'''رادیو گفتگو''' در سال ۱۳۸۵ با هدف ایجاد فضای چندصدایی در [[ایران]] راهاندازی شد و با توجه به فضای متفاوتی که در رسانهٔ ملی ایجاد کرد اقدام متفاوتی در نظام رسانهایِ ایران تلقی میشد.
<br />
بحثهای سیاسی در این رادیو با استقبال نخبگان مواجه شد. کارشناس مجری بحثهای سیاسی و فرهنگی این رادیو، که خیلی مخاطب داشت، به عهدهٔ دکتر امیر دبیریمهر بود، که ضمن رعایت چارچوبهای موردقبول [[جمهوری اسلامی]] و سیاستهای رسمی رسانه، با تسلطی که بر مباحث داشت، مرزهای علمی و کارشناسی را زیرپا نمیگذاشت. منوچهر دینپرست، میرفخرایی، محمدرضا شهیدیفر، [[قاسم پورحسن]]، مسعود عابدیننژاد، حسن محمدیان و [[علی شکوهی]] از دیگر دستاندرکاران این رادیو در دوران شکوفایی آن بودند. در این رادیو در بحثها از همهٔ جناحها و دستهبندیهای سیاسی و فرهنگی و اجتماعی استفاده میشد و بسیاری از نخبگان برای اولین بار حاضر به همکاری با رادیو گفتگو شدند. این رویکرد در همهٔ برنامههای رادیو گفتگو، اعم از سیاسی و اقتصادی نیز وجود داشت. از برنامههای خوب این شبکه میتوان به برنامهٔ «جستجو» (پخش: هر پنجشنبه ساعت ۱۷) و برنامهٔ علمی «مرزهای دانش» (پخش: هر سهشنبه) اشاره کرد. «مرزهای دانش» هر بار با یکی از مخترعین کشور گفتگو میکند. مهندس علی زارعی، در برنامهای به نام نخبهپروری، راهکارهای رسیدن به اختراع را ارائه میدهد. او، در مصاحبه با [[ایسنا]]، مقصود خود از نخبهپروری و همکاری با رادیو گفتگو را پرورش دانشمندان و مخترعین با توجه به افق سال ۱۴۰۴ اعلام کرد. زارعی اظهار داشت ایران در سال ۱۴۰۴ به قدرت علمیِ جهان تبدیل خواهد شد. از دیگر برنامههای رادیو گفتگو میتوان به برنامههای زیر اشاره کرد: