هرات: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Last author (بحث | مشارکت‌ها)
جز حذف مطالب بدون منبع
Last author (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۱۸:
در سده‌های واپسین هفتم و آغازین ششم پیش از میلاد، هریوا بدست [[مادها]] افتاد و پس از انقراض مادها بدست [[کورش بزرگ]]، یکی از [[ساتراپی]]‌های [[هخامنشیان]] به‌شمار می‌رفت. مرکز فرمانروایی هخامنشیان در هرات قصری در شهر [[آرتاکوانا]] بود. در [[سنگ‌نبشته‌های هخامنشی]]، هریوا (Haraiva) در فهرست ساتراپی‌های هخامنشیان آمده‌است.
 
به قول مورخ یونانی [[هرودت]]، [[اسکندر مقدونی]] در ۳۳۰ قبل از میلاد، آرتاکوانا مرکز ساتراپی هریوه را گشود. وقتی اسکندر به این شهر آمد، آرتاکوانا شهر آباد و مرفهی بود. شهربان ([[ساتراپ]]) هریوه در آن زمان [[ساتی برزن]] نام داشت. اگر چه باشندگان هریوا بسختی مقاومت کردند اما سپاهیان اسکندر موفق به فتح شهر شده و آن را ویران و بسیاری از باشندگان آن را به قتل رسانیدند. اسکندر پس از تصرف شهر، در آنجا [[ارگ هرات|دژی]] برای نظامیان خود ساخت که بقایای آن هنوز باقی است. هدف از ساختن این دژ، حفظ نظامیان از شورش احتمالی مردم شهر بود. اسکندر سپس شهر را دوباره آباد کرد و نامش را «اسکندریه آرئیا» نهاد و باشندگان بازماندهٔ آرتاکوآنا را بدین شهر که هِرات امروزین باشد تحویل کرد.{{منبعمدرک}}
 
پس از مرگ اسکندر (در سال ۳۲۳ ق. م)، هریوا جزئی از قلمرو [[سلوکیان]] درآمد. تا اینکه بعد از سال ۲۴۰ ق. م دو سرزمین همسایهٔ هریوا یعنی [[باختر (بلخ)|باختر]] و [[پارت]] از سلطهٔ [[سلوکیان]] مستقل شدند. در این زمان هریوا جزئی از قلمرو [[دولت یونانی باختری]] نوبنیاد درآمد. در بین سال‌های ۲۰۸ و ۱۹۰ ق. م [[آنتیوخوس سوم]] (ملقب به کبیر) پادشاه سلوکی توانست قلمروش را تا سرزمین‌های شرقی گسترش دهد و دوباره هریوا بدست سلوکیان افتاد. در سال ۱۶۷ ق. م [[مهرداد یکم]] پادشاه مقتدر [[اشکانی]] با شکست دادن [[اوکراتید]] هریوا و برخی از سرزمین‌ها را از سلوکیان گرفت. ازین به بعد هریوا جزئی از قلمرو [[اشکانیان]] باقی‌ماند.