ولفگانگ آمادئوس موتسارت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ولفگانگ آمادئوس موتسارت'''<ref>[http://dictionary.reference.com/browse/Wolfgang%20Amadeus%20Mozart «تلفظ نام موتسارت در وبگاه لغتنامه (Dictionary.com(]</ref><ref>{{یادکرد وب |url=http://www.bartleby.com/61/62/M0456200.html |title=تلفظ نام موتسارت در وبگاه بارتلبی (Bartleby.com"( |accessdate=۲۶ فوریه ۲۰۰۸ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20051218134403/http://www.bartleby.com/61/62/M0456200.html |archivedate=۱۸ دسامبر ۲۰۰۵ |dead-url=yes }}</ref> (زادهٔ ۲۷ ژانویهٔ ۱۷۵۶ – درگذشتهٔ ۵ دسامبر ۱۷۹۱) ({{IPA-de|ˈvɔlfɡaŋ amaˈde:ʊs ˈmo:tsaʁt}}) [[آهنگ‌ساز|آهنگساز]] [[اتریش]]ی، [[موسیقی دان]] [[موسیقی کلاسیک|کلاسیک]] بود. موتسارت در زندگی کوتاه خود بیش از ۶۰۰ قطعه [[موسیقی]] شامل موسیقی برای [[اپرا]] و همچنین شامل [[سمفونی]]، [[کنسرتو]]، [[موسیقی مجلسی]]، [[سونات]]، سرناد، و موسیقی برای [[گروه کر|گروه کُر]] ساخت. موتسارت در پنجمین سال از زندگی‌اش آغاز به آهنگسازی کرد و در تمام [[اروپا]] شهرت بسیاری یافت. در هفت‌سالگی اولین سمفونی، و در دوازده‌سالگی اولین اپرای کامل خود را نوشت. او در تمام [[سبک موسیقی|ژانرهای]] مرسوم در دوران زندگی‌اش موسیقی تصنیف کرد و آثار درخشانی پدید <nowiki>آورد همچنین او بهترین در دوره خود بود

در سال ۱۷۸۱ موتسارت به همراه کارفرمایش اسقف به وین رفت و اما به دلیل محدودیت‌هایی که اسقف در روش موسیقی موتسارت ایجاد می‌کرد از شغلش استعفا داد. پس از آن به [[وین]]، شهر موسیقیدانان، رفت و در آنجا مشغول به کار آزاد شد. او امیدوار بود که در حین انجام کار آزاد موفق به پیدا‌کردنپیداکردن شغلی دائمی شود که این آرزو در طول عمرش، هیچ‌گاه برآورده نشد. با وجود این ، بین سال‌های ۱۷۸۲ تا ۱۷۸۷ او زندگی بسیار مجللی در وین داشت. در تاریخ ۴ اوت ۱۷۸۲، برخلاف عقیده پدرش موتسارت با کنستانز وِبر (۱۷۶۲–۱۸۴۲)<ref>(Constanze Weber)</ref> در کلیسای [[کلیسای جامع سنت اشتفان، وین|سَن اِشتِفان]]<ref>(Saint Stephan)</ref> در وین ازدواج کرد. ولفگانگ و کنستانز در طول زندگی مشترکشان صاحب هفت فرزند شدند که از آن‌ها فقط [[کارل توماس]] (۱۷۸۴–۱۸۵۸)<ref>(Karl Thomas)</ref> و [[فرانتس کساور ولفگانگ موتسارت]] (۱۷۹۱–۱۸۴۴)<ref>(Franz Xaver Wolfgang)</ref> توانستند سنین طفولیت را پشت سر بگذارند. کارل توماس و فرانس زاویر ولفگانگ هرگز ازدواج نکردند و صاحب فرزندی نشدند.

در اواخر ۱۷۸۰ از باواریا سفارش ساختن یک سمفونی را دریافت کرد و با شوق آن را ساخت و سپس با روحیه‌ای بهتر به سالزبورگ برگشت، اما بزرگان دربار نشان دادند که مایل نیستند تا موتسارت با دربارهای دیگر فعالیت کند. موتسارت در برابر آن‌ها مانند همیشه گستاخ و سرکش بود و دیری نگذشت که درگیری آن‌ها به اوج رسید و همکاری دربار با موتسارت قطع شد.<ref name="bbc2005" />

پس از جداشدن از دربار سالزبورگ با امید زیاد عازم وین شد و توانست جایگاهی را در این دربار بدست آورد، اما بازهم به خاطر طبع سرکش و ناسازگاری با رسم و سنت‌های پوسیده، با اربابان تازه نیز درگیر شد و از کارش او را برکنار کردند، هرچند در سال ۱۷۸۲ دوباره به استخدام دربار وین درآمد اما رابطه موتسارت با دربار تا پایان زندگی او تنش‌آلود باقی ماند.<ref name="bbc2005" />