{{ب|بوی پیراهن گم‌گشتهٔ خود می‌شنوم | گر بگویم همه گویند ضلالی‌ست قدیم ([[سعدی]])}}
{{پایان شعر}}<br />
که به داستان [[یوسف]] در [[قرآن]] اشاره می‌کند.
تلمیح غیر از معنای اصلی آن که در عرصهٔ [[ادبیات]] است در عرصه‌های دیگر مثل [[موسیقی]] نیز به‌کار می‌رود. در [[جاز]] [[نوازنده]] یا [[خواننده]] در جریان [[بداهه‌نوازی]] یا بداهه‌خوانی به آهنگ‌های مشهور دیگر اشاره می‌کند و به این کار نیز می‌توان تلمیح گفت.
ارزش تلمیح به میزان تداعی بستگی دارد که از آن به دست می‌آید. هر قدر اسطوره‌ها و داستان‌های مورد اشاره لطیف‌تر باشد، تلمیح بلیغ‌تر محسوب می‌شد. لازمهٔ بهره‌مندی از تلمیح، آگاهی از دانسته‌ای است که [[شاعر]] یا [[نویسنده]] بدان اشاره می‌کند؛ به همین سبب دریافتن تلمیح‌هایی که یک شاعر ژاپنی در شعر خود آورده، برای خوانندهٔ فارسی‌زبان دشوار به نظر می‌رسد و همین‌طور بالعکس. تلمیح در شعر فارسی، می‌تواند با [[مراعات نظیر]] همراه باشد. تلمیح با تضمین تفاوت دارد.
