دیدومک: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵:
== دیدومک در فرهنگ عامهٔ جنوب ایران ==
در فرهنگ عامهٔ مردم جنوب از جمله [[کوخرد]] پرنده أی نسبتاً شوم بوده‌است.
عده‌ای می‌گویند گذشتگان هر گاه شبها صدای «دیدومک» را می‌شنیدند نشانه‌ای از نحسی و بدشگونی بود و باید مقداری آب بر روی زمین می‌ریختند و عده‌ای دیگر می‌گویند شنیدن صدای «دیدومک» (
در تابستان‌هایی گرم، گاه شب‌هایی آنقدر شرجی می‌شود که قدرت نفس کشیدن را از انسان سلب می‌کند، و گاه آنقدر خشک با چاشنی تشباد<ref>'''تشباد:''' آتش باد، بادی سوزاننده، گرم و خشک است که در [[فصل تابستان]] در [[استان هرمزگان]] و استان‌های جنوبی می‌وزد.</ref> که حتی شبها هم پوست را کباب می‌کند، ولی در هر دو حالت در تاریکی شب و از روی [[کپر]]<ref>'''کَپَر:''' کلبه‌ای است که از تنه و شاخهٔ [[درخت نخل]] و درختان بومی دیگر به منظور نشستن و استراحت بر آن و در زیر سایهٔ آن ساخته می‌شود.</ref> و [[سجم]]<ref>'''سِجَم:''' همانند کپر ولی کوتاه‌تر از آن و در حدود یک متر است و فقط از سطح بالایی آن برای نشستن و خوابیدن استفاده می‌شود.</ref> صدای «دیدومک» را می‌شد از دریاچهٔ [[لمبیر ملکی]] و ساحل [[رودخانه مهران]] به وضوح شنیده شود. گهگاهی صدای تِ تی وَک آن‌ها را دقیقاً از بالای سر و با فاصله‌ای اندک در تاریکی شب احساس می‌شود کرد. شباهت نام این پرنده در فارسی و [[لهجه کوخردی]] جالب است و ظاهراً هر دو از صدای آن الهام گرفته شده‌است، عده‌ای آن را «تِ تی وَک» و عده‌ای دیگر «دیی دو مَک» شنیده‌اند. پرنده‌ای بومی جنوب ایران و [[هرمزگان]] است، و به گویش محلی (کوخردی) آن را «تِتیوَک» (Tetivak) گویند. به لهجه لری در مناطق کهگیلیویه به آن «تی تی قلندر» و در گویش جنوب استان بوشهر به آن «تی تو وَنگ» می‌گویند.
| |||