|
|بازیابی = ۱۴ می۲۰۰۸
}}</ref>
میل و موریسون (1992) تعریفی از گردشگری ارائه کرده است که در آن تأکید بر فعالیت‌های پیش و پس از مسافرت دارد. گردشگری به مجموعه فعالیتی اطلاق می‌شود که در جریان مسافرت یک گردشگر اتفاق می‌افتد. این فرآیند شامل هر فعالیتی از قبیل برنامه‌ریزی سفر، مسافرت به مقصد، بازگشت و حتی یادآوری خاطرات آن نیز می‌شود. هم چنین فعالیت‌هایی را که گردشگر به‌عنوان بخشی از سفر انجام می‌دهد، نظیر خرید کالاهای مختلف و تعامل میان میزبان و میهمان نیز در بر می‌گیرد. به‌طورکلی می‌توان هر گونه فعالیت و فعل و انفعالی را که در جریان سفر یک گردشگر اتفاق می‌افتد، گردشگری تلقی کرد.(Mill, R.C. and Morrison A.M,1992 ؛ موحد، 1394)
== واژه‌شناسی ==
«مجموعه فعالیت‌های فرد یا افرادی که به مکانی غیر از مکان عادی زندگی خود مسافرت و حداقل یک شب و حداکثر یک سال در آنجا اقامت می‌کنند و هدف از مسافرت آنان نیز گذراندن اوقات فراغت است. البته اهدافی نظیر اشتغال و کسب درآمد شامل آن نمی‌شود» بر این اساس کسانی که شامل این تعریف می‌شوند نیز گردشگر نامیده می‌شوند.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= حیدری چیانه |نام= رحیم|کتاب= مبانی برنامه‌ریزی صنعت گردشگری| ناشر= انتشارات سمت|سال= 1389|شابک=}}</ref>
اریک کوهن گردشگر را مسافر داوطلب و موقت تعریف می کند که امید لذت بردن از یک تجربه متنوع و تازه طی یک سفر دو سره نسبتاً“ طولانی و غیر تکراری را دارد.(جان لی ،1378 )
همچنین هولدن، گردشگری را فعالیتی اجتماعی می‌داند که شامل رفتار انسانی، استفاده از منابع، تعامل با دیگران، اقتصاد و محیط است(Holden, 2000)<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=موحد علی(1395) مقدمه ای بر گردشگری شهری، انتشارات پرهام.}}</ref>
== تاریخچه ==
== گردشگری پایدار<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= ضرغام بروجنی |نام= حمید|کتاب= برنامه‌ریزی توسعه جهانگردی| ناشر= مهکامه|سال= 1389|شابک=}}</ref> ==
توسعه تا قبل از دهه 1960 بیشتر جنبه‌های اقتصادی (رشد اقتصادی) را شامل می‌شد و کمتر به سایر جنبه‌ها (انسانی و محیطی) توجه داشت؛ ولی از این دهه به بعد، به دنبال وضعیت خطرناک محیط طبیعی و مسائل زیست‌محیطی، جامعه جهانی تلاش‌هایی را جهت بحث و بررسی و ارائه راهکار, شروع کرد که همایش‌های منطقه‌ای و جهانی زیر نظر سازمان ملل، از آن جمله است و مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:
همایش بیوسفر یونسکو (پاریس 1968)، همایش جنبه‌های اکولوژیکی توسعه (واشنگتن 1968)، اجلاس فونکس (1971)، همایش محیط انسانی (استکهلم 1972)، همایش محیط‌زیست و توسعه (لاهه 1991)، اجلاس کره زمین (ریودوژانیرو 1992) و اجلاس زمین 5+ (نیویورک 1997)، پیمان کیوتو و گردهمایی بین‌المللی زیست‌محیطی رامسر. (موحد، 1396)<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=موحد علی(1395) مقدمه ای بر گردشگری شهری، انتشارات پرهام. تهران}}</ref>
سازمان جهانی جهانگردی گردشگری پایدار را این‌گونه تعریف می‌کند «گردشگری ای پایدار است که هم‌زمان با حفظ و افزایش فرصتها برای آینده نیازهای مناطق میزبان و گردشگران حاضر در آن منطقه را فراهم کند. در گردشگري پايدار، منافع جوامع ميزبان و حمايت از ذخاير ميراث به نفع نسلهاي آينده مورد تاكيد قرار گرفته است و شش اصل به عنوان اصول منشور گردشگري فرهنگي مطرح گرديده كه عبارتند از:
- برنامه ترويج گردشگري بايد موجب حمايت و ارتقا ويژگيهاي ميراث طبيعي و فرهنگي گردد. <ref>http://www.persiangulfstudies.com/fa/pages/705</ref>
<br />
اهداف گردشگری پایدار عبارت است از:
'''1-''' افزایش آگاهی‌های بیشتر و فهم و درک همکاری‌های شایسته که گردشگری می‌تواند
برای اقتصاد و محیط فراهم سازد؛
'''2-''' ترویج تساوی در توسعه؛
'''3-''' پیشرفت کیفی زندگی جامعه میزبان؛
'''4-''' فراهم آوردن کیفیت بالای تجربه برای بازدیدکننده و…؛
'''5-''' نگهداری کردن باکیفیت از محیط که مقدم بر موضوعات وابسته است (Edward Inskeep 1991:461).<ref group="موحد علی(1395) مقدمه ای بر گردشگری شهری، انتشارات پرهام.">{{Cite journal|last=ایزدی|first=پگاه|last2=هادیانی|first2=زهره|last3=حاجی نژاد|first3=علی|last4=قادری|first4=جعفر|date=2017-03-21|title=تبیین و ارائه الگوی بازآفرینی شهری فرهنگ‌محور با تأکید بر رویکرد نهادی|url=http://dx.doi.org/10.22631/isih.2017.1780.2364|journal=مطالعات میان رشته ای در علوم انسانی|volume=9|issue=2|pages=163–187|doi=10.22631/isih.2017.1780.2364|issn=2008-4846}}</ref><br />
=== درآمد جهان از گردشگری ===
| 