ا از سوی دیگر برخی را عقیده برآن است که رعایا از خود تیمور آسیب‌های بیشتر دیداز این جهت تا سالهاو تا سالها پس از آن نیز به یادگاران سلاطین مظفری مهر بسیار داشتند و سبب قتل‌عام این خاندان تهور و بی‌باکی سلابود وظفری است و تیمدشواریه خود سختی مبارزه با [[شاه منصور]] را در نبردها چشیده بود، از تکرار چنین جنگی می‌هراسید. دیدار تیمور با شاهزادگشاهزادگان مظفری نیز این مظفر، این هراس را تشدید کرد. نقل است که در ضیافتی، شاهزادگان مظفری را سه سه و چهار چهار بر یک قالی نشاندند و سفره انداختند. تیمور که به آنان می‌نگریست، ناگهان پرسید که آیا شما هیچ‌گاه این گونه بر یک قالی نشسته‌اید؟ [[سلطان ابواسحاق]] پسر [[سلطان اویس مظفری]] و نوه [[شاه شجاع]]، پاسخ داد: «اگر ما یک بار بر یک قالی کنار هم می‌نشستیم، ترا کی در ایران، مدخل بود؟!» این سخن، بیم تیمور را بیشتر کرد و در همان مجلس هم حرکات سر و دست شاهزادگان را، اشاراتی برای هماهنگی قتلش تعبیر کرد، پس به سرعت از آن مجلس برخاس تدبیر به قتل‌عام شاهزادگان آل مظفر کرد.<ref>خواندمیر، حبیب السیر</ref>
