|
== نمونه شعر ==
'''حسرت همیشگی''':
:حرف‌های ما هنوز ناتمام…
:تا نگاه می‌کنی:
:وقت رفتن است
:بازهم همان حکایت همیشگی
:پیش از آنکه باخبر شوی
:لحظهٔ عزیمت تو ناگزیر می‌شود
:آی…
:ای دریغ و حسرتِ همیشگی
:ناگهان
::چقدر زود
:::دیر می‌شود!
'''طرحی برای صلح (۳)''':
:شهیدی که بر خاک می‌خفت
:سرانگشت در خونِ خود می‌زد و می‌نوشت:
:به امّیدِ پیروزیِ واقعی
:نه در جنگ،
:که بر جنگ!
'''حتی اگر نباشی''':
{{شعر}}
{{ب|می‌خواهمت چنان‌که شبِ خسته خواب را،|می‌جویمت چنان‌که لبِ تشنه آب را}}
{{ب|محوِ <nowiki>توام</nowiki> چنان‌که ستاره به چشم صبح،|یا شبنم سپیده‌دمان، آفتاب را}}
{{ب|بی‌تابم آنچنان که درختان برای باد،|یا کودکانِ خفته به گهواره، تاب را}}
{{ب|بایسته‌ای چنان‌که تپیدن برای دل،|یا آنچنان که بالِ پریدن عقاب را}}
{{ب|حتی اگر نباشی، می‌آفرینمت،|چونان‌که التهابِ بیابان، سراب را}}
{{ب|ای خواهشی که خواستنی‌تر ز پاسخی،|با چون تو پرسشی چه نیازی جواب را؟!}}
{{پایان شعر}}
'''کودکی‌ها''':
{{شعر}}
{{ب|کودکی‌هایم اتاقی ساده بود|قصه ای، دورِ اجاقی ساده بود}}
{{ب|شب که می‌شد نقشها جان می‌گرفت|روی سقف ما که طاقی ساده بود}}
{{ب|می‌شدم پروانه، خوابم می‌پرید|خوابهایم اتفاقی ساده بود}}
{{ب|زندگی دستی پر از پوچی نبود|بازی ما جفت و طاقی ساده بود}}
{{ب|قهر می‌کردم به شوق آشتی|عشق‌هایم اشتیاقی ساده بود}}
{{ب|ساده بودن عادتی مشکل نبود|سختی نان بود و باقی ساده بود}}
{{پایان شعر}}
'''دستور زبان''':
آنکه دستور زبان عشق را{{سخ}}
بی گزاره در نهادِ ما نهاد
خوب می‌دانست تیغِ تیز را{{سخ}}
در کفِ مستی نمی‌بایست داد
:و قاف حرفِ آخرِ [[عشق]] است
:آنجا که نام کوچک من
::آغاز می‌شود
'''پاییز''':
:
:سراپا اگر زرد و پژمرده ایم{{سخ}}
:ولی دل به پاییز نسپرده ایم
:چو گلدان خالی لب پنجره{{سخ}}
:پر از خاطرات ترک خورده ایم
:اگر داغ دل بود ما دیده ایم
:اگر خون دل بود ما خورده ایم
:اگر دل دلیل است آورده ایم{{سخ}}
:اگر داغ شرط است ما برده ایم
:اگر دشنه دشمنان گردنیم
:اگر خنجر دوستان گرده‌ایم
:گواهی بخواهید اینک گواه
: همین زخمهایی که نشمرده‌ایم
:دلی سربلند و سری سر به زیر{{سخ}}
:از این دست عمری به سر برده ایم
== منابع ==
| 