اختلال شخصیت خودشیفته: تفاوت میان نسخه‌ها

هر سه [[اختلال شخصیت مرزی]]، [[اختلال شخصیت نمایشی|نمایشی]] و [[اختلال شخصیت ضد اجتماعی|ضد اجتماعی]]، اغلب هم‌زمان با اختلال شخصیت خودشیفته در یک فرد وجود دارد و این به معنای آن است که تشخیص افتراقی آن‌ها از هم بسیار دشوار است. کرنبرگ تفاوت بین اختلال مرزی و خودشیفته را در چسبندگی بیش از اندازه افراد با اختلال شخصیت مرزی می داند.بیماران دچار اختلال شخصیت خودشیفته کمتر از بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی [[اضطراب]] دارند، زندگیشان کمتر از آن‌ها آشوبناک است، و کمتر اقدام به [[خودکشی]] می‌کنند. در بیماران دچار اختلال شخصیت ضداجتماعی سابقه رفتار تکانشی وجود دارد که اغلب به [[سوءمصرف الکل]] و [[مواد مخدر|سایر مواد]] مربوط است و باعث می‌شود گرفتاریهای مکرر قانونی پیدا کنند. در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت نماشی، خصایصی از [[بدن‌نمایی|نمایشگری]] و دست انداختن و سر کار گذاشتن دیگران در روابط بین فردی دیده می‌شود که با آنچه در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته دیده می‌شود، مشابهت دارد.<ref>{{پک|هارولد کاپلان و بنیامین سادوک||ک = چکیده روانپزشکی بالینی|ج= دو|ص = ۴۲۵}}</ref>اختلال شخصیت خودشیفته با [[اختلال شخصیت ضد اجتماعی|اختلال شخصیت ضداجتماعی]] ارتباط نزدیکی دارد و افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته معمولاً رفتار خودخواهانه، مکارانه، و پرخاشگرانه نشان می‌دهند. آن‌ها می‌خواهند از دیگران [[بهره‌کشی]] کنند، و نسبت به دیگران [[همدلی]] ندارند. همه اینها به رفتارهای موجود در اختلال شخصیت ضد اجتماعی شبیه هستند. اما آنچه تمایز این دو را آسان می‌سازد این است که افراد خود شیفته دایماً استعداد خود را بزرگ نمایی می‌کنند و خود را منحصر به فرد و برتر از دیگران می‌دانند.<ref name="ganji259"/>