سخن (مجله): تفاوت میان نسخه‌ها

'''مجلهمجلهٔ سخن''' نشریه‌ای فرهنگی ادبی بود که بین سال‌های ۱۳۲۲ تا ۱۳۵۷ منتشر می‌شد. پایه‌گذار این نشریه [[پرویز ناتل خانلری]] بود.

مجلهٔ سخن در ابتدا ارگان جامعهٔ لیسانسیه‌های [[دانشسرای عالی|دانش‌سرای عالی]] بود. دورهٔ نخست مجله با انتشار اولین شماره در خرداد ۱۳۲۲ و با همکاری عده‌ای از جوانان باذوق و نواندیش مانند [[صادق هدایت|هدایت]]، [[بزرگ علوی]] و [[حسن شهید نورایی|شهید نورایی]] آغاز بکار کرد. تا چند شماره بصاحببه صاحب امتیازی [[ذبیح‌الله صفا]] و سردبیری [[پرویز ناتل خانلری|خانلری]] منتشر شد، اما با رسیدن [[پرویز ناتل خانلری|خانلری]] بسیبه سی سالگی صاحب امتیازی مجله باو منتقل شد.<ref name="mehrnameh">حبیب‌الله عباسی، مهرنامه، سال دوم، شماره دهم، فروردین ۱۳۹۰، ص ۲۲۴</ref>

انتشار مجله پس از سه دوره انتشار،دوره، بعلت مسافرت تحقیقاتی استاد [[پرویز ناتل خانلری|خانلری]] بکشوربه [[فرانسه]]، متوقف شد؛ وشد. از اول آذر ۱۳۳۱ مجدداً منتشر شد و انتشار آن بطور ماهانه تا سال ۱۳۵۷ بی‌وقفه ادامه یافت. رهاورد این فعالیت ۲۷ دورهٔ سخن در سی‌هزار و صد صفحه بود که در تاریخ فرهنگ ایران بصورتبسان یک دائرةالمعارف باقی مانده‌است. در طول این مدت اگرچه [[پرویز ناتل خانلری|خانلری]] اولین سردبیر و ناخدای همیشگیاصلی آن بود؛بود، معهذافرهیختگانی افرادی فرهیخته و کارآمددیگر در ادوار مختلف آن عهده‌دار سمت سردبیری بودند که عبارتند از: [[احمد بیرشک]]، [[احسان یارشاطر]]، ناصر پاکدامن، علیرضا حیدری، [[قاسم صنعوی]]، [[تورج فرازمند]]، [[حسن هنرمندی]]، [[ابوالحسن نجفی]]، [[محمود کیانوش]]، [[رضا سیدحسینی]]، [[ایرج افشار]] و [[هوشنگ طاهری]].<ref name=mehrnameh/>

سخن بعنوان یک مجلهٔ ادبی و فرهنگی پیشرو و نوجو، اعتبار و شهرت شایانی کسب کرد، کهکرد. این همه بدو مناسبت بود: یکی روی آوردن بنشرِبه نشرِ شعر و داستان و نمایشنامه‌های نو اروپائی و ملل دیگر بود که پیش از آن در مجله‌های فارسی مرسوم دیده نمی‌شد، و دیگر چاپ کردن نوشته‌ها و سروده‌های گروهی نویسندهٔ جوان که پیش از آن آثارشان چندان در نشریات فارسی دیده نمی‌شد.<ref name=mehrnameh/> مجلهٔ سخن نقش بسزائی در جهت‌گیری ادبیات فارسی در دورهٔ معاصر داشته‌است.