مزارداغ: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ماني (بحث | مشارکت‌ها)
ماني (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۸:
| notes =
}}
'''مزارداغ''' ({{lang-en|Mazar Tagh}}) نام بقایای دژی است در وسط بیابان [[تکله‌مکان]] در غرب چین. ویرانه‌های مزارداغ در شمال شهر ختن در منطقه خودگردان [[سین کیانگ]] [[چین]] واقع شده‌است. نام آن از دو واژه مزار عربی به معنی زیارتگاه و «داغ/تاغ» ترکی به معنی کوه تشکیل شده است.
 
[[اورل اشتاین]]، باستان‌شناس بریتانیایی، در این محل مجموعه‌ای مهم از دست‌نوشته‌های [[زبان تبتی|تبتی]] و [[زبان اویغوری|اویغوری]]، و همچنین به زبان‌های ایرانی میانه [[زبان سکایی|سکایی ختن]] و [[زبان سغدی|سغدی]] کشف کرد. برخی از متن‌های سکایی ختن به فرمانروایی حاکمان تبتی محل اشاره دارد.<ref>Skjaervø, P.O. (2004). 'Iranians, Indians, Chinese and Tibetans: The Rulers and the Ruled of Khotan in the First Millennium.' In Susan Whitfield (ed.) The Silk Road: Trade, Travel, War and Faith. London: The British Library. pp.34-42.</ref>