نخلیان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
Abanazardey (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲:
در استان خوزستان خرمای ([[برحی]]، گنطار و سایر یا سعمران) در استان بوشهر خرمای کبکاب و در استان هرمزگان شهرستان حاجی‌آباد خرمای پیارم معروفیت بیشتری دارند.
 
تیره نخلیان (Arecaceae) گیاهانی هستند درختی، درختچه‌ای یا بالارونده، خاردار، بابرگ‌هایبا برگ‌های بزرگ و چین خورده،چین‌خورده، دارای تقسیمات پَری یا پنجه‌ای؛ گل‌آذین گوشتدار، پانیکول یا سُنبله، اغلب دارای براکته‌های اسپات مانند، گل‌های یک یا دو جنسی، منظم، ۶ گلپوش آزاد یا پیوستهٔ گوشتدار، ۶ پرچم یا بیشتر، معمولاً ۳ برچهٔ پیوسته و ندرتاً آزاد، یک تخمک، تخمدان فوقانی ۱ تا ۳ خانه‌ای، ۳ تخمک و میوهٔ سته، و گاهی بسیار بزرگ. این گیاهان بومی نواحی گرمسیری هستند.<ref>سپاسخواه، علی‌رضا، و دیگران، فرهنگ کشاورزی و منابع طبیعی. دانشگاه تهران. ۱۳۷۹ به بعد. شابک: ۹۷۸۹۶۴۰۳۹۲۹۴۲</ref>
در [[گویش بندری]] (لهجه بندرعباسی) که در بخش اعظمی از هرمزگان رایج است به این درخت مغ گفته می‌شود که کلمه‌ای باستانی است.
 
در ایران کشت نخل همزمان با تشکیل حکومت هخامنشیان رونق گرفت. ارقام خرمای ایران بیش از ۴۰۰ رقم است و نقاط کشت خرما عبارتندعبارت‌اند از: خوزستان، بوشهر، فارس، سیستان و بلوچستان، کرمان، هرمزگان و…. شمالی‌ترین نقاط کشت این درخت در ایران قصر شیرین و دره فرخی در حدود ۱۵ کیلومتری شمال غربی خور است.<ref name="khormano.com"/>
 
== راسته ==