اریش کستنر: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
Abanazardey (بحث | مشارکتها) جز جایگزینی با اشتباهیاب: ودوساله⟸و دوساله |
||
خط ۷۰:
== زندگی ==
[[پرونده:Erich Kaestner cropped.jpg|بندانگشتی]]
اِریش کستنر پس از گذراندن دوره [[تربیت معلم]]، در سال ۱۹۱۷ و در بحبوحهٔ [[جنگ اول جهانی]] به عنوان سرباز به جبهههای جنگ فرستاده شد. در جبههٔ جنگ به بیماری قلبی دچار گشته و در حالی که به شدت ضعیف و بیمار شده بود، به خانه بازگشت. بعد از بازگشت از جبهههای جنگ نخست در یک بانک شروع به کار کرد<ref name=autogenerated1>[http://nasour.net/1386.12.27/118.html Nasour نصور ::|| Article Center ::|| زندگینامه اریش کستنر / ترجمه: شاپور چهاردهچریک<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> و سپس به تحصیل در رشته «زبان و ادبیات آلمان»(۲)، تاریخ و فلسفه پرداخت. از سال ۱۹۲۷ میلادی به عنوان نویسنده و خبرنگار غیر وابسته، در شهر برلین اقامت گزید. اولین آثار او شامل نمایشنامههای انتقادی و سیاسی آمیخته به طنز میباشد. در سال ۱۹۳۱ میلادی با نوشتن رمان «فابیان» نیش تیز قلم را متوجه [[فاشیسم]]، ارتش سالاری و بینش منحط خورده بورژوازی نمود. همگام با خلق آثار ادبی و نمایشنامه هائی مانند «مدرسه دیکتاتورها» با شماری از نشریات در ستون انتقادی- سیاسی- علمی همکاری میکرد. [[فیلم نامه]] و داستانهای کودکان که به شیوهای مهیج در ارتباط با آموزش آنان مینگاشت از جمله فعالیتهای اریش کستنر است که معروفترین آنها «امیل و کارآگاهان» میباشد. این کتاب به صورت فیلم و تئاتر نیز نمایش داده شدهاست. امیل و کارآگاهان به سی زبان مختلف ترجمه و جزو آثار جاودانه ادبیات کودکان محسوب میشود. اریش کستنر به علت فعالیتهای سیاسی مجبور بود که نوشتههایش را غالباً با اسم مستعار منتشر کند، اسامی مستعاری که وی استفاده میکرد، عبارت بودند از: Melchior Kurtz ملشیور کورتس، Robert Neuner، روبرت نوینر و عیره.<ref name=autogenerated1 /> علیرغم به آتش کشیدن آثارش به وسیله فاشیستها در سال ۱۹۳۳ میلادی و سلب کامل حقوق و آزادیهای نویسندگی از وی در سال ۱۹۴۲ میلادی، هرگز به خارج از آلمان مهاجرت نکرد و کتابهایش را در دیگر کشورها منتشر نمود. بعد از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ میلادی، اریش کستنر سردبیری ستون ادبی- انتقادی نشریه «نویه زایتونگ»(۳) در مونیخ و مدیریت مجله نوجوانان «پنگوئن»(۴) را به عهده گرفت. در سال ۱۹۵۷ میلادی به مقام ریاست [[انجمن قلم]](۵) آلمان فدرال و در همین سال به دریافت جایزه [[گئورگ-بوشنر]](۶) مفتخر شد. در این هنگام شصت
== رمانها ==
|