باغ فین: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
MammothBot (بحث | مشارکت‌ها)
←‏top: جایگزینی iranshahrpedia.ir با iranshahrpedia.com طبق درخواست در ویکی‌پدیا:ویرایشگر خودکار/وظایف با ویرایشگر خودکار فارسی
InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها)
نجات ۲ منبع و علامت‌زدن ۲ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0
خط ۷۳:
| تاریخ = ۱۳ اسفند ۱۳۸۷
| ناشر = خبرگزاری میراث آریا
}}{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot }}</ref>
}}</ref>
 
به دنبال تشکیل پرونده ثبت جهانی این اثر، در سال ۱۳۸۹ [[یونسکو]] دستور اعمال تغییراتی در سنگ‌فرش و [[پیاده‌رو]]های باغ صادر نمود که این تغییرات انجام شده‌است.<ref>{{یادکرد وب
خط ۸۱:
| تاریخ = ۳۰ بهمن ۱۳۸۹
| ناشر = باشگاه خبرنگاران جوان
| archiveurl = https://web.archive.org/web/20120114164115/http://www.yjc-isf.ir/beta/more.asp?newsID=15944
| archivedate = ۱۴ ژانویه ۲۰۱۲
| dead-url = yes
}}</ref>
 
سطر ۱۰۵ ⟵ ۱۰۸:
}}</ref>
* '''چگونگی ساخت و عملکرد فواره‌ها'''
زیر تمام جوی‌ها و دور تمام حوض‌ها در عمق یک متری زمین لوله‌هایی تعبیه شده به اسم تنبوشه که این لوله‌ها از جنس سفال بوده که از یک طرف به حوض‌های اصلی متصلند و طرف دیگر آن در انتهای جوی مسدود است. آب از یک طرف وارد می‌شود و چون انتهای لوله مسدود است آب از فواره‌ها خارج می‌شود. چون سطح زمین شیب دارد برای اینکه فشار تقسیم شود قطر لوله را متفاوت ساخته‌اند. ابتدای لوله از انتهای آن قطورتر است به این ترتیب فشار تقسیم می‌شود و آب به یک میزان از فواره خارج می‌شود.<ref name="کی آشیانه سایت گردشگری کاشان">[{{یادکرد وب |url=http://www.keyashiyan.com/modules.php?name=Content&pa=showpage&pid=7 |title=کی آشیانه سایت گردشگری کاشان] |accessdate=۹ آوریل ۲۰۱۵ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150414054735/http://www.keyashiyan.com/modules.php?name=Content&pa=showpage&pid=7 |archivedate=۱۴ آوریل ۲۰۱۵ |dead-url=yes }}</ref>
آب حوض اصلی از دوازده چشمه داخل آن می‌جوشد که به آن حوض جوش گفته می‌شود.<ref name="whc.unesco.org" /> از آن به بعد، آب در جوی‌هایی با کاشی‌های فیروزه‌ای جریان می‌یابد. رنگی که با رنگ خاکی صحراهای اطراف در تضاد است.<ref name="gardenvisit.com" />
* '''طراح سیستم آب رسانی'''
سطر ۱۱۸ ⟵ ۱۲۱:
| ناشر = Historic Gardens Foundation
| زبان = en
}}{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot }}</ref>
}}</ref>
 
اغلب درختان باغ، بین ۱۰۰ تا ۴۷۰ سال سن دارند. طی پانزده سال گذشته و بخصوص بعد از سال ۱۳۸۶، مجموعه‌ای از عوامل موجب بروز فاجعه خشکی و بیماری درختان شد. عواملی همچون مهار فیزیکی غیراصولی، دخالت غیر کارشناسانه، سرمازدگی شدید، عبور سیم و کابل برق و لوله‌گذاری‌های تأسیساتی، ایجاد پیاده‌روهای [[آهک]]ی و [[سیمان]]ی و محصور کردن درختان با آن، آبیاری نادرست و غیراصولی، آفت شپشک، نادیده گرفتن دستور غذایی درختان، مشکلات مدیریتی و نادیده گرفتن نظرات کارشناسان موجب گردید تا حداقل ۱۱۲ درخت تاریخی به‌طور کامل خشک شده و تعداد زیادی هم بین ۳۰ تا ۵۰ درصد آسیب ببینند.<ref name="chn.ir" /> مسئولین میراث فرهنگی پایان یافتن «عمر مفید» درختان را دلیل خشک شدن آن‌ها می‌دانند.<ref>{{یادکرد وب