دشنام‌گویی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Sherlock RBN (بحث | مشارکت‌ها)
←‏انواع: مطلب اشتباه
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۸:
 
== در زبان فارسی ==
دشنام در زبان فارسی از زمان‌های بسیار قبل نیز وجود داشته‌است و بیشتر فحاشی به خود شخص نمی‌شود، بلکه به خانواده بی‌احترامی می‌شود. این خویشاوندان معمولاً مادر و خواهر (ناموس) هستند یا در بعضی موارد پدر مورد فحاشی قرار می‌گیرد به این دلیل که معمولاً پدر در خانواده دارای بالاترین جایگاه است و با فحش خطاب کردن پدر، شان همه اعضای خانواده زیر سؤال می‌رود. همچنین از آنجا که در [[فرهنگ ایرانی]]، جنس زن ناموس و مایملک خوانده می‌شود، پس توهین به آن به عنوان حربه‌ای برای عصبانی کردن طرف مقابل بکار برده می‌شود.<ref>[https://www.irna.ir/news/83339621/عمه-مادر-و-خواهر-مثلث-فحش-های-جنسیتی-در-دعواهای-امروزی عمه، مادر و خواهر، مثلث فحش‌های جنسیتی در دعواهای امروزی] ''خبرگزاری ایرنا''</ref>
 
[[ژان شاردن]] که در زمان صفویه در ایران اقامت داشته و با زبان فارسی نیز آشنا بوده می‌نویسد ایرانیان در برابر این همه فضیلت‌های اخلاقی صفتی ناشایسته دارند. گرچه عادت‌شان ستایش و نیایش پی‌درپی حضرت احدیت است و هنگام آغاز نهادن به کاری حتماً بسم الله می‌گویند؛ و ناشدنی است از کاری یا چیزی سخن در میان آورند و ان شاء الله بر زبان نرانند، امّا از همان زبان و دهان که چندین نعت و تحمید حق بیرون می‌تراود هزاران دشنام و کلمات و جملات رکیک و ناسزاوار خارج می‌شود. نه تنها مردمان عامی بلکه بزرگان و اعیان و اشراف بر همین خوی و صفتند.