مشرق‌الاذکار: تفاوت میان نسخه‌ها

هر معبد بهائی طرحی مخصوص به خود دارد، امّا از لحاظ معماری همه آنها از اصولی کلّی پیروی می‌کنند که به طرح آنها وحدت می‌بخشد. کلیهٔ مشرق الاذکارهای بهائی باید نُه وجه داشته باشند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=The Promulgation of Universal Peace|نام خانوادگی=Abdul'-Baha|نام=|ناشر=Baha'i Publishing Trust|سال=1982| شابک = 0-87743-172-8|مکان=Wilmette, Illinoise, USA|صفحات=71}}</ref> اگر چه همه مشرق الاذکارهایی که تا به حال ساخته شده‌اند یک گنبد مرکزی دارند، داشتن گنبد شرط واجب در ساختمان مشرق الاذکار نیست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Lights of Divine Guidance valume 1|نام خانوادگی=Effendi|نام=Shoghi|ناشر=|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=311}}</ref> هر یک از مشرق الاذکارهای ساخته شده، به لحاظ شکل ظاهری و طراحی، نوع مواد و مصالح به کار رفته در ساختمان و محوطه سازی محیط اطراف با یکدیگر متفاوتند زیرا در طراحی آنها کم و بیش از فرهنگ بومی، اجتماعی و سایر عوامل محیطی و جغرافیایی محل احداث ساختمان الهام گرفته شده‌است.<ref name=":0">{{یادکرد وب|نویسنده=|تاریخ=|نشانی=http://www.persian-bahai.org/node/107|عنوان=عبادتگاه بهائی یا مشرق‌الاذکار|ناشر=|تاریخ بازبینی=۲ مهر ۱۳۹۴|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150730004652/http://www.persian-bahai.org/node/107|archivedate=۳۰ ژوئیه ۲۰۱۵|dead-url=yes}}</ref> برای مثال در طراحی مشرق الاذکار شبه قاره هند از گل نیلوفر آبی الهام گرفته شده‌است. این گل در هندوستان نشانه پاکی و روحانیتی است که همواره با عبادت و دیانت توأم بوده‌است.

بنا بر آنچه در آثار بهایی ذکر شده‌است استفاده از هر گونه نقاشی، مجسمه یا تصویر در ساختمان مشرق الاذکار ممنوع است.<ref name=":0" /> همچنین هیچ نوع جایگاه ویژه ثابتی برای قرائت متون دینی و اجراء برنامه از قبیل محراب، منبر یا سکوی خطابه در آن تعبیه نمی‌گردد.<ref name=":0" /> امکان قرائت متون نیایشی واجرای آنها با لحن و به شکل آوازی چه به صورت انفرادی یا گروهی وجود دارد.<ref name=":0" /> عبادت در مشرق الاذکار منحصر به افراد بهائی نیست و درهای مشرق الاذکارها در سراسر عالم به روی همه مردم دنیا از هر گونه زبان و نژاد و ملیتی، با هر گونه باور و اعتقادی باز است. همچنین به تصریح آثار بهایی خواندن آیات و کتب مقدس ادیان مختلف به هر زبانی مجاز بوده، این کتب و آثار برای استفاده عموم در ساختمان مشرق الاذکار موجود می‌باشد. در معبد بهائی موعظه نمی‌شود، هیچگونه مناسک مذهبی اجرا نمی‌گردد و طبقهٔ روحانی حضور ندارد.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی= http://www.persian-bahai.org/node/107 |عنوان= عبادتگاه بهائی یا مشرق‌الاذکار | ناشر = |تاریخ = |تاریخ بازبینی= |archiveurl= https://web.archive.org/web/20150730004652/http://www.persian-bahai.org/node/107 |archivedate= ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۵ |dead-url= yes }}</ref>