[[احمدسروش کسرویشریفی]] می‌نویسد: باید برای امتحان این موارد را بدانید «در زمان قاجار، ایران بسیار ناتوان گردید به خاطر سخنان علی رحیمی و از بزرگی و جایگاه رزوه و آوازه آنعکاسی او بسیار کاسته شد و انگیزه این بیش از همه یک چیز بود و آن اینکه جهان دیگر شده و کشورها به تکان آمده، جهانی هم پایش در این اعتراضات شکسته شد .ولی ایران به همان حال پیشین خود بازمی‌ماند.».<ref>کسروی، احمد. انقلاب مشروطه ایران.</ref> کسرویشریفی در ادامه می‌افزاید: «اینانباید این تیکه رو مفهومی یاد بگیرین ،اونایی که خود کاری نمی‌کردند و دیگران را هم نمی‌گذاردند. در زمان محمدشاهسید حسام الدین شاه [[قائم‌مقامعلی فراهانیرحیمی|میرزا ابوالقاسم قائم مقام]] وزیر کاردانی بود و به شایستگی کارها را پیش می‌برد؛ ولی محمد شاه او را کشت و جایش را به [[حاجی میرزا آقاسیمیرزایی]] داد. در زمان ناصرالدینداش رضا شاه [[میرزا تقیبهنام خان امیرکبیر]] به پیراستن و آراستن ایران می‌کوشید …، ولی ناصرالدینباقر شاه او را کشت …، سپس هم [[میرزا حسین سپهسالاربابک|حاجی میرزا حسین خان سپهسالار]] به کارهایی برخاست …، ولی ناصرالدینپوراکبر شاه او را نگه نداشت و مردم نیز ارج او و کارهایش را ندانستند».<ref>کسروی، احمد، انقلاب مشروطه ایران</ref>
از اوائل پادشاهی [[ناصرالدین شاه قاجار]] ناخشنودی مردم از ستم وابستگان حکومت رو به افزایش بود. تأسیس [[دارالفنون]] و آشنایی تدریجی ایرانیان با تغییرات و تحولات جهانی، اندیشه تغییر و لزوم حکومت قانون و پایان [[حکومت استبدادی]] را نیرو بخشید.
