آی۲‌سی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Msadr471 (بحث | مشارکت‌ها)
ایجاد یک مقاله نو از طریق ایجادگر. دوستان کمک کنید من تازه واردم خیلی چیزا بلدم ولی خب سخته نوشتن. ممنونم
برچسب‌ها: جمع عربی واژگان فارسی ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
 
Msadr471 (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
خط ۲۷:
|data_bandwidth = ۰/۱ / ۰/۴ / ۱/۰ / ۳/۴ / ۵/۰&nbsp;[[مگابیت|Mbit/s]]<br/>(به حالت کاری بستگی دارد)
|data_devices =
|data_style = [[سریال]] و [[دوطرفه (مخابراتمخابرها)]]
|cable =
|physical_connector =
خط ۳۸:
}}
 
این [[پروتکل]] در سال ۱۹۸۰ توسط شرکت فیلیپس ساخته شد. از ۱۰ اکتبر ۲۰۰۶، هیچ گونه هزینه مجوزی برای اجرای پروتکل I<sup>۲</sup>C لازم نیست. با این حال، برای به دست آوردن آدرس های Slave I<sup>۲</sup>C اختصاص داده شده توسط NXP، هزینه لازم است <ref> http://www.nxp.com/documents/application_note/AN10216.pdf </ref>. I<sup>۲</sup>C یک قرارداد [[سریال]] برای [[رابط TWI]] ([[رابط دو سیمه]])، اتصالاتهاصالها کم سرعت مانند ریزکنترلگرها، E<sup>۲</sup>PROM، [[مبدل های آنالوگ به دیجیتال]] و [[دیجیتال به آنالوگ]]، رابط های I/O (خروجی/ورودی) و سایر لوازم جانبی مشابه در سیستم های تعبیه شده است <ref>https://i2c.info</ref>.
 
پروتکل I<sup>۲</sup>C در واقع ادغام شده از بهترین ویژگی های [[SPI]] و [[UART]] می باشد. توسط I<sup>۲</sup>C امکان اتصال چند slave به یک master (مانند [[SPI]]) و یا استفاده از چند master برای کنترل یک یا چند slave وجود دارد. این ویژگی زمانی که شما می خواهید از چند میکروکنترلر برای ارسال داده به یک کارت حافظه و یا نمایش بر روی [[صفحه نمایش کریستال مایع | LCD]] استفاده کنید، بسیار مناسب می باشد.
 
مانند روش UART در I2C نیز از دو سیم برای انتقال اطلاعات استفاده می شود.
اکنون، تقریبا در تمامی شرکت های طراحی تراشه به کار گرفته می شود. I<sup>2</sup>C یک گذرگاه داده محبوب است زیرا استفاده از آن ساده است، می تواند بیش از یک [[Master]] داشته باشد، فقط سرعت گذرگاه فوقانی تعریف شده است و برای اتصالهاصال تقریباً نامحدود دستگاه های I<sup>۲</sup>C به دو سیم با [[مقاومت بالاکش]] (Pull-Up) نیاز است. I<sup>۲</sup>C حتی می تواند از ریزکنترلگرهای آهسته تر با پایه های [[ورودی/خروجی]] برای اهداف کلی استفاده کند، زیرا آن ها علاوه بر توابع خواندن و نوشتن یک بایت، به ایجاد وضعیت صحیح Start و Stop نیاز دارند <ref>https://learn.sparkfun.com/</ref>.
 
هر دستگاه Slave، I<sup>۲</sup>C به یک آدرس نیاز دارد. هر دستگاه Slave دارای یک آدرس منحصر به فرد است. انتقال از دستگاه اصلی به صورت [[سریال]] است و به بسته های ۸ بیتی تقسیم می شود. همه این نیازمندی های خیلی ساده برای اجرای رابط I<sup>۲</sup>C حتی با ریزکنترلگرهای ارزان قیمت که هیچ کنترل کننده سخت افزاری ویژه I<sup>۲</sup>C ندارند، بسیار ساده موفق می سازد.
 
برای ارسال و دریافت دستوراتدستورها شما فقط به ۲ پایه ورودی/خروجی و چند روال ساده I<sup>۲</sup>C نیاز دارید.
 
I<sup>۲</sup>C یک پروتکل ارتباطی سریال می باشد، لذا داده ها به صورت بیت به بیت از طریق خط SDA منتقل خواهند شد.