مقدونیه شمالی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
کیان شاپور (بحث | مشارکتها) اصلاح برخی مراجع: "فالانژ" و "تبس". |
||
خط ۵۸:
== تاریخ ==
در سده ششم و پنجم پیش از میلاد، مقدونیه پادشاهی مستقل خود را داشت که بر خلاف [[آتن]] و [[اسپارت]] در [[یونان]]، همپیمان [[هخامنشیان]] بود. این اتحاد به اندازهای بود که اسکندر، پادشاه مقدونیه در آنزمان، نقش سفیر ایران را در یونان ایفا میکرد. در سده چهارم پیش از میلاد مسیح، [[فیلیپ مقدونی]] سرزمین مقدونیه در شمال [[یونان]] را به زیر سلطه گرفت و با تأسیس یک ارتش نیرومند با سپاهیان [[فالانژ (ارتش)|فالانژ]] و آوردن فیلسوفان بزرگی چون [[ارسطو]] به آنجا، برای کشور خود به پایتختی [[پلا]] آوازهای فراهم کرد. با اینحال اقدامات به موقع پادشاه [[هخامنشی]]، [[اردشیر سوم (هخامنشی)|اردشیر سوم]]، مانع از توسعه طلبی او شد. با مرگ پادشاه [[ایران]]، فیلیپ به شهرهای یونانی یورش برده و برخی از آنان را مجبور به اطاعت از خود کرد. او از ضعف سیاسی ایران پس از اردشیر سوم بهرهبرداری کرده و تلاش کرد با شعار آزادسازی شهرهای یونانی از یوغ ایرانیان، پشتیبانی یونانیان را بدست آورد؛ که در همین زمان در یک مراسم جشن در یونان (احتمالاً با توطئه همسرش المپیا و پسرش اسکندر) به طرز مرموزی کشته شد. پس از او پسرش [[اسکندر مقدونی]]، کارهای ناتمام پدر را تکمیل کرده و چیرگی مقدونیان بر همه یونان اروپایی را محقق کرد. برخی شهرهای یونانی از ترس به مقدونیان پیوستند و بسیاری جنگیده و شکست خوردند. مثلاً شهر [[تبس (يونان)|تبس]] پس از شکست از اسکندر، بهطور کامل به اسارت و بردگی گرفته شد؛ و آنگاه اسکندر در ۳۳۶ پیش از میلاد به [[داریوش سوم]]، واپسین پادشاه [[هخامنشیان]]، اعلام جنگ کرد. او پس از شش سال جنگ، موفق به فتح امپراتوری ایران شد. با درگذشت او در ۳۲۲ پ. م قلمرو جهانی اش میان سه سردار او تقسیم شد. در این زمان مقدونیه به زیر کنترل [[آنتیگونس]] رفت. پس از چندی شهرهای یونانی بر مقدونیان شوریده و یک به یک مستقل شدند.
در میانه سده دوم پیش از میلاد، رمیها با حمله به د درآوردند و بعد از تزار سیمون نیز این سرزمین با پادشاهی فرزند او ([[تزار ساموئل]]) به زیر کنترل بلغارها رفت. شکست ساموئل در برابر [[بیزانسیها]] در سال ۱۰۱۴ میلادی باعث شد تا کشور مقدونیه برای مدت طولانی بین بیزانسیها، بلغارها و [[صرب]]ها رد و بدل شود و هر کدام از این قدرتها برای مدتی مقدونیه را در تصرف داشته باشند.
|