‌های باباطاهر او خود را پورفریدون معرفی می‌کند<ref>{{شعر}}
{{ب|عزیزا مردی از نامرد نایه|فغان و ناله از بیدرد نایه}}
{{ب|حقیقت بشنو از پور فریدون|که آتش از تنور سرد نایه}}
{{پایان شعر}}</ref> که البته برخی این دوبیتی را از آثار شاعری به نام '''پور فریدون''' می‌دانند که بعدها در اشعار باباطاهر وارد گشته. صاحب [[الذریعه الی تصانیف الشیعه|الذریعه]] نیز پدر باباطاهر را '''فریدون''' خوانده. در دوبیتی دیگر، او به فرزند از دست رفته خویش '''فریدون''' اشاره می‌کند<ref>{{شعر}}
{{ب|بوره کز دیده جیحونی بسازیم|بوره لیلی و مجنونی بسازیم}}
{{ب|فریدون عزیزم رفتی از دست|بوره کز نو فریدونی بسازیم}}
{{پایان شعر}}</ref> که احتمالاً او را همنام پدرش، فریدون نامیده.
 
== تولد ==
در رابطه با مکان ولادت باباطاهر نظرات مختلفی وجود دارد. در این رابطه برخی او را زاده [[همدان]] دانسته و برخی هم از مردمان [[استان لرستان|لرستان]] معرفی می‌کنند. برخی دیگر نیز نظری نداشته و در این باب سکوت اختیار کرده‌اند. در این میان، [[علی‌اکبر دهخدا|دهخدا]] او را '''طاهر همدانی''' خوانده و می‌نویسد: «ازخاک پاک همدان بوده.»<ref name=":0">{{یادکرد وب|نویسنده=دهخدا|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://www.vajehyab.com/dehkhoda/%D8%B7%D8%A7%D9%87%D8%B1+%D9%87%D9%85%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C|عنوان=طاهر همدانی}}</ref> [[دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]] به نقل از [[دانشنامه ایرانیکا|ایرانیکا]] می‌نویسد: «همهٔ آنچه دربارهٔ باباطاهر می‌دانیم، این است که شاعری صوفی منش و از حوالی همدان بوده‌است.»<ref name=":1">{{یادکرد وب|نویسنده=دائرةالمعارف بزرگ اسلامی|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5020|عنوان=بابا طاهر}}</ref> [[دانشنامه ایرانیکا|ایرانیکا]] نیز وی را از مردمان ناحیه همدان معرفی می‌کند.<ref name=":2">{{یادکرد وب|نویسنده=Encyclopædia Iranica|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://www.iranicaonline.org/articles/baba-taher-oryan|عنوان=BĀBĀ ṬĀHER ʿORYĀN}}</ref> [[صادق رضازاده شفق]] در تاریخ ادبیات ایران، این چنین می‌گوید: «باباطاهر عریان، همدانی بود»<ref>رضازاده شفق، صادق (۱۳۴۲). ''تاریخ ادبیات ایران.''</ref> و دهخدا نیز این جمله را به نقل از او، در لغتنامه اش آورده.<ref name=":0"/> اما در این میان، [[دانشنامه بریتانیکا|بریتانیکا]] علاوه بر [[همدان]]، [[استان لرستان|لرستان]] را نیز به عنوان زادگاه احتمالی باباطاهر مطرح می‌کند.<ref name=":3">{{یادکرد وب|نویسنده=Encyclopædia Britannica|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://www.britannica.com/biography/Baba-Taher-Oryan|عنوان=Bābā Ṭāher ʿOryān}}</ref> در هشت دوبیتی بجا مانده از باباطاهر، چند بار نام همدان، الوند کوه، ازناوه و گَرُین به چشم می‌خورد که نمونه ای از این دوبیتی ها در زیر آمده:<ref>دستگردی، وحید. ''دیوان باباطاهر''. تهران: ۱۳۴۷.</ref><ref>مینوی، مجتبی. ''از خزاین ترکیه''. مجله دانشکده ادبیات، تهران: ۱۳۳۵.</ref>
 
{{شعر|نستعلیق}}
{{ب|از آن اسپیده بازم همدانی|لانه در کوه دیرم در نهانی}}
{{ب|به بال خود پرم کوهان به کوهان|به چنگ خود کرم نخچیر بانی}}
{{پایان شعر}}{{شعر|نستعلیق}}
{{ب|بشم بالوند دامان مو نشانم|دامن اج هر دو گیتی هاوشانم}}
{{ب|نشانم توله و مویم بزاری|بی که بلبل هنی وا ول نشانم}}
{{پایان شعر}}{{شعر|نستعلیق}}
{{ب|یا از این بند در ازناوه کتیم|خونم ادخورد و در خوناوه کتیم}}
{{ب|یا در این شومه گیتی ام نیاپا|اج خوبی باده در ورلاوه کتیم}}
{{پایان شعر}}
 
این دوبیتی‌ها که هرکدام یکی از جای نام‌های همدان را دربردارند، این گمان را تقویت می‌کنند که باباطاهر همدانی بوده باشد.
 
== وفات ==
هدایت بدون ذکر مأخذی وفات وی را در ۴۱۰قمری ضبط کرده‌است.<ref>هدایت، رضاقلی. ''ریاض العارفین''.</ref> نخستین مأخذی که در آن به نام باباطاهر اشاراتی رفته، نامه‌های [[عین‌القضات همدانی|عین القضات همدانی]] است. اینکه ''عین القضات به زیارت قبر طاهر می‌رفته''، یا ''[[شیخ فتحه|فتحه]] هفتاد سال می‌کوشیده تا ارادت خود را نسبت به طاهر استوار سازد و نمی‌توانسته''، یا اینکه ''عین القضات گاهی نامه ای را در محل تربت طاهر می‌نوشته‌است''،<ref>منزوی، علینقی، و عفیف عسیران. ''نامه‌های عین القضات همدانی''. تهران: ۱۳۶۲.</ref> می‌رساند که اولا، باباطاهر در همدان زیسته، و در همان‌جا درگذشته، و مدفون شده‌است و ثانیاً، در نظر اهل معرفت منزلتی داشته و عارفی هم شأن مشایخی چون [[شیخ فتحه|فتحه]] و برکه به‌شمار می‌رفته‌است.<ref name=":1"/>
 
== آرامگاه ==
[[پرونده:Mausolée Baba Taher Hamedan.jpg|بندانگشتی|آرامگاه باباطاهر عریان در همدان]]
آرامگاه باباطاهر در [[شمال]] شهر [[همدان]] و در میدانی به نام وی قرار دارد. این آرامگاه در سال ۱۳۴۴ ساخته شده و در سال ۱۳۸۳ بازسازی شده‌است.<ref name=britannica /> بنای مقبره باباطاهر در گذشته چندین بار بازسازی شده‌است. در قرن ششم هجری برجی آجری و هشت ضلعی بوده‌است. در دوران حکومت [[رضاشاه]] [[دودمان پهلوی|پهلوی]] نیز بنای آجری دیگری به جای آن ساخته شده بود. درجریان این بازسازی لوح کاشی فیروزه‌ای رنگی مربوط به سده هفتم هجری به دست آمد که دارای کتیبه‌ای به [[خط کوفی]] برجسته و آیاتی از [[قرآن]] است و هم‌اکنون در [[موزه ایران باستان]] نگهداری می‌شود. احداث بنای جدید در سال ۱۳۴۴ خورشیدی به همت انجمن آثار ملی و شهرداری وقت [[همدان]] و توسط مهندس [[محسن فروغی]] انجام شده‌است. این بنای تاریخی طی شماره ۱۷۸۰ در تاریخ ۲۱ فروردین ۱۳۷۶ به ثبت [[فهرست آثار ملی ایران|آثار تاریخی و ملی ایران]] رسیده‌است. در اطراف بنای جدید فضای سبز وسیعی احداث شده‌است.<ref>[http://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5020 دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد 10، مدخل باباطاهر، آرامگاه باباطاهر]</ref>
 
برخی از بزرگانی که در جوار مزار باباطاهر آرمیده‌اند:
* [[محمد ابن عبدالعزیز]] از ادیبان سده ۳ هجری
* [[ابولفتح اسعد]] از فقیهان سده ۶
* [[میرزا علی نقی کوثر]] از [[دانشمند]]ان سده ۱۳ و
* [[مفتون همدانی]] از شاعران سده ۱۴
 
و نیز مزار امامزاده هادی ابن علی در جوار میدان باباطاهر قرار دارد. [[پرونده:Babataher Khorramabad.JPG|بندانگشتی|آرامگاه منسوب به باباطاهر در خرم‌آباد]]
آرامگاهی نیز بنام [[آرامگاه باباطاهر (خرم‌آباد)|آرامگاه باباطاهر]] در [[خرم‌آباد]] منسوب به این شاعر است که هویت واقعی صاحب آرامگاه همچنان ناشناخته است.<ref>[http://yaftenews.ir/notes/cultural/1740-1392-06-14-00-28-08.html پایگاه خبری یافته- شماره ثبت مقبره باباطاهر خرم‌آباد اشتباه درج شده‌است!]</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://lorestan.ichto.ir/Default.aspx?tabid=1631&articleType=ArticleView&articleId=266 |عنوان =مقبره باباطاهر، خرم‌آباد | ناشر =وبگاه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان لرستان|تاریخ = |تاریخ بازدید =۸ فروردین ۱۳۹۰}}</ref> لازم است ذکر شود این آرامگاه با شماره ثبت ۱۹۲۲ متعلق به امام‌زاده حیات‌الغیب و گنبد الیاس به ثبت رسیده<ref>[http://yaftenews.ir/notes/cultural/1740-1392-06-14-00-28-08.html پایگاه خبری یافته- شماره ثبت مقبره باباطاهر خرم‌آباد اشتباه درج شده‌است!]</ref> و با توجه به قدمت آن که از پانصد سال متجاوز نیست، می‌توان گمان برد که این مزار متعلق به یکی از بزرگان اهل حق باشد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=۱۱ مرداد ۱۳۹۱|وبگاه=|نشانی=https://www.khabaronline.ir/news/232275/%D9%BE%D8%A7%D8%B3%D8%AE-%D8%A8%D9%87-%DB%8C%DA%A9-%D8%A7%D8%A8%D9%87%D8%A7%D9%85-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A8%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D8%B7%D8%A7%D9%87%D8%B1|عنوان=پاسخ به یک ابهام دربارهٔ باباطاهر}}</ref>
{{-}}
 
== تبار قومیزبان ==
بنا به نوشته ایرانیکا، اغلب منابع قدیمی اشعار او را به [[زبان یهودیان همدان|گویش یهودیان همدان]] واشتباه [[لری]] نزدیکتر دانسته‌اندمی‌خوانند.<ref>[http://www.iranicaonline.org/articles/baba-taher-oryan Most traditional sources call it loosely Lorī, while the name commonly applied from an early date to verses of this kind, fahlavīyāt, presumably implies that they were thought to be in a language related to the Middle Iranian dialect Pahlavi.]</ref> [[هنریک ساموئل نوبری|نیبرگ]] معتقد است که اشعار باباطاهر، نزدیکی هاییی با [[زبان پارسی میانه|پارسی میانه]] دارد. ایرانیکا از ویژگی‌های شعر باباطاهر، محلی بودن آن را نام می‌برد و نیز او را نخستین شاعر عشق تصوف در ادبیات ایران معرفی می‌کند.<ref name=":2"/> ایرانیکا ضمن معرفی باباطاهر در رده [[فهرست شاعران فارسی‌زبان|شاعران پارسی گوی]]، می‌نویسد: «اشعار او به گویشی از زبان فارسی نوشته شده.»<ref name=":3"/> رپیکا اشعار او را پارسی دانسته<ref>Jan Rypka, ''History of Iranian Literature''. Reidel Publishing Company. ASIN B-000-6BXVT-K</ref> و [[تاریخ ایران کمبریج|کمبریج]] نیز معتقد است اشعار باباطاهر به‌طور قطع در زبان [[زبان فارسی|پارسی]] سروده شده‌اند.<ref>Bosworth, C. E. (1975). "The rise of the new Persian language". In Frye, R. N. (ed.). ''The Cambridge History of Iran, Volume 4: From the Arab Invasion to the Saljuqs''. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 595–633. ISBN <bdi>0-521-20093-8</bdi>.</ref> دهخدا به نقل از شفق، لهجهٔ باباطاهر را در لغتی شبیه به لری معرفی می‌کند.<ref name=ToolAutoGenRef1>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = https://www.vajehyab.com/dehkhoda/باباطاهر|عنوان =باباطاهر| ناشر =[[لغت‌نامه دهخدا]]}}</ref> خودنصرالله او نیزامامی در تأییدمقاله اینخود موضوعشعری دراز دوبیتییک زیرشخص کهاهل بهحق اورا منسوبکه است،به خودباباطاهر رامنتسب ازشده [[قوم لک]] معرفی می‌کندمی‌آورد:<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = دکتر نصرالله امامی |نشانی= http://www.anjomanfarsi.ir/pdf/pa5/pa5%20(146).pdf |عنوان= نکاتی در مشرب عرفانی باباطاهر همدانی}}</ref>
{{شعر|نستعلیق}}
{{ب|مه دوریشم لکم اعجاز دیرم| مه دوسی چوی خُوشین دمساز دیرم}}
{{ب|مه معشوقی وَ نام فاطمه لُر| صنوبر قامت و پرناز دیرم}}
{{پایان شعر}}بعید است که این دوبیتی معتبر یا از آن باباطاهر باشد چرا که:
# از وزن معمول دوبیتی‌ها باباطاهر خارج است.
# در آن شاعر خود را از قوم لک معرفی می‌کنند حال آنکه چنین امری در اشعار هیچ‌کدام از شعرا معمول نیست.
# به شاه خوُشین اشاره می‌کند که با او دوست است حال آنکه برخی این شخص را منطبق با یکی از اتابکان لر دانسته‌اند که در این صورت مربوط به سه الی پنج قرن پس از باباطاهر می‌شود و برخی نیز او را شخصیتی اسطوره ای می‌خوانند که مظهر خداوند در او متجلی بوده که در این صورت هم اصلاً وجود خارجی نداشته‌است.
# در هیچ‌کدام از نسخ دیوان باباطاهر این شعر را نمی‌توان یافت.
 
اما در یکی از اشعاری که برای نخست بار وحید دستگردی آن را یافت کرد، چنین آمده:{{شعر|نستعلیق}}
{{ب|زبان پهلوی را اوستادم|کتاب عاشقی را مسطرستم}}
{{پایان شعر}}
 
این شعر از زبان خود باباطاهر مشخص می‌کند که زبان شعر او [[زبان پارسی میانه|پارسی پهلوی]] یا همان [[زبان پارسی میانه|پارسی میانه]] بوده که تمام گویش‌های کنونی مرکز و شمال غرب ایران، ریشه در این زبان دارند.
 
== مقایسه واژگان محلی در اشعار ==
{| class="wikitable"
|+مقایسه واژگان شعر باباطاهر با گویش‌های همدانی و لری<ref>[http://lorfa.ir/ لغتنامه لری-لرفا]</ref><ref>اذکایی، پرویز. ''فرهنگ مردم همدان''. همدان: مادستان ۱۳۸۵.</ref>
!فارسی
!شعر باباطاهر
!همدانی
!لری
|-
|آتش
|آلاوه
|الو
|آگر/تش
|-
|آب
|آوه
|آو/اِو
|آوو
|-
|اظطراب
|تلواسه
|تلواسه
|تلواسه
|-
|گذاشتن
|هشتن
|هشتن
|هشتن
|-
|نگذار
|مَهَل
|نیَل
|نَل
|-
|شعله
|گُر
|گُر
| -
|-
|درخت
|دار
|دار
|دار
|-
|خواب
|خو/خاو
|خو/خاو
|خاوو
|-
|کاشتن
|نشاندن
|نشاندن
| -
|-
|شمردن
|اشمردن
|اشمردن
|شِمَردِن
|-
|ببینم
|وینم
|وینم
| -
|-
|سوختن
|وریج
|بیریز
| -
|-
|باز شکاری
|واشه
|واشه
|اَلَو
|-
|نوعی خار با
گل‌های زرد
 
بومی همدان
|ورک
|ورک
| -
|-
|باز
|هنی
|هنی
|هنی (این
هنی به معنی
 
دیگر است که
 
با شعر انطباق
 
پذیر نیست)
|-
|بر، در کنار
|ور
|ور
| -
|-
|با، در معیت
|وا
|وا
| -
|-
|من
|مه
|مه
|مِه/مو
|-
|بیش
|ویش
|ویش
| -
|-
|می مثل:
می‌سازم
|اد مثل:
ادساجم
 
(می‌سازم)
|اد مثل:
اِپا: نگاه کن
 
(می پا)
 
دگرگون شده
 
اد
|اد مثل:
ایزنم: می‌زنم
 
دگرگون شده
 
اد
|-
|سر و اندام
|بشن
|بشن
| -
|-
|شب
|شو
|شو
|شو
|-
|سیلاب
|سیلاوه
|سیلاو
|لافاو
|-
|گفتن، خواندن
|واتن
|واتن (در گویش
کهن همدانی.
 
و نیز مقدسی
 
در باب گویش
 
مردمان زنگان و
 
همدان به واژه
 
های واتم، واتوا
 
و … اشاره می
 
کند)
|گوتن
|-
|توانستن
|دانستن
|دانستن
|تونسن
|-
|خارج، بیرون
|در
|در
|دروا
|-
|شدن
|واویدن
|واویدن (امروزه
منسوخ شده
 
اما تا کمتر از
 
نیم قرن پیش
 
هم در شعری
 
کهن به گویش
 
همدانی آمده:
 
سر و بشنت
 
توچیده، وا کی
 
دعوات واویده؟)
|آویدن
|-
|نهال
|تولَه
|تولکی و در
گویش قدیم
 
تولَه
|تیل
|-
|بنفشه
|بنوشه
|بنوشه
|بنوشه
|-
|سبزه
|سوزه
|سوزه
|سوزه
|-
|خونابه
|خوناوه
|خوناو
|خوناوو
|}
 
== آثار باباطاهر ==
برخی معتقدند [[ترانه]]‌ها یا [[دوبیتی|دو بیتی‌های]] باباطاهر در بحر هزج مسدس محذوف سروده شده‌است.<ref>ادیب طوسی، محمد امین، «فهلویات للی»، نشریهٔ دانشکدهٔ ادبیات تبریز، ۱۳۳۷ ه‍. ش</ref> البته اطلاق عنوان [[فهلویات]] بر این نوع دو بیتی‌ها احتمالاً نشان می‌دهد که آن‌ها در زبان پهلوی و مربوط به گویش ایران میانه آن باشد.<ref name=iranica /><ref name=ToolAutoGenRef1 /> با این حال [[روبن آبراهامیان]] خاورشناس ارمنستانی به این نتیجه رسید که گویش بکار رفته در دوبیتی‌های باباطاهر گرایش نزدیکی با گویش مورد استفاده توسط [[یهودیان]] معاصر همدان دارد.<ref name=iranica /><ref>R. Abrahamian, Dialecte des Israélites de Hamadan et d’Ispahan et dialecte de Baba Tahir, Paris, 193</ref> [[زبان یهودیان همدان|گویش یهودیان همدان]] در شاخه شمال غربی زبان‌های ایرانی طبقه‌بندی شده‌است.<ref>http://www.iranicaonline.org/articles/hamadan-ix</ref> دو [[قطعه]] و چند [[غزل]] و مجموعه کلمات قصار به زبان [[عربی]] از آثار دیگر اوست. کتاب سرانجام شامل دو بخش عقاید عرفاً و [[صوفیان|صوفی]] و الفتوحات الربانی فی اشارات الهمدانی است. تعداد دوبیتی‌های وی تا ۳۵۴ دوبیتی برشمرده‌اند. چند نمونه از دوبیتی‌های باباطاهر:<ref>The Lament of Baba Tahir: Being the Rubaiyat of Baba Tahir, Hamadani (Uryan)
By Elizabeth Curtis Brenton. Pages: 23, 33, 35, and 43</ref><ref>[http://www.ensani.ir/storage/Files/20140824163237-9483-284.pdf]</ref>
 
سطر ۱۱۰ ⟵ ۳۷۴:
{{وسط‌چین}}
<gallery>
Tomb of Baba Taher.jpg|آرامگاه باباطاهر در [[همدان]]، تجدید بنا شده در سال ۱۳۴۴<ref name=britannica />
File:Baba Taher First Tomb.JPG| آرامگاه پیشین باباطاهر عریان در شهر همدان
File:آرامگاه قدیمی بابا طاهر.jpg| آرامگاه پیشین باباطاهر عریان در شهر همدان
سطر ۱۱۹ ⟵ ۳۸۳:
== جستارهای وابسته ==
* [[بوستان باباطاهر]]
* [[زبان پارسی میانه]]
* [[آرامگاه باباطاهر (همدان)]]
*[[فهرست مشاهیر همدان]]
* [[آرامگاه باباطاهر (خرم‌آباد)]]
* [[استودان (دخمه) باباطاهر]]
* [[فاطمه لره]]
 
== پانویس ==
سطر ۱۲۹ ⟵ ۳۹۲:
== منابع ==
* [http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=4252 باباطاهر در دانشنامه بزرگ اسلامی]
* اذکایی، پرویز. ''فرهنگ مردم همدان''. همدان: مادستان ۱۳۸۵.
* ادیب طوسی، محمدامین، «فهلویات لری»، نشریه دانشکده ادبیات تبریز، ۱۳۳۷ش
* اذکایی، پرویز. ''ترانه‌های باباطاهر''. همدان: مادستان ۱۳۸۶.
* اذکایی، پرویز. ''همدان نامه''. همدان: مادستان ۱۳۸۰.
* غمامی آزاد، علی محمد. ''مشاهیر همدان''.
* ادیب طوسی، بابامحمدامین، «فهلویات لری»، نشریه دانشکده ادبیات تبریز، ۱۳۳۷ش
* صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، تهران، ۱۳۳۶ش
* گبینو، ژ.آ. سفرنامه، ترجمة عبدالرضا هوشنگ مهدوی، تهران، ۱۳۶۷ش
سطر ۱۳۵ ⟵ ۴۰۲:
* آذربیگدلی، لطفعلی، آتشکده، به کوشش جعفر شهیدی، تهران، ۱۳۳۷ش
* هدایت، رضاقلی، ریاض العارفین، تهران، ۱۳۱۶ش
*[http://lorfa.ir/ لغتنامه لری-لرفا]
 
== پیوند به بیرون ==
{{ویکی‌گفتاورد}}
{{ادبیات فارسی}}
{{ادبیات کردی}}
 
[[رده:ادبیات زبان فارسی]]
[[رده:اهالی ایران در سده ۱۱ (میلادی)]]
سطر ۱۵۰ ⟵ ۴۱۶:
[[رده:شاعران مرد اهل ایران]]
[[رده:صوفیان اهل ایران]]
[[رده:مردم لک]]
[[رده:نویسندگان سده ۱۱ (میلادی)]]
[[رده:نویسندگان مرد اهل ایران]]
[[رده:بزرگان یارسان]]