انستیتو پاستور ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

سنت وقف، نقش بسیار مهمی در تاسیس و ارتقای انستیتو پاستور ایران داشته است. مرحوم عبدالحسین میرزا فرمانفرما در سال 1302، زمینی را برای تاسیس ساختمانی جدید، وقف انستیتو پاستور ایران نمود. شعب دیگر انستیتو در تهران در شمیرانات (واقف: مرحوم صبار فرمانفرماییان) و خیابان قائم مقام (مرحوم ذبیح الله ممیززاده) و شعبه های آمل (مرحوم زهرا تاجر مشائي) و اکنلوی همدان (مرحوم منوچهر قره گزلو) نیز بر پایه وقف بنا شده اند.  

 

در سال 1299 دکتر ژوزف منار فرانسوی به‌ عنوان اولین رئیس انستیتو پاستور به ایران آمد. منار، انستیتو پاستور را در ساختمانی اجاره‌ای در خیابان استخر تأسیس نمودند و همزمان با راه اندازی آزمایشگاه های متعدد، شروع به تولید واکسن و سرم کرد.

 

انستیتو پاستور ایران از نظر دو شاخص تعداد "مقاله به ازای هر عضو هیات علمی" و تعداد "استناد به هر مقاله"، بالاترین رتبه را در بین تمام دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی علوم پزشکی کشور دارد.

 

 

فعالیت‌های تولیدی فعلی انستیتو شامل تولید واکسن هپاتیت ب نوترکیب، واکسن هاری دامی، آب خالص و آب تزریقی، فرمولاسیون محصولات نوترکیب، واکسن‌ها به‌صورت مایع و لیوفیلیزه تحت شرایط آسپتیک، تولید واکسن لیوفیلیزه ب.ث.ژ، تولید مایع غلیظ اینتراوزیکال ب.ث.ژ، تهیه حلال ب.ث.ژ، گلیکوپروتئین نوترکیب gp63 لیشمانیا ماژور، تولید هفت نوع محلول تزریقی با حجم زیاد (LVP)‌ و 9 نوع محلول تزریقی با حجم کم، تکثیر و پرورش حیوانات آزمایشگاهی مختلف، ساخت محیط‌های کشت سلولی و میکروبی، تولید انواع آنتی‌ژن تست ویدال و آنتی‌ژن رزبنگال و آنتی بروسلا آبورتوس می‌باشد.