مانی: تفاوت میان نسخه‌ها

==== نگارگری ====

مانی هنرمندی با چندین استعداد بود. او نگارگری بود که نوشته‌های خود را با تصاویر می‌آراست.<ref>زاندرمن ایرانیکا</ref> شهرت منحصربه‌فرد مانی در نقاشی در دوران پس از اسلام نیز به یاد ماند و چیره‌دستی‌اش در مصورسازی، او را با صفت نقاش همراه کرده‌است.<ref>زاندرمن ایرانیکا</ref> مانی کتاب مصوری برای تببین و توضیح اعتقادات پیچیده‌اش پدیدآورد که ''[[ارژنگ]]'' نام دارد. نسخه‌ای از این کتاب در خزانهٔ [[غزنویان]] برجای مانده بوده‌است.<ref>زاندرمن ایرانیکا</ref> به نظر می‌رسد پردة نویافته مانوی معروف به '''کیهان نگاره''' بازنمایی چینی همان ''ارژنگ ''باشد.<ref>{{Cite journal|last=شکری فومشی|first=محمد|last2=میرزایی|first2=سونیا|date=2018-09-22|title=عناصر دینی در کیهان‌نگاره نویافته چینی مانوی رویکردی تصویرـ متن‌شناسانه به طومارنگاره‌ای تعلیمی از مانویان چین در قرن 13/14 میلادی|url=http://adyan.urd.ac.ir/article_70669.html|journal=پژوهش های ادیانی|volume=6|issue=11|pages=105–34|issn=2345-3230}}</ref>

==== خط و خوشنویسی ====

او برای نوشتن زبان‌های ایرانی دبیره‌ای را به‌کار برد که به [[خط مانوی]] مشهور است. این نوع از کتابت پارسی میانه به لهجهٔ درباری، اقدامی متحولانه و بدیع بود که تحت نظارت مانی انجام شد و سپس برای نوشتن دیگر زبان‌های ایرانی تعمیم یافت.<ref>زاندرمن ایرانیکا</ref> این دبیرهٔ نو برای نوشتن زبان‌های ایرانی در سدهٔ سوم میلادی از دبیرهٔ پهلوی آن روزگار مناسب‌تر بوده چرا که از [[املای تاریخی]] و [[هزوارش]] عاری بوده‌است. این دبیره به‌صورت عام پذیرفته نشد چراکه پدیدآورندهٔ آن را یک [[زندیق]] می‌پنداشتند.<ref>زاندرمن ایرانیکا</ref>