بهائی‌ستیزی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
نجات ۱ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
نجات ۷ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
||
خط ۳۵:
دشمنی با بهائیان چندان ریشه‌دار و مستمر بود که حتی در روزهای انقلاب، در کنار اشغال و تخریب نهادهای مالی و امنیتی حکومت، کشتن و تخریب و آتش زدن خانه‌های بهائیان فراموش نشد و از جمله در [[قریه سعدی شیراز]]، بهائیان «[[قتل‌عام]]» شدند.<ref name="radiofarda.com"/>
آیت‌الله خمینی قبل از اینکه به قدرت برسد دشمنی خود با بهائیان را اعلام کرده بود و واضح ساخته بود که اقلیت سیصد هزار نفرهٔ بهائیان ایران که بزرگ‌ترین اقلیت دینی کشور بود از حقوق پایهٔ انسانی که سایر اقلیت‌های دینی برخوردار بودند محروم خواهند شد.<ref name="Karlberg"/> پس از انقلاب قانون اساسی جدید کشور به عمد بهائیان را به رسمیت نشناخت و برای آن‌ها هیچ حقی قائل نشد. دادگاه‌های جمهوری اسلامی ایران به نوبهٔ خود از بهائیان در برابر قتل و ضرب و تعرضات دیگر حمایت نمی‌کنند و آنان را مشمول حق دریافت خسارت ندانسته به این ترتیب هر آزار و تجاوزی به بهائیان مجاز انگاشته می‌شود و مصونیت قضایی دارد.<ref name="Karlberg"/><ref name=":14">
بنا به گزارش‌های نمایندگان سازمان ملل متحد در زمینهٔ حقوق بشر در ایران موارد زیر از جمله موارد سرکوب و آزار و اذیت بهائیان ایران پس از انقلاب ۱۳۵۷ بوده‌است:<ref name="Momen"/>
خط ۹۱:
===== برخی از نمونه‌های مصادره و تخریب املاک بهائیان =====
* در سال ۱۹۹۵ بیش از ۱۵۰ خانه بهائیان در [[یزد]] مصادره شد.<ref name=":7"/>
* در تاریخ یکشنبه مورخ ۷/۱۱/۱۳۸۶ افرادی مسلح که بعداً خود را «عاشقان [[حسین]]»<ref>
* در ژوئن ۲۰۱0 (1389) ۵۰ خانه خالی از سکنه متعلق به بهائیان در روستای ایول مازندران توسط نیروهای ناشناس تخریب شد و سپس خرابه‌ها به آتش کشیده شد. این خانه‌ها ابتدا چند سال بعد از انقلاب در سال ۱۹۸۳ مصادره شده بودند و حدود بیست خانواده از خانه‌هایشان و روستا بیرون رانده شده بودند. بهائیان ایول اما از طرق قانونی برای بازپس‌گیری خانه‌هایشان اقدام کرده بودند و هر سال تابستان برای کشاورزی در زمین‌هایشان و برداشت محصول به زمین‌هایشان بازمی‌گشتند.<ref name=":7"/>
خط ۹۸:
[[پرونده:Cemetery of yazd.jpg|280px|بندانگشتی|تخریب قبرستان [[بهائیان]] در [[یزد]]]]
* در سال ۱۳۷۲ قبرستان بهائیان در تهران به دست شهرداری منطقه به کلی تخریب و ویران و بر روی آن [[فرهنگسرا]] ساخته شد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=کیهان هوائی|کد زبان=|تاریخ=۲۴ شهریور ۱۳۷۳|وبگاه=|نشانی=https://iranbahaipersecution.bic.org/archive/converting-bahai-cemetery-cultural-centre-0|عنوان=توضیحات مدیر عامل سازمان بهشت زهرا دربارهٔ تبدیل گورستان سابق بهائیان به فرهنگسرا|accessdate=۱۴ مه ۲۰۱۸|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180514214138/https://iranbahaipersecution.bic.org/archive/converting-bahai-cemetery-cultural-centre-0|archivedate=۱۴ مه ۲۰۱۸|dead-url=yes}}</ref>
* در روز دوشنبه هشتم مرداد هشتاد و شش جامعه بهائیان یزد در ایران متوجه شدند که گلستان جاوید (قبرستان بهائی) بار دیگر و برای چندمین بار در سالیان اخیر توسط ماشین‌های سنگین یا کشاورزی تخریب شده‌است. این درحالی است که بیش از بیست سال بود درگذشتگان بهائی در این مکان به خاک سپرده می‌شدند و از آخرین مراسم تدفین در این مکان بیش از دو ماه نمی‌گذشت.<ref name="سایت نگاه">
* در بامداد دوم آبان ماه ۱۳۸۷ قبرستان (گلستان جاوید) جامعه بهایی در شهر [[قائمشهر]] واقع در [[استان مازندران]] تخریب شد. نزدیک به ۸۰ درصد از قبرها به وسیله لودر تخریب شده و تنها تعداد محدودی از قبور سالم ماندند.<ref>ارگان رسمی مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران - [http://hrairan.org/Archive_87/1140.html تخریب قبرستان بهائیان این بار در قائمشهر / همراه با تصاویر]</ref>
* ۲۹ دی ۱۳۸۷ یک کامیون و یک بلدوزر با همراهی تعدادی از نیروهای لباس شخصی در قبرستان بهائیان [[درزیکلا (سوادکوه)|درزیکلا]] قائمشهر اقدام به جمع‌آوری سنگ قبور و مسطح نمودن زمین نمودند.<ref>
==== محرومیت از حق تحصیل ====
| |||