آریوبرزن: تفاوت میان نسخه‌ها

نبردگاه آریوبرزن و [[اسکندر]] را در چند جای گوناگون حدس زده‌اند، که با توجه به خط سیر عبور اسکندر از شوش به سوی تخت جمشید و مناسب بودن تنگه ای با مشخصاتی که یونانی ها داده اند، و طبق دانشنامه ایرانیکا و [[تاریخ ایران کمبریج]] ، محتمل ترین مکان دربند پارس در چهل و پنج کیلومتری غربجنوب دهدشتشیراز که هم اکنون [[تنگ تکاب|تنگ ابوالحیات]] استنامیده میشود. <ref><nowiki>[[تاریخ ایران کمبریج]]</nowiki> ، دانشنامه برتانیکا</ref> به هر روی ناآشنایی [[اسکندر]] با منطقه به سود پارسیان بود ولی یک [[چوپان]] که تاریخ‌نگاران نامش را ''[[لی‌بانی]]''(اسیر اسکندر) نوشته‌اند راه گذر از کوهستان را به [[مقدونیان]] نشان می‌دهد و اسکندر می‌تواند آریوبرزن و یارانش را به دام اندازد گفته می‌شود اسکندر پس از پایان جنگ آن اسیر را به خاطر خیانت می‌کشد. آریوبرزن با ۴۰ سوار و ۵۰۰۰ پیاده خود را بی‌پروا به سپاه مقدونی رسانده و شمار بسیاری از یونانیان را کشته و خود نیز تلفات بسیاری داد اما موفّق گردید از محاصرهٔ سپاه مقدونی بگریزد.

چون از محاصره بیرون آمد خواست تا به کمک پایتخت که در یکصد کیلومتری شمال تنگه بود، بشتابد و آن را پیش از رسیدن سپاه مقدونی اشغال کند. اما لشکر اسکندر که از راه جلگه به [[پارس]] رفته بودند، مانع او شدند. در این هنگام وی به مخاطرهٔ سختی افتاد، ولی راضی نشد تسلیم گردد. گفته می‌شود ایستادگی آریوبرزن یکی از چند ایستادگی انگشت شمار در برابر سپاه اسکندر بوده‌است.

بر پایه یادداشت‌های به دست آمده از [[کالیستنس]] تاریخ‌نگار اسکندر، ۱۲ اوت سال ۳۳۰ پیش از میلاد، نیروهای اسکندر مقدونی در پیشروی از سوی جنوب به سوی [[پرسپولیس]] پایتخت آن زمان [[ایران]]، در منطقه [[دربند]] [[پارس]] که منطقه‌ای در جنوب پایتخت و کوهستانی و سخت‌ گذر و تنها مکان قابل دسترسی از جنوب بسوی پارس بوده است متوقف شدند و در این منطقه درگیری میان اسکندر و آریو برزن رخ داد. به گفته همراهان اسکندر پس از ورود به دره های مخوف دربند پارس، خورشید را به مدت سه شبانه روز بچشم ندیدیم بعلت انبوه درختان و ازدیاد باران. اسکندر با یک هنگ [[ارتش ایران]] که شامل ۵۰۴۰ تا ۵۰۰۰ نفر بود به فرماندهی آریو برزن رو به رو شد. این هنگ چندین روز مانع ادامه پیشروی ارتش ده‌ها هزار نفری اسکندر شده بود که [[مصر]]، [[بابل (دولت‌شهر)|بابل]] و [[شوش]] را پیشتر گرفته بود و در سه جنگ، [[داریوش سوم]] را شکست و فراری داده بود. سرانجام این هنگ با محاصره کوه‌ها و حمله به افراد آن از ارتفاعات بالاتر از پای درآمد و فرمانده آن آریوبرزن نیز کشته شد.