رامش: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
تغییرات کلی برچسب‌ها: استفادهٔ زیاد از تگ یا الگوی سرخط متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایشگر دیداری |
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: ۱۳۲۵⟸۱۳۲۵ (خورشیدی)|۱۳۲۵، صدائی⟸صدایی، هفتیمن⟸هفتمین، متشر⟸منتشر، اجراکرد⟸اجرا کرد، تیغ آفتاب⟸تیغ آفتاب (فیلم ۱۳۵۲)|تیغ آفتاب |
||
خط ۲۸:
[[پرونده:Ramesh+Googoosh.JPG|بندانگشتی]]
'''آذر محبی تهرانی''' با نام هنری '''رامش''' (زاده [[۲۲ آبان]] [[۱۳۲۵ (خورشیدی)|۱۳۲۵]] در [[تهران]])، [[خواننده]] [[ایران]]ی است.
== زندگی‌نامه ==
خط ۳۹:
در سال ۱۳۴۵ می‌توان ریتم‌های غربی مانند [[رومبا]]، [[بوسا نوا]] و همچنین صداهای گیتار سورف و کمبو ارگان را در موسیقی رامش شنید که این استفاده‌ها در سال ۱۳۴۷ بیشتر شد.
رامش ترانه‌های دو
در سال‌های ۱۳۵۰ – ۱۳۵۱ همکاری خود را با [[ارکستر]] استودیویی که دارای [[سازهای بادی برنجی]] نیز بود آغاز کرد که "خورشید خانوم" اولین کار رامش در سبک [[فانک]] بود. "دلکم" نیز مقدمه ای برای استفاده از سبک فانک با گیتارهای Wah Wah بود.
خط ۴۷:
رامش با ترانه " تهمت " چیرگی سبک فانک بر سازهای بادی برنجی را اثبات کرد که در این دوره سبک فانک با قطعات ترکیبی از موسیقی سنتی به پیشینه آذری بازمی گشت. همکاری رامش با [[اسفندیار منفردزاده]] در ترانه " نماز " نیز نمونه دیگری از آن دوره است.
پیشرفت تکنولوژی در ایران در سال‌های ۱۳۵۳ – ۱۳۵۴ تأثیر زیادی در سبک غربی موسیقی رامش داشت. حال و هوای فانک لاتین در ترانه " دلم برات هلاکه " و همچنین روح ریتم بوسا نوا در ترانه " تو بارونی، تو آفتابی " با سینث سایزر آنالوگ درهم آمیخته شده‌است. ترانه "درد عاشقی " گوش‌ها را با گیتارهای جاز، توقف‌های ناگهانی و دراماتیک احاطه کرده‌است اما او به سبک فانک با سازهای بادی برنجی برگشت او همچنین ترانه " قسمت " را در سبک فانک شعرهای حماسی
" نگو نه " قطعه پیشگامانه ای بود از رامش در سال‌های ۱۳۵۴ – ۱۳۵۵ که با این ترانه سبک فانک به یک عنصر طبیعی در ترانه‌های رامش مبدل شد و در همین سال‌ها ترانه " پیشواز " را ضبط کرد که این ترانه یک ترانه پاپ پیشرو به صورت [[چندصدایی|پلی فونیک]] و همراهی چند صدا بود، در حالی که ترانه " زیارت " ترکیبی از پاپ هندی و فارسی بود و رامش با استفاده از [[طبله]] یک نمونه از استفاده اولیه [[ماشین درام]] را در ترانه " وصیت " به نمایش گذاشت.
خط ۵۵:
یکی دیگر از ترانه‌های رامش که مورد توجه قرار گرفت، ترانه " اسمر اسمر " که یک ترانه محلی [[کردی]] و آذری است و با نام " اسمر یارم" نیز در آن دوره شناخته می‌شد که تنظیم این ترانه توسط [[ناصر چشم آذر]] انجام شده‌است.
در سال ۱۳۵۵ " موندنم از بودنت " پر انرژی‌ترین ترانه رامش
رامش در سال ۱۳۵۶ با موسیقی بومی " عشق گناهکار " ظاهر شد. این ترکیب به وسیله سیم‌ها به رشته دینامیک اجراهای [[دیسکو]] که هم موسیقی شرقی و هم موسیقی غربی را تحت تأثیر قرار داده بود متصل می‌شد و گیتار Slide نیز در ترکیب بندی اثری از خود نشان می‌داد.
خط ۸۷:
* ۳ - [[عنتر و منتر]] (۱۳۵۵)
* ۴ - [[پریزاد]] (۱۳۵۲)
* ۵ - [[تیغ آفتاب (فیلم ۱۳۵۲)|تیغ آفتاب]] (۱۳۵۲)
* ۶ - [[جبار سرجوخه فراری]] (۱۳۵۲)
* ۷ - [[حریص (فیلم)|حریص]] (۱۳۵۲)
خط ۱۱۸:
{{پانویس}}
* [http://art-ghadimiha.blogspot.qa/2013/11/blog-post_6678.html یادی از رامش به بهانه شصت و
* [https://www.dw.com/fa-ir/art-culture/av-46602216 آواهای کم‌شنیده از دیروز تا امروز • رامش] دویچه وله فارسی
| |||