سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
مشاهیر ایران (بحث | مشارکتها) برچسب: خنثیسازی |
مشاهیر ایران (بحث | مشارکتها) جز ابرابزار |
||
خط ۱۴:
|preceding1=سازمان ایرانگردی و جهانگردی{{سخ}}سازمان میراث فرهنگی کشور
|dissolved=۱۴ مرداد ۱۳۹۸
|superseding=[[وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری جمهوری اسلامی ایران|وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری]]
|jurisdiction=[[ایران]]
|headquarters=[[تهران]]
خط ۲۸:
[[پرونده:تصویر ساختمان مرکزی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری-عکس از استاد مهدی اکبری بکرآباد.jpg|بندانگشتی|تصویر ساختمان مرکزی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری]]
[[پرونده:Culture office of Nishapur - Imam Khomeini 7 st 15.JPG|بندانگشتی]]
'''سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران''' در فاصله سالهای ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۸ به ریاست معاون [[رئیسجمهور ایران|رئیسجمهور]] در زمینههای مربوط به آثار تاریخی و باستانی [[صنایع دستی]] و [[گردشگری]] فعالیت
== پیشینه ==
خط ۴۸:
در سال ۱۳۴۳ وزارت فرهنگ و هنر تأسیس و مدیریتهای مختلفی در قلمرو میراث فرهنگی همچون اداره کل موزهها، مرکز باستانشناسی ایران، دفتر آثار تاریخی، اداره کل موزههای سنتی، موزه ایران باستان، اداره کل بناهای تاریخی، سازمان حفاظت از آثار باستانی و… تشکیل شد.
==== پیروزی انقلاب اسلامی و انحلال وزارت فرهنگ و هنر<ref name=":0"
با پیروزی [[انقلاب ۱۳۵۷ ایران|انقلاب اسلامی]]، وزارت فرهنگ و هنر منحل و برخی از وظایف این وزارتخانه که مأموریتهای میراث فرهنگی داشتند به دو وزارتخانه انتقال داده شد؛ وزارت فرهنگ و آموزش عالی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
خط ۷۰:
==== تشکیل سازمان میراث فرهنگی کشور ====
در تاریخ ۱۰/۱۱/۱۳۶۴ به موجب قانون، سازمان میراث فرهنگی شکل گرفت. براساس این قانون، به وزارت فرهنگ و آموزش عالی اجازه داده شد تا از ادغام ۱۱ واحد پراکنده در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نیز وزارت فرهنگ و آموزش عالی، سازمان میراث فرهنگی را به صورت سازمانی وابسته به خود تشکیل دهد. این قانون در روز پنجشنبه دهم بهمن ماه ۱۳۶۴در مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۶۴ به تأیید شورای نگهبان رسید
=== تاریخچه تشکیلات دولتی گردشگری ایران ===
سطر ۸۲ ⟵ ۸۱:
==== اداره امور جهانگردی (۱۳۳۳) ====
در سال ۱۳۳۳ با توجه به اهمیت روزافزون جنبههای اقتصادی و تحکیم مبانی حسن تفاهم میان مردم کشورهای مختلف که مورد توجه دولت وقت قرار گرفت در وزارت کشور ادارهای به نام «اداره امور جهانگردی» تأسیس شد. این اداره طی دوره جدید فعالیت خود، موفق به انجام خدمات زیربنایی چندی در زمینههای مختلف توسعه گردشگری کشور شد که از آن جمله پیشنهاد تهیه قوانینی مربوط به ورود و خروج اتباع بیگانه را نام برد.<ref name="1125.ir"
==== شورای عالی جهانگردی (۱۳۴۰) ====
سطر ۱۰۲ ⟵ ۱۰۱:
در دیماه ۱۳۸۰ اولین کمیته رسمی راهنمایان ایرانگردی در زیر مجموعه سازمان ایرانگردی توسط دفتر هماهنگی با حضور ۱۰ نفر از راهنمایان منتخب دفتر هماهنگی شروع بکار کردند. در فروردین ۱۳۸۱ کمیته تصمیم گرفت که اقدام به تشکیل صنف راهنمایان نماید. پس از هماهنگی با دفتر هماهنگی سازمان ایرانگردی و جهانگردی و تدارک و تدوین اساسنامه اولین هیئت مؤسس تشکیل گردید. در دیماه ۱۳۸۱ با تشکیل اولین جلسه هماهنگی راهنمایان تصمیم به ادامه کار گرفته شد و در اسفندماه مجوز تشکیل جامعه راهنمایان ایرانگردی از طرف دفتر حقوقی سازمان صادر و در ۴ مرداد ۱۳۸۲ هیئت مؤسس اقدام به تشکیل اولین مجمع برای رای اعتماد به اساسنامه برگزار گردید. ۱۱۰ راهنما از ۱۳۵ نفر رای اعتماد به اساسنامه دادند. با رای اعتماد به اساسنامه هیئت مؤسس اقدام بر برگزاری انتخابات هیئت مدیره نمود. در اولین انتخابات از بین کاندیداهای حاضر ۹ نفر اصلی و ۲ نفر علیالبدل و ۳ بازرس انتخاب شدند. این [[انتخابات]] با حضور نمایند ه سازمان ایرانگردی و جهانگردی آقای رحیم پور و نماینده دفتر هماهنگی آقای جمشیدی، رسمیت جلسه را مورد تأیید قرار دادند. از این رو جامعه راهنمایان به عنوان بدنه اصلی صنف راهنمایان زیر نظر سازمان ایرانگردی و جهانگردی وقت که زیر نظر وزارت ارشاد بود، شروع بکار کرد و در زمانی که معاونت امور سیاحتی و زیارتی به سازمان ایرانگردی و جهانگردی منتقل شد؛ جامعه راهنمایان نیز تحت نظر سازمان ایرانگردی و جهانگردی قدیم و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری جدید قرار داده شد.
=== تاریخچه صنایعدستی<ref name=":0"
در اواخر قرن ۱۹ چند روحانی و تاجر مانند مجدالاسلام کرمانی، سیدجمالالدین واعظ اصفهانی، میرزا نصرالله ملکالمتکلمین و محمد حسین کازرونی انجمنی برای پیشرفت مصرف تولیدات بومی در اصفهان افتتاح کردند. میرزا تقیخان امیرکبیر نیز تعدادی کارگاه محلی برای تولید لباس نظامی، پارچه، سرامیک، ظروف بلور، درشکه و لوازم مختلف خانگی احداث کرد. با این حال تا پیش از انقلاب مشروطیت هیچ قانونی دربارهٔ صنایعدستی تدوین نشد. در سال ۱۳۲۸ هجری قمری، مجلس شورا «قانون اداری وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه» را تصویب کرد و بعد از انقلاب مشروطیت نام وزارت معارف به وزرات معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه تغییر کرد. اما پس از آن دوباره همه چیز به دست فراموشی سپرده شد تا اینکه در سال ۱۳۴۷ شمسی با تصویب هیئت وزیران، مرکز صنایعدستی وابسته به وزارت اقتصاد وظیفه ساماندهی و هماهنگ نمودن وضعیت صنایعدستی کشور را به عهده گرفت.
سطر ۱۱۵ ⟵ ۱۱۴:
در سال ۱۳۸۳ قانون تأسیس سازمان صنایعدستی ایران به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و نهایتاً پس از دگرگونیهای فراوان در سال ۱۳۸۵ به عنوان یکی از معاونتهای سازمان میراث فرهنگی به این سازمان پیوست.
=== ادغام سازمان ایرانگردی و جهانگردی و سازمان میراث فرهنگی<ref name=":0"
چنانچه آمد، سازمان میراث فرهنگی- براساس قانون، به وزارت فرهنگ و آموزش عالی سپرده شد. در سال ۱۳۷۲ شورای عالی اداری طی جلسه ۱۸/۱/۱۳۷۲ به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور و به منظور هماهنگی و افزایش کارایی و اثربخشی سازمان میراث فرهنگی کشور و تمرکز در مدیریت دستگاههای فرهنگی، سازمان میراث فرهنگی کشور از وزارت فرهنگ و آموزش عالی منفک و به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ملحق شد. براساس بند ۳ مصوبه مزبور، کلیه اختیارات و مسئولیتهای وزیر و وزارت فرهنگ و آموزش عالی در رابطه با موضوع وظایف اجرایی سازمان میراث فرهنگی به وزیر و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انتقال مییابد.
سطر ۱۲۴ ⟵ ۱۲۳:
=== وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری (۱۳۹۸) ===
در تاریخ ۱۴ مرداد ۱۳۹۸، طرح مجلس شورای اسلامی مبتنی بر تبدیل سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به وزارتخانه مورد
== رؤسای سازمان ==
سطر ۱۴۰ ⟵ ۱۳۹:
# [[مسعود سلطانیفر]]: معاون رئیسجمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از ۱۰ بهمن ۱۳۹۲ تا ۱۵ آبان ۱۳۹۵
# [[زهرا احمدیپور]]: معاون رئیسجمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از ۱۵ آبان ۱۳۹۵ تا ۲۲ مرداد ۱۳۹۶
# [[علیاصغر مونسان]]: معاون رئیسجمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از ۲۲ مرداد ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۸ (در سال ۱۳۹۷ سازمان میراث فرهنگی با تصویب طرح [[مجلس دهم]] وزارتخانه شد
== سازمانهای مردمنهاد مرتبط با میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ==
سطر ۱۵۷ ⟵ ۱۵۶:
در اجرای ماده ۳ قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مصوب ۲۳ دی ماه ۱۳۸۲ مجلس شورای اسلامی و به پیشنهاد مسعود سلطانیفر، معاون رئیسجمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و با حکم حسن روحانی، رئیسجمهوری، محمد علی نجفی، پیروز حناچی، ابراهیم بای سلامی و سید محمد بهشتی به عنوان چهار عضو حقیقی شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری منصوب شدند. در ماده ۳ قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مصوب ۲۳ دی ماه ۱۳۸۲ آمدهاست: شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری به ریاست رئیسجمهور یا معاون اول رئیسجمهور و عضویت رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و وزرای امور خارجه، مسکن و شهر سازی، راه و ترابری، کشور، فرهنگ و ارشاد اسلامی، علوم، تحقیقات و فناوری، امور اقتصادی و دارایی و آموزش و پرورش و رؤسای سازمانهای مدیریت و برنامهریزی کشور، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و حفاظت محیط زیست و چهار نفر کارشناس خبره با پیشنهاد رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و حکم رئیسجمهور تشکیل میگردد.
== تشکیل وزارت میراث
جبار کوچکی نژاد (رئیس فراکسیون
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
خط ۱۷۴:
* [http://www.ichto.ir/ وب گاه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری]
* [http://1125.ir/ سایت دانشجویان گردشگری ایران]
* {{یادکرد وب | نویسنده=Milad shokrkhah | عنوان=افتتاح تالار عروسی لاکچری توسط رئیس سازمان میراث فرهنگی - ارتباط تالار عروسی با زیرساختهای گردشگری چیست؟ | وبگاه=چمدان | تاریخ=2017-09-16 | سال=2017 | پیوند=http://chamedanmag.ir/معاون-رئیس-جمهور-تالار-عروسی-لاکچری-اف/ | کد زبان=fa | تاریخ بازبینی=2019-08-22}}
{{پانویس}}
{{رؤسای سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران}}
|