آینهکاری: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
نجات ۰ منبع و علامتزدن ۱ بهعنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
نجات ۲ منبع و علامتزدن ۰ بهعنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
||
خط ۸:
این هنر یکی از شاخههای هنرهای تزیینی [[ایران]] است و از ابتکارهای ویژهٔ هنرمندان ایرانی بهشمار میآید و در دوره [[ساسانیان]] رایج بودهاست. از آیینه کاریهای بجا مانده میتوان بنای دیوانخانهٔ شاه طهماسب صفوی (۹۳۰–۹۸۴ق/ یا ۱۵۲۴–۱۵۷۶م) در قزوین را نام برد.{{مدرک}}
آب و آینه در [[فرهنگ ایرانی]]ان نماد پاکی و روشنایی، راستگویی و صفا بودهاند و به احتمال زیاد کاربرد آن در معماری نیز همین معنا را دارد. علاوه بر این ریشههای اقتصادی آینهکاری را نباید فراموش کرد. در سده ۱۰هجری قمری [[آینه]] از [[اروپا]] به ویژه از [[ونیز]] به ایران وارد میشد و بخشی از این آینهها هنگام جابهجایی در راه میشکست. هنرمندان ایرانی برای بهرهگیری از قطعات شکسته راهی ابتکاری یافتند و از آنها برای آینهکاری استفاده کردند و آینهکاری ظاهراً با کاربرد آنها آغاز شد. آینه کاری در آغاز با نصب جامهای یکپارچه آینه بر بدنه بنا شروع شد. نه تنها درون بنا بلکه دیوارهای ستوندار عصر [[صفویان|صفوی]] نیز با آینههای بزرگ تزیین شد.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده
== ابزار و مواد کار آینه کاری ==
خط ۷۸:
{{پانویس}}
* فرهنگ تک جلدی دکتر محمد معین، چاپ چهارم، ۱۳۸۳
* [https://web.archive.org/web/20090312015925/http://www.chtn.ir/WebForms/Fa/Article/ArticleInfo.aspx?ID=719 www.chtn.ir]
* [http://handicrafts.isfahancht.ir/list.aspx?partid=3000 پایگاه مجازی سازمان میراث فرهنگی]{{پیوند مرده|date=سپتامبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot }}
{{ویکیانبار|Category:Mirror_ceilings}}
|