مردم شول: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
افزودن مطلب برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۵:
|langs= [[لری جنوبی]]
|rels= [[شیعه]]
|related= [[زبان لری|لُر زبانان]] و [[
}}
'''شول''' نام یکی از قبایل کُرد است. شول: سیروس برهام و محمدعلی عونی و اسکندر امان الهی براین اصرار دارند که اینان کورد می باشند و برای این که این مسئله را مجدداً تکرار نکنیم(هردو بابت فضلویه و ممسنی و رویدادهای تاریخی را بخوانید) بطور کلی تیره شول در مناطق گسترده ای از ایران پراکنده هستند و از آنان می توان: شول در منطقه ممسنی را ذکر کرد. تیره شول در کناره جاده شیراز و اردکان، شول کبیر در مناطق بوشهر، شول بزی(کورد) در استان فارس، تیره کوردان شول. بازماندگان این مردمان به گویشی از [[لری جنوبی]] و[[کردی جنوبی ]] سخن می‌گویند.شول ها شاخه ایی از شبانکارگان می باشند که در سراسر زاگرس زندگی میکنند مانند کردستان عراق منطقه سلیمانیه ،منطقه شولان کرمانشاه و شول آباد لرستان و...این قوم قدیمی ترین قوم زاگرس ازکردستان تا لرستان میباشد <ref>http://ethnologue.com/language/luz</ref> این قبیله نخستین بار در لرستان سکونت داشته است و در حدود سال ۳۰۰ هَ. ق. نیمی از لرستان را تحت فرماندهی قرار داده بود و بوسیله ٔ سیف الدین ماکان روزبهان (که اجداد او از دوره ساسانیان بر این منطقه حکومت داشتند) اداره می‌شد و او را با لقب پیشوا می‌خواندند. مورخان اسلامی اطلاعی از این قبیله نداده‌اند، ولی نجم الدین که از نوادگان او بود در زمان حمداﷲ مستوفی در این منطقه حکومت می‌کرد. ابن بطوطه (۷۴۸ هَ. ق.) در راه شیراز به کازرون به قبیله شول برخورد کرده‌است و گوید که آنان قبیله‌ای از اعاجم‌اند که صحرانشینند و میان آنها مردمانی پرهیزگار و متقی وجود دارد. شهاب الدین العمری (متوفی بسال ۷۴۹ هَ. ق.) گوید که قبیله شول با شبانکاره خویشاوندی مستحکمی دارند.
| |||