حادثه بریجتون: تفاوت میان نسخه‌ها

در ۲۱ ژوئیه ۱۹۸۷، کشتی ۴۱۴٬۲۶۶ تُنی بریجتون و تانکر گازی ۴۸٬۲۳۳ تُنی پرینس گاز از حوزه [[خلیج عمان]] تحت حفاظت سه کشتی جنگی ایالات متحده در اولین کاروان عملیات اراده جدی شروع به حرکت کردند. این کاروان از تنگه هرمز بدون حادثه عبور کرد،<ref>{{cite web|last1=CRIST|first1=DAVID|title=America's 'War on Terror' |url=https://archive.org/stream/Americas100YearsWar/TheTwilightWar-TheSecretHistoryOfAmericasThirty-yearConflictWithIran_djvu.txt|publisher=PENGUIN PRESS|accessdate=2012}}</ref> هرچند چهار [[مک‌دانل داگلاس اف-۴ فانتوم ۲|جنگنده F-4]] ایران به این گروه نزدیک شدند.<ref name="برهان ">{{یادکرد وب | نشانی بایگانی= https://web.archive.org/web/20180118132800/http://www.borhan.ir/NSite/FullStory/News/?Id=3806| تاریخ بایگانی= ۱۸ ژانویه ۲۰۱۸ | نشانی=http://www.borhan.ir/NSite/FullStory/News/?Id=3806 | عنوان=نگاهی بر واقعه‌ی انفجار نفت‏کشنفت‌کش «بریجتون»؛ انفجار حیثیت آمریکا در خلیج‌فارس | ناشر=برهان | تاریخ=۱۰ مرداد ۱۳۹۱ | نویسنده=عرفان حکیمی}}</ref>

وقتی کاروان به میانه‌های مسیر خود رسید، ایران اعلام کرد که کاروان «کالاهای ممنوعه» حمل می‌کند. [[محسن رضایی]]، فرمانده وقت [[سپاه پاسداران]]، ابتدا دستور حمله توسط قایق‌های تندروی سپاه پاسداران از [[جزیره فارسی]] را صادر کرد. اما بعداً، بر اساس توصیه‌های رهبر ایران، [[آیت الله خمینی]]، موافقت شد که به جای یک مبارزه مستقیم عملیات مین گذاری انجام شود. یگان ویژه سپاه پاسداران که چندین هفته برای این مأموریت تمرین کرده بود، یک رشته از نه مین را در فاصله ۵۰۰ متری از یکدیگر قرار داد و سپس به جزیره فارسی برگشت. سرویس امنیتی آمریکا عملیات رضایی را کشف کرد، اما نتوانست به عملیات مین‌گذاری پی ببرد. در روز ۲۴ ژوئیه، بریجتون با یک مین در موقعیت ۲۷°۵۸' شمال و ۴۹°۵۰' شرق در ۱۳ کیلومتری غرب جزیره فارسی برخورد کرد. این انفجار یک حفره به مساحت ۴۳ متر مربع در بدنه تانکر نفت ایجاد کرد. ناو بریجتون کند شد، اما متوقف نشد. در همین حال، کشتی‌های جنگی نیروی دریایی ایالات متحده در دنباله کشتی ایستادند و اجازه دادند کشتی بزرگ دوجداره مسیرش را ادامه دهد.<ref name="Gibson"/><ref name=Haghshenass/><ref name="برهان " /><ref>{{cite book|last1=Crist|first1=David|title=The Twilight War: The secret history of America's thirty-year conflict with Iran|date=2013|publisher=The Penguin Press|location=New York|isbn=978-1-101-57234-4|url=https://archive.org/stream/Americas100YearsWar/TheTwilightWar-TheSecretHistoryOfAmericasThirty-yearConflictWithIran_djvu.txt}}</ref>

همچنین پنتاگون پس از حادثه اعلام کرد که کشتی های جنگی بیشتری را به این منطقه اعزام خواهد کرد و وزیر دفاع، [[کاسپار واینبرگر]]، اعلام کرد که ایالات متحده علیه هر کشوری که مین ها را در مسیر کشتی های مقصد کویت قرار داده است، تلافی خواهد کرد. اگر چه شواهد معتبری که حاکی از تخطی ایران باشد، وجود نداشت، اما مقامات آمریکایی همه متقاعد شده بودند که نیروهای سپاه پاسداران ایران شب قبل از وقوع حادثه، مین ها را زیر آب قرار داده بودند. وینبرگر گفت: «باید بالاترین اولویت  به مین روبی اختصاص داده می شد.»<ref name="Gibson"/>