زبانهای داردی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز معرفی منبع مطالعه زبانهای داردی درفارسی |
||
خط ۲۱:
== جایگاه در خانوادهٔ هندوآریایی ==
زبانهای داردی زیرشاخهای از زبانهای هندوآریاییست که به دلیل مجاورت با [[زبانهای ایرانی شرقی]] و [[زبان نورستانی|نورستانی]]، پیوندهای مستحکم ساختاری با آنها پیدا کردهاست. نورستانی زبانیست که در شرق افغانستان بدان سخن گفته میشود. در ابتدا زبانشناسان زبان نورستانی را شاخهای از زبانهای داردی فرض میکردند اما امروزه طبق پژوهشهای [[گئورگ مورگنشتیرنه]] نروژی، زبان نورستانی خود یکی از شاخههای مستقل زبانهای هندوایرانیست. طبق پژوهشهای این زبانشناس، زبانهای هندوایرانی به سه شاخهٔ هندوآریایی، ایرانی و نورستانی تقسیم میشوند.زبانهای داردی درکتاب فرهنگ وزبان پشه ای افغانستان نشرایراناونوشته حمیدرضاکهنگی موردبررسی قرارگرفته است (ازجمله زبانهای پشه ای افغانستان وکشمیری هند وکالاشه پاکستان).
بجز زبان کشمیری، دیگر زبانهای خانوادهٔ [[داردی]]، زبانهایی با سخنوران کم و مناطق زیر پوشش کوچک هستند و بسیاری از آنها فرهنگ نوشتاری و قدرت تدریس ندارند. در بیشتر موارد سخنوران بدین زبانها در مناطق سختگذر کوهستانی بسر میبرند. بخش بزرگی از این مناطق بعلاوه مشکل سختگذر بودن بطور مداوم با نیروهای دولتی در ستیز بسر میبرند.
خط ۵۱:
*The Comparative study of Urdu and Khowar. Badshah Munir Bukhari National Language Authority Pakistan 2003.
*National Institute of Pakistani Studies, Quaid-i-Azam University & Summer Institute of Linguistics [1] Re
کتاب فرهنگ وزبان پشه ای افغانستان نوشته حمیدرضاکهنگی نشرایراناتهران1398
(( کریم پوپل))
{{زبانشناسی افغانستان}}
|