پارادوکس ایپیآر: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
نجات ۱ منبع و علامتزدن ۰ بهعنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۴:
حال آزیتا [[اسپین]] الکترون خود را در راستای z میسنجد. او یکی از نتیجههای ممکن را خواهد دید: <math>+\hbar/2</math> یا <math>-\hbar/2</math>. فرض کنیم که <math>+\hbar/2</math> را دیدهاست. براساس مکانیک کوانتومی، حالت کوانتومی این سیستم دوالکترونی به حالت I [[فروکاهی تابع موج|فروکاسته خواهد شد]]. ([[تفسیرهای مکانیک کوانتومی|تفسیرهای گوناگون مکانیک کوانتومی]] این فرایند را با زبانهای متفاوتی بازمیگویند، ولی نتیجهٔ پایانی یکسان است) حالت کوانتومی نتیجهٔ هر اندازهگیری روی سیستم را مشخص میکند. در مثال ما، اگر بابک اسپین الکترونش را بسنجد، به احتمال ۱۰۰٪ اسپین را <math>-\hbar/2</math> خواهد یافت. به همین ترتیب اگر آزیتا اسپین را <math>-\hbar/2</math> میدید، بابک <math>+\hbar/2</math> به دست میآورد.
اما الکترونِ بابک از کجا بداند که چه مقداری در راستای z داشته باشد؟ براساس [[تفسیر کپنهاکی]]، [[تابع موج]] باید درست پس از اندازهگیری [[فروکاهی تابع موج|فروبکاهد]]. بنابراین یا باید تأثیر از راه دور رخ دهد (نقض [[موضعیت]]) یا این که الکترون پیش از اندازهگیری بداند که چه اسپینی دارد (متغیرهای نهان).
== مبانی فلسفی آزمایش EPR ==
|