عراق عجم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عراق عجم''' نام تاریخی ناحیه‌ای در مرکز ایران است که از غرب به [[کوه‌های زاگرس]]، از شرق به کویر، و از شمال به [[کوه‌های البرز]] منتهی می‌شود. [[کرمانشاه]]، [[همدان]]، [[اصفهان]]، [[ری]]، [[قزوین]] و [[کاشان]]، [[قم]]، [[تفرش]] از شهرهای عمدهٔ این ناحیه بوده‌اند و [[سبک عراقی]] در شعر [[فارسی]] منسوب به این ناحیه است. بر اساس کتاب اسناد نام [[خلیج فارس]] میراثی کهن و جاودان در مبحث [[نامهای سرزمین ایران]] آمده‌است که در دوره‌های تاریخی پیش از اسلام ایران مرکزی را ایراکستان می‌گفتند برخی نیز این منطقه را [[اراک]] نام‌گذاری کرده‌اند و آن را کوچک شده واژه ایران می‌دانستند به معنی ایران کوچک، جغرافی دانان و [[مسالک و ممالک]] نویسان مسلمان این کلمه را معرب نموده و بر اساس قواعد معرب‌سازی ک را به ق تبدیل و آن را اِراق و عراق ثبت کردندو دشت‌های منطقه غرب زاگرس را که منطبق با سرزمین صاف (فلات) عراق (به غیر از کردستان) را [[عراق عرب]] نام نهادند که منطبق با منطقه [[بابلیون]] دوره باستان است. هنگامی که آریایی‌ها از سرمای شمال روسیه (سیبری) به سرزمین ایران کوچ کردند، یکی از اقوام آن‌ها به نام ماد که قوی‌ترین قوم آریایی بود در ناحیه غربی ایران کنونی ساکن شدند و آغازگر تاریخ ایران باستان شدند. این قوم جنگاور و دامپرور بودند و سرزمین تازه را که سرسبز و گرم بود بهشت رویای خود یافتند. بعدها قوم ماد، کشور ماد یا ماه را در باختر ایران بنا کرد و نخستین تمدن‌های انسانی را تشکیل داد و کشور ماد یا ماه از ناحیه ای شامل اراک، ری، قم، اصفهان، ساوه، همدان، کرمانشاه و پشت کوه لرستان کنونی تشکیل می‌شد که به این منطقه بعدها ایالت کوهستانی یا جبل و بعد از آن عراق عجم گفتند.<ref>[http://loghatnameh.com/dehkhodaworddetail-b74cadf482984106a78023a6254f956b-fa.html لغت‌نامه دهخدا] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20110128005526/http://www.loghatnameh.com/dehkhodaworddetail-b74cadf482984106a78023a6254f956b-fa.html |date=۲۸ ژانویه ۲۰۱۱ }} بازدید در ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۰</ref>

[[بوعلی سینا]] از نادر دانشمندان و نوابغ روزگار در سال ۳۷۰ قمری در ''خرمیثین'' از توابع [[بخارا]] به دنیا آمد. او در سال ۴۰۶ هجری قمری در زمانی که همدان پایتخت [[آل بویه]] بود، وارد این شهر شد و پس از مدتی [[شمس‌الدوله دیلمی]] او را وزیر خود ساخت. بوعلی سینا در زمان اقامت در همدان در مدرسهٔ بزرگ شهر تدریس می‌کرد و در همچنین فرصت این را یافت تا بسیاری از تألیفات خود را به پایان رساند. مدتی نیز مورد بی‌مهری قرار گرف. ابن سینا بین سال‌های ۴۱۵ تا ۴۲۸ قمری به اصفهان رفت و در آنجا در مدرس ابن سینا که هم‌اکنون نیز جزء میراث شهر اصفهان است به تدریس پرداخت در این حال او در پناه علاءالدوله بود و دانشنامه علایی را در اصفهان نوشت. سرانجام به سال ۴۲۸ هجری قمری در میانه راه اصفهان همدان درگذشت. [[آرامگاه ابوعلی سینا]] هم‌اکنون در میدانی به همین نام در همدان قرار دارد.<ref name="3irasfanmtteedfair">{{یادکرد وب|نشانی=http://www2.irna.ir/occasion/1shahrivar85/index.htm|عنوان=روز اول شهریورماه، به پاس بزرگداشت ابوعلی‌سینا ستاره پرفروغ عرصهٔ طب در ایران، روز پزشک نامیده شده‌است.|ناشر=ایرنا|تاریخ بازدید=۵ مهر ۱۳۹۰| پیوند بایگانی = httphttps://wwwweb.webcitationarchive.org/6A4bZHFmk web/20131108165301/http://www2.irna.ir/occasion/1shahrivar85/index.htm| تاریخ بایگانی =۸ ۲۱نوامبر اوت ۲۰۱۲۲۰۱۳|dead-url=yes}}</ref> [[عارف قزوینی]] نیز سال‌های آخر عمر خود را در [[دره مرادبیگ|درهٔ زیبای مرادبیگ]] همدان سپری کرد. او در سال ۱۳۱۲ خورشیدی در همدان فوت کرد و آرامگاه او در جوار [[آرامگاه بوعلی‌سینا]] قرار دارد.<ref>{{پک|رضایی همدانی|۱۳۷۹|ک=سیمای همدان|ص=۳۲۱}}</ref>