برزویه طبیب: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Gharouni (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏پانویس: رفع خطاهای ظاهری
InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها)
نجات ۰ منبع و علامت‌زدن ۲ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0
خط ۱۷:
|work_institutions =
}}
'''بُرْزویه'''، پزشک نامدار و پیشوای پزشکان ایران در عصر خسرو [[انوشیروان]] ساسانی، گردآورندهٔ ''[[کلیله و دمنه]]'' و احتمالاً مترجم [[پنجه تنتره]] از [[سانسکریت]] به [[فارسی میانه]] – که بخشی از ''کلیله و دمنه'' را تشکیل می‌دهد – بوده‌است. این نام در [[فارسی میانه]] به شکل برزوی، ساخته شده از دو جزء «بُرز» به معنای بلند مرتبه و متعالی و پسوند تحبیب «اوی» آمده و در [[فارسی باستان]] به صورت برزآویا (Brz-auya) آمده‌است.<ref>http://www.soeht.com/Text-category.aspx?ID=179{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot }}</ref>
 
برزویه، پزشک دربار انوشیروان با کسب اجازه از [[شاهنشاه]] برای بدست آوردن گیاهی که مرده‌ها را زنده می‌کند مسافرتی به هندوستان کرد و در آنجا کوشید تا مطلوبش را پیدا کند ولی با عدم موفقیت مواجه شد اما دانشمندان هندی به او گفتند آن گیاه کتاب کلیلک و دمنک است و آن نادانان و نابخردان را که به مثابه مردگان‌اند عاقل می‌سازد و بدین ترتیب به آن‌ها زندگی می‌بخشد. برزویه کتاب مزبور را به ایران آورد و آن را به پارسی میانه (پهلوی) ترجمه کرد. در سده هشتم میلادی عبدالله ابن مقفع آن را زیر عنوان کلیله و دمنه از پهلوی به عربی منتقل ساخت و سپس آن کتاب به زبان‌های مختلف جهان راه یافت.<ref>شهریارتقوی، باحیدر. «[http://www.ichodoc.ir/p-a/CHANGED/164/html/164-73.htm ادبیات فارسی درشبه قاره هند و پاکستان]». در مجله هنر و مردم. دوره۱۴، ش۱۶۴ (خرداد ۵۵): ۷۳–۸۳.</ref>
خط ۴۳:
* {{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = کریستین‌سن| نام =آرتور| پیوند نویسنده =آرتور کریستنسن| عنوان=ایران در زمان ساسانیان | ترجمه = رشید یاسمی غلامرضا| سال=۱۳۷۸ |ناشر =انتشارات نگاه|مکان =تهران | شابک=۹۶۴-۳۵۱-۲۸۵-۱}}
* کتاب «شاه کشی» نوشتهٔ «ناصر پویان» و «محمد تقی سرمدی»
* [http://aftab.ae/lifestyle/view.php?id=74370 وبگاه آفتاب برگرفته از ایران‌مهر]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot }}
 
== پیوند به بیرون ==