خط تعلیق: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱۱۴:
تعلیق که در گذشته بیشتر به‌عنوان خط تحریری برای نوشتن نامه‌ها و فرمان‌های حکومتی به‌کار می‌رفت هم‌اکنون کاربرد اولیه خود را از دست داده است. این خط به دلیل دوایر زیاد، حروف مدور و ترکیب‌های متنوع و پیچیده در زمانهٔ بی‌حوصلهٔ ما نمی‌تواند از نظر خوانایی گسترهٔ کاربری همگانی پیدا کند.<ref name="مجله اینترنتی هفت سنگ" /> امروزه معدودی از خوشنویسان ایرانی با شیوه نگارش تعلیق آشنایی دارند که آن‌ها نیز از سر تنوع به آن می‌پردازند. برخی از آثاری که در دوره معاصر به این خط نوشته شده عبارت اند از: آثار [[حبیب اللّه فضائلی]]، و بیست رباعی [[کتیبه]]‌های [[آرامگاه خیام]] که [[مرتضی عبدالرسولی]] در ۱۳۳۹ ش به خط شکسته تعلیق نگاشته است.<ref>بحرالعلومی، ص ۳۰۷</ref><ref>فضائلی، ص ۴۱۶–۴۱۷</ref>
 
درسالهای اخیر تعدادی از استادان خوشنویسی همانند غفور اسکندری سخندانی و حسین فیض آبادی به صورت جدی به این خط توجه نموده و ضمن آموزش آن به علاقه مندان ، آثار ارزشمندی در این زمینه بوجود آوردند .
 
درسال 1397 توسط علاقمندان هنر خوشنویسی کنگره ای در بزرگداشت خواجه اختیار منشی در شهرستان گناباد با حضور استادان و هنرمندان خوشنویسی برگزار شد و برای اولین بار آثار خواجه اختیار در نمایشگاهی مستقل به نمایش در آمد . سپس در سال 1398 نیز به همت نگارخانه لاجورد نمایشگاهی از آثار تعلیق نویسان معاصر برگزار شد که با استقبال جامعه هنری مواجه شد و گام ارزنده ای در معرفی خط تعلیق برداشته شد .