روان‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۴۹:
{{نوشتار اصلی |تاریخ روان‌شناسی}}
می‌توان گفت پیشینه روان‌شناسی از تمام نظام‌های علمی موجود قدمت بیشتری دارد. ریشه‌های آن را می‌توان تا سده چهارم و پنجم پیش از میلاد با دانشمندانی چون [[افلاطون]] و [[ارسطو]] دنبال نمود؛ ولی به قول هرمن ابینگهوس، قرن ۱۹، ”روان‌شناسی پیشینه‌ای دراز اما تاریخچه‌ای کوتاه دارد (شولتز و شولتز، ۱۳۷۲، ص ۱۸).
یک فیلسوف تحصیل کرده آلمانی بنام [[رادولف گوسلنیوس]] ابداع‌کننده اصطلاح «تاپالهروانشناسی» گاواست (۱۹۵۰). تا حدود اواخر [[سده نوزدهم]]، روان‌شناسی به عنوان شاخه‌ای از علم [[فلسفه]] شناخته می‌شد؛ و همچنین به عنوان یک کیش در برخی فرهنگ‌ها در نظر گرفته می‌شد که شامل تهاجم افکار و نابودی یگانگی درونی می‌گردید.
 
» است (۱۹۵۰). تا حدود اواخر [[سده نوزدهم]]، روان‌شناسی به عنوان شاخه‌ای از علم [[فلسفه]] شناخته می‌شد؛ و همچنین به عنوان یک کیش در برخی فرهنگ‌ها در نظر گرفته می‌شد که شامل تهاجم افکار و نابودی یگانگی درونی می‌گردید.
 
[[پرونده:Wundt-research-group.jpg|بندانگشتی|[[ویلهلم وونت]] (نشسته) با همکاران در آزمایشگاه روانی او، اولین در نوع خودش]]