در [[زیستشناسی]] به جانداری که یاختههای (سلول) آن هستهٔ واقعی دارند '''یوکاریوت''' (Eukaryote) یا '''هوهستهای'''<ref>برابرنهاده فرهنگستان زبان و ادب فارسی.</ref> گفته میشود؛ (در [[باکتری]]ها، مواد [[هسته یاخته|هسته]]ای در [[غشا|غشایی]] قرار ندارند و [[هسته یاخته|هستهٔ]] مشخصی را تشکیل نمیدهند).
در زیست شناسی به یاخته هایی یا سلول هایی که هسته (واقعی) دارند یوکاریوت یا هوهسته ای میگویند که در انها کنترل هر بخش توسط هسته و اعمال ان توسط سیتوپلاسم انجام شده.
پروکاریوت ها
هوهستهایها دارای [[یاخته|یاختههایی]] هستند که در آنها [[ماده ژنتیکی]] در یک [[غشا]]ی دو لایهای محفوظ شده که [[هسته یاخته]] نام دارد.
نوع دوم سلول ها پرو کاریوت یا پیش هسته ای گفته میشود که هسته انها مجازی بوده و اغلب دارای دی ان ای هستند؛اکثر پروکاریوت ها را موجودات تک سلولی تشکیل میدهند.
موجودات پرسلولی همگی یوکاریوت هستند و در مقابل یوکاریوت گروهی به نام [[پروکاریوت]] یا پیش هستهای قرار دارد که در آنها ماده ژنتیکی در تماس مستقیم با [[سیتوپلاسم]] قرار دارد.
لازم به ذکر است که تمام سلول های تشکیل دهنده موجودات زنده اعم از پستانداران و پرندگان چند سلولی ، یوکاریوت هستند.
دقت کنید که که ویروس ها سلول به حساب نمی آیند
هوهستهها دارای [[کروموزوم]] خطی هستند و [[اندامک]]های غشاداری مانند [[میتوکندری]] نیز دارند.
[[ریبوزوم]]های سلولهای هوهستهای پیچیدگی بیشتری نسبت به ریبوزومهای سلولهای پیشهستهای دارند و کمی بزرگترند.
داشتن هستهٔ غشادار و میانیاخته حاوی اندامکهای یاختهای که شامل همهٔ یاختهها بهجز باکتریها میشود را '''هوهستگی''' (eukaryosis) میگویند.