رامش: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Hamid Hassani (بحث | مشارکت‌ها)
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: ۱۳۲۵⟸۱۳۲۵ (خورشیدی)|۱۳۲۵، صدائی⟸صدایی، هفتیمن⟸هفتمین، متشر⟸منتشر، اجراکرد⟸اجرا کرد، تیغ آفتاب⟸تیغ آفتاب (فیلم ۱۳۵۲)|تیغ آفتاب
Hamid Hassani (بحث | مشارکت‌ها)
ویرایش و ویکی‌سازی موردی
خط ۱:
{{جعبه اطلاعات هنرمند موسیقی
| نام = رامش
| تصویر = Ramesh (Persian Singer).jpg
| توضیح_تصویر =رامشرامش، - دههدههٔ ۱۳۵۰ خورشیدی
| اندازه_تصویر =
| دورنما =
خط ۱۰:
| تولد = ۲۲ آبان ۱۳۲۵{{سخ}}{{تولد و سن|۱۹۴۶|۱۱|۱۳}}{{سخ}}[[تهران]]، [[ایران]]
| مرگ =
| ملیت = {{flagicon|Iran|1964}} [[مردمان ایرانیایرانی‌تبار|ایرانی]]
| تحصیلات = [[دیپلم]] طبیعی
| ساز = [[گیتار]]
| نوع_صوت =
| سبک = [[موسیقی سنتی ایرانی|سنتی]] ، [[موسیقی پاپ ایرانی|پاپ]] ، [[جاز]] ، [[فانک]] و [[راک]]
| فعالیت = ۱۳۴۳- ۱۳۸۳ ۱۳۴۳–۱۳۸۳
| مدت =
| ناشر = [[کلتکس رکوردز]]{{سخ}}[[آونگ میوزیک]]
| نقش‌های_مرتبط =
| وب‌گاهوبگاه = [https://www.facebook.com/rameshmusicfans/ Fb.com/rameshmusicfans]
| اعضای_کنونی =
| اعضای_پیشین =
| سازهای_برجسته = [[گیتار]]
|علت معروف‌شدن=ترانه (ترانهٔ «پرستو جان)»
|هنرمندان همکار= [[فریدون فرخزاد]]{{سخ}}[[ناصر چشم آذرچشم‌آذر]]{{سخ}}[[منوچهر چشم آذرچشم‌آذر]]{{سخ}}[[عطااللهعطاءالله خرم]]{{سخ}}[[عارف عارف‌کیا ]] {{سخ}}[[اسفندیار منفردزاده]]{{سخ}}[[ویگن|ویگن دردریان]]{{سخ}}[[صادق نوجوکی]]}}
[[پرونده:Ramesh performing in dinner party -Kermanshah.jpg|بندانگشتی]]
[[پرونده:Ramesh sings Sazesh, Rangarang Anniversary Celebration - November 1977.webm|بندانگشتی]]
[[پرونده:Ramesh+Googoosh.JPG|بندانگشتی]]
 
'''آذر محبی تهرانی'''، با نام هنری '''رامش''' (زادهزادهٔ [[۲۲ آبان]] [[۱۳۲۵ (خورشیدی)|۱۳۲۵]] در [[تهران]])، [[خواننده]] [[ایران]]ی است.
 
== زندگی‌نامه ==
'''رامش'''، با نام اصلی '''آذر محبی تهرانی'''، در [[۲۲ آبان]] ۱۳۲۵ در شهر [[تهران]] و در خانواده‌ای با سه خواهر و یک برادر به دنیا آمد و تا [[دیپلم]] طبیعی به تحصیلات خود ادامه داد. واو تصمیم داشت بعد از دیپلم وارد [[دانشگاه]] شود و در رشتهرشتهٔ [[جراحی]] به تحصیلات خود ادامه دهددهد، اما با صدای مخملی و زیبائی که داشت، به عرصهعرصهٔ خوانندگی روی آورد.
 
'''رامش''' با نام اصلی '''آذر محبی تهرانی''' در [[۲۲ آبان]] ۱۳۲۵ در شهر [[تهران]] و در خانواده‌ای با سه خواهر و یک برادر به دنیا آمد و تا [[دیپلم]] طبیعی به تحصیلات خود ادامه داد و تصمیم داشت بعد از دیپلم وارد [[دانشگاه]] شود و در رشته [[جراحی]] به تحصیلات ادامه دهد اما با صدای مخملی و زیبائی که داشت، به عرصه خوانندگی روی آورد.
 
== خوانندگی ==
رامش از ریشه‌های موسیقی کلاسیک فارسی شکوفا شده بود و حرفه خود را به‌طور رسمی در سال ۱۳۴۳ با ترانه " پرستو جان " در برنامه " یک شاخه گل " [[رادیو گل‌ها]] آغاز کردوکرد و تجربیات خود را در زمینه سنتی همانند هنرمندان [[ترکیه]] ای‌ای چون عصمت ندیم، سوات سین، [[اورهان گنجه‌بای]]، ودات يلديريمبورایلدیریمبورا در موسیقی غربی بهره گرفت. او گاهی اوقات ابزار غربی و یا ریتم غربی را در موسیقی سنتی خود بکاربه کار می‌برد.
 
در کارهای سال ۱۳۴۵ می‌توان ریتم‌های غربی مانند [[رومبا]]، [[بوسا نوا]] و همچنین صداهای گیتار سورف و کمبو ارگان را در موسیقی رامش شنید که این استفاده‌ها در سال ۱۳۴۷ بیشتر شد.
رامش از ریشه‌های موسیقی کلاسیک فارسی شکوفا شده بود و حرفه خود را به‌طور رسمی در سال ۱۳۴۳ با ترانه " پرستو جان " در برنامه " یک شاخه گل " رادیو گل‌ها آغاز کردو تجربیات خود را در زمینه سنتی همانند هنرمندان [[ترکیه]] ای چون عصمت ندیم، سوات سین، [[اورهان گنجه‌بای]]، ودات يلديريمبورا در موسیقی غربی بهره گرفت. او گاهی اوقات ابزار غربی و یا ریتم غربی را در موسیقی سنتی خود بکار می‌برد.
رامش ترانه‌های دو صداییدوصدایی با [[عارف]]، [[منوچهر سخایی]] و [[ویگن]] بجایبه‌جای بازیگران در فیلم‌ها اجرا کرد که در این دوران رامش بیشتر کارهای [[عطااللهعطاءالله خرم]] را اجرا می‌کرد که حرفه خود را با همکاری با ویگنویگن، اولین ستاره موسیقی پاپپاپ، آغاز کرده بود .
 
در سال ۱۳۴۵ می‌توان ریتم‌های غربی مانند [[رومبا]]، [[بوسا نوا]] و همچنین صداهای گیتار سورف و کمبو ارگان را در موسیقی رامش شنید که این استفاده‌ها در سال ۱۳۴۷ بیشتر شد.
رامش ترانه‌های دو صدایی با [[عارف]]، [[منوچهر سخایی]] و [[ویگن]] بجای بازیگران در فیلم‌ها اجرا کرد که در این دوران رامش بیشتر کارهای [[عطاالله خرم]] را اجرا می‌کرد که حرفه خود را با همکاری با ویگن اولین ستاره موسیقی پاپ آغاز کرده بود .
 
در سال‌های ۱۳۵۰ – ۱۳۵۱ همکاری خود را با [[ارکستر]] استودیویی که دارای [[سازهای بادی برنجی]] نیز بود آغاز کرد که "«خورشید خانوم" » اولین کار رامش در سبک [[فانک]] بود. "«دلکم"» نیز مقدمه ایمقدمه‌ای برای استفاده از سبک فانک با گیتارهای Wah Wah بود.
 
در سال ۱۳۵۲ رامش رسمارسماً با ترانه "«غروبا قشنگن"» وارد سبک [[راک]] شد که شامل ضربه‌های سخت طبل و گیتار Wah Wah بود که در واقع ملودی آذری با [[ارگ (ساز)|ارگ]] به سمت سبک غربی هدایت می‌شود و هارمونیکای استفاده شدهاستفاده‌شده در آهنگ نشانی از قطعه موسیقی [[وسترن اسپاگتی]] یا همان وسترن ایتالیایی ساخته [[انیو موریکونه]] دارد.
 
رامش با ترانه " تهمت " چیرگی سبک فانک بر سازهای بادی برنجی را اثبات کرد که در این دوره سبک فانک با قطعات ترکیبی از موسیقی سنتی به پیشینه آذری بازمی گشتبازمی‌گشت. همکاری رامش با [[اسفندیار منفردزاده]] در ترانه " نماز " نیز نمونه دیگری از آن دوره است.
 
پیشرفت تکنولوژی در ایران در سال‌های ۱۳۵۳ – ۱۳۵۴ تأثیر زیادی در سبک غربی موسیقی رامش داشت. حال و هوای فانک لاتین در ترانه " دلم برات هلاکه " و همچنین روح ریتم بوسا نوا در ترانه " تو بارونی، تو آفتابی " با سینث سایزر آنالوگ درهم آمیخته شده‌است. ترانه "درد عاشقی " گوش‌ها را با گیتارهای جاز، توقف‌های ناگهانی و دراماتیک احاطه کرده‌است اما او به سبک فانک با سازهای بادی برنجی برگشت او همچنین ترانه " قسمت " را در سبک فانک شعرهای حماسی اجرا کرد.
سطر ۵۷ ⟵ ۵۶:
در سال ۱۳۵۵ " موندنم از بودنت " پر انرژی‌ترین ترانه رامش منتشر شد. آهنگسازی و تنظیم این ترانه از [[منوچهر چشم آذر]] است. این ترانه یک علامت تجاری از رامش بود که در آن سبک راک و فانک یک ترکیب کامل را خلق کرده بود و شخصیت زنی که با موسیقی سازهای برنجی و صدای گیتار wild جیغ می‌کشد. رامش درهای زیادی را در ایران باز کرد اما به موسیقی‌های پراکنده دیگری محدود می‌شد.
 
رامش در سال ۱۳۵۶ با موسیقی بومی " عشق گناهکار " ظاهر شد. این ترکیب به وسیله سیم‌ها به رشته دینامیک اجراهای [[دیسکو]] که هم موسیقی شرقی و هم موسیقی غربی را تحت تأثیر قرار داده بود متصل می‌شد و گیتار Slide نیز در ترکیب بندی اثری از خود نشان می‌داد.
در ترانه " وسوسه " رامش به [[دالیدا]] ی ایران با پاپ پیشرو تبدیل شد، ترانه ای با تک خوانی Rhodes، حملات طبل و جریان صدای [[بانگو]]. آهنگسازی این ترانه نیز از [[منوچهر چشم آذر]] است.
 
" رودخونه هارودخونه‌ها " که بیشتر از همه ترانه‌ها در تلویزیون پخش و ضبط شده‌است از ساخته‌های [[صادق نوجوکی]] است. این ترانه یکی پرطرفدارترین ترانه‌های رامش است به همراه Moog Brass و Bongo Fury. که این ترانه با الهام از داستان [[ماهی سیاه کوچولو]] اثر [[صمد بهرنگی]] توسط [[محمد علی بهمنی]] سروده شده‌است؛ داستانی که کتاب آن در آن سال‌ها از کتاب‌های ممنوعه به‌شمار می آمدمی‌آمد.
 
" منتظر " از معدود ترکیبات رامش با سینث سایزر (موگ) آذری است که یک نمونه خوبی از ترکیب موسیقی شرقی و غربی است و همچین استفاده از [[ساز تار]] در فاز انتقالی آواز و ترانه و در ترانه " سازش " هم می‌توان شاهد استفاده دیگر رامش از سینث سایزر (موگ) بود.
 
" افسوس " نیز ساخته دیگری از منوچهر چشم آذر است که به صورت دو صدایی همانند " موندنم از بودنت " در تلویزیون با [[فریدون فرخزاد]] اجرا شد. " تک " نیز ترانه ای است که او به صورت دو صدایی با فریدون فرخزاد اجرا کرده‌است.کرده‌است؛ و ترانه " نیش " که تأثیرات شرقی به وضوح در آهنگسازی آن نمایان است.
 
== بازیگری ==
 
در سال ۱۳۵۲ رامش به دعوت [[منوچهر نوذری]] برای اولین بار به عنوان [[بازیگر]] در فیلم [[خیالاتی]] حضور پیدا کرد و پس از آن در فیلمی بازی نکرد.
 
== پس از انقلاب ==
رامش بعد از انقلاب در سال ۱۳۵۸ و ۱۳۵۹ دو ترانه به نام‌های گفتگوی سبز و تهرون را اجرا کرد که شعر و آهنگ ترانه تهرون از خود رامش می‌باشد و بعد از ۱۵ سال سکوت در سال ۱۳۷۴ برابر با ۱۹۹۵ توسط شرکت آونگ موزیک آلبوم جهان سوم را در آمریکا منتشر نمود و بعد از هفت سال یعنی در سال ۲۰۰۲ میلادی برابر با ۱۳۸۱ دوباره یک آلبوم با [[داریوش (خواننده)|داریوش]] و [[فرامرز اصلانی]] به نام رومی - معشوق همین جاست را به بازار عرضه کرد که این آلبوم آخرین اجراهای او را ثبت کرده‌است. درباره‌یدربارهٔ رامش می‌توان گفت هیچ خواننده‌یخوانندهٔ خانمی چون او در سبکهای گوناگون ترانه نخوانده استنخوانده‌است و از نخستین بانوانی بود که به جاز و راک روی خوش نشان داد. این در حالی بود که او موسیقی سنتی ایرانی را خوب می‌دانست با این حال تعصبی هم نداشت و مانند برخی پرداختن به موسیقی‌های غربی را خیانت به ترانه ایرانی نمی‌دانست.
 
او دربارهٔ کناره‌گیری اش از خوانندگی می‌گوید: «نخواندن من ابتدا اعتراض بود به صدای قدغن زنان در ایران، صدای قدغن خوانندگان زن در سرزمینم، که حتی اجازه خواندن و فریاد درون خود را به گوش‌ها رساندن هم نداشتند. بعد کم کمکم‌کم این اعتراض یک عادت شد و با من سال‌ها ماند. حالا به نخواندن عادت دارم، ولی اگر روزی دوباره به ایران بازگشتیم، از ته دل برای همه مردم می خوانممی‌خوانم.»<ref>مجله اینترنتی قدیمی ها</ref>
رامش بعد از انقلاب در سال ۱۳۵۸ و ۱۳۵۹ دو ترانه به نام‌های گفتگوی سبز و تهرون را اجرا کرد که شعر و آهنگ ترانه تهرون از خود رامش می‌باشد و بعد از ۱۵ سال سکوت در سال ۱۳۷۴ برابر با ۱۹۹۵ توسط شرکت آونگ موزیک آلبوم جهان سوم را در آمریکا منتشر نمود و بعد از هفت سال یعنی در سال ۲۰۰۲ میلادی برابر با ۱۳۸۱ دوباره یک آلبوم با [[داریوش (خواننده)|داریوش]] و [[فرامرز اصلانی]] به نام رومی - معشوق همین جاست را به بازار عرضه کرد که این آلبوم آخرین اجراهای او را ثبت کرده‌است. درباره‌ی رامش می‌توان گفت هیچ خواننده‌ی خانمی چون او در سبکهای گوناگون ترانه نخوانده است و از نخستین بانوانی بود که به جاز و راک روی خوش نشان داد. این در حالی بود که او موسیقی سنتی ایرانی را خوب می‌دانست با این حال تعصبی هم نداشت و مانند برخی پرداختن به موسیقی‌های غربی را خیانت به ترانه ایرانی نمی‌دانست.
 
او دربارهٔ کناره‌گیری اش از خوانندگی می‌گوید: «نخواندن من ابتدا اعتراض بود به صدای قدغن زنان در ایران، صدای قدغن خوانندگان زن در سرزمینم، که حتی اجازه خواندن و فریاد درون خود را به گوش‌ها رساندن هم نداشتند. بعد کم کم این اعتراض یک عادت شد و با من سال‌ها ماند. حالا به نخواندن عادت دارم، ولی اگر روزی دوباره به ایران بازگشتیم، از ته دل برای همه مردم می خوانم.»<ref>مجله اینترنتی قدیمی ها</ref>
 
== فیلم‌شناسی ==
سطر ۱۰۷ ⟵ ۱۰۴:
== آلبوم‌ها ==
{{اصلی|ترانه‌شناسی رامش}}
* ۱.# آدمک
* ۲.# تهرون
* ۳.# دریا دریا
* ۴.# تهمت
* ۵.# داغ داغ
* ۶.# جهان سوم
* ۷.# معشوق همینجاست.
 
== منابع ==
 
{{پانویس}}
* [http://art-ghadimiha.blogspot.qa/2013/11/blog-post_6678.html یادی از رامش به بهانه شصت و هفتمین سال تولدش + عکس ]
* [https://www.dw.com/fa-ir/art-culture/av-46602216 آواهای کم‌شنیده از دیروز تا امروز • رامش] دویچه وله فارسی