فتنه: تفاوت میان نسخه‌ها

فتنه از مادهٔ «فِتْن» به معنای داخل نمودن طلا در آتش است، و به معنای داخل نمودن انسان در آتش نیز آمده‌است. کلمه «فتنه» در قرآن به معناهای گوناگون آمده‌است. به معنای عذاب، محصول عذاب، آزمایش و امتحان و واقع نمودن خود یا دیگران در عذاب.<ref>[http://www.andisheqom.com/Files/faq.php?level=4&id=3234&urlId=51 ریشه‌شناسی کلمه فتنه]</ref>{{سخ}}[[جعفر سبحانی]] می‌گوید: فتنه گاهی به معنای شورش‌های کور به کار می‌رود که نه هدف مشخصی دارند و نه مقدس هستند. .<ref>[http://www.imamsadeq.com/ar.php/page,viewArticleAr/LinkID,3702?PHPSESSID=cc6e27076ba8204e6e1bc7694ac6c190 معانی فتنه در کلام جعفر سبحانی]</ref>

 

در صدر اسلام از جنگ‌های داخلی و کشمکش‌های متعددی به عنوان فتنه یاد شده‌است. مانند ماجرای سقیفه که در آن کشمکش با بیعت جمعی از بزرگان عرب با ابوبکر پایات یافت. خروج ابن زبیر علیه یزید در مکه، قیام [[شیعیان عراق]] و ایران علیه سلسله اموی که به سرنگونی امویان منجر شد. همچنین از شکل‌گیری و انشقاق مسلمانان و تشکیل شیعه و سنی نیز به عنوان فتنه یاد شده‌است.<ref>{{cite encyclopedia

| last =