ویکی‌پدیا

ویلهلم یکم، امپراتور آلمان: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
AliKojediNejad (بحث | مشارکت‌ها)
۲۲۰ ویرایش‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایشگر دیداری
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
ربات‌ها، مدیران رباتیک
۴٬۴۱۱٬۲۶۸ ویرایش‌ها
خط ۶۳:
 
از دیدگاه بسیاری از صاحب نظران، تاج گذاری وی یادآور نوزایش [[امپراتوری مقدس روم]] بود. فلیکس دان شعری به نام Macte senex Imperator (درود بر تو ای امپراتور سالخورده) که در آن وی ویلهلم را عنوان Barbablanca (ریش سپید) داده بود که یادآور امپراتور قرون وسطایی [[فریدریش بارباروسا]] (ریش قرمز) است. با توجه به افسانه «پادشاهی در کوهستان»، بارباروسا در کوهستان‌های کیف هاوزا (Kyffhäuser) خفته بود تا این که آلمان به او احتیاج پیدا کرد. ویلهلم یکم همچنین به عنوان دومین بارباروسایی که بازمی‌گردد، در تصور عامه نقش بست. بنای یاد بود کیف هاوزا (Kyffhäuser Monument) در تورینگن یادآور هر دو امپراتور است.<ref>John B. Freed, ''Frederick Barbarossa: The Prince and the Myth'' (Yale University Press, 2016), p. 631n.</ref>[[پرونده:LenbachWilhelmI.jpg|بندانگشتی|366x366پیکسل|نقاشی پرتره وی؛ اثر [[فرانتس فون لنباخ]]]]در ۱۸۷۲ ویلهلم همچنین یک اختلاف مرزی بین بریتانیای کبیر و ایالات متحده را داوری نمود؛ او به سود ایالات متحده رأی داد که جزایر سن خوآنِ دولت واشینگتن باید به ایالات متحده واگذار شود و بدین ترتیب به ۱۲ سال جنگ خونین موسوم به «جنگ خوک» بین ایالات متحده و بریتانیای کبیر پایان داد.<ref>{{cite book|author=Mike Vouri|title=The Pig War: Standoff at Griffin Bay|url=https://books.google.com/books?id=OgsHYBCdG_oC&pg=PA248|year=2013|pages=248–50}}</ref>
بیسمارک در خاطرات خود ویلهلم را فردی سنتی، مؤدب، بی‌کم و کاستبی‌کم‌وکاست جنتلمن و یک افسر پروسی نابغه که هر از گاهی عقل سلیم و دور اندیشی‌اش با «نفوذ و تأثیرات زنانه» تضعیف شده‌است، توصیف کرده‌است. منظور وی از تأثیرات زنانه، همسر ویلهلم است، کسی که توسط [[یوهان ولفگانگ فون گوته]] و سایرین تریبیت شده بود و از لحاظ فکری باهوش‌تر از همسر خود بود. همسر ویلهلم از این رو که شخصیتی لیبرال بود، بارها انتقاداتی بی‌پرده و صریح از سیاست‌های رسمی کرده بود، هر چند ویلهلم خود با عقاید لیبرالی قویاً سر ستیز داشت. به رغم اینکه ویلهلم به عنوان قیصر از قدرتی قابل توجه برخوردار بود، اما امور کشوری و لشکری را عموماً به بیسمارک واگذار نموده و خود را به نمایندگی کل ملت (تجسم اتحاد ملی) و تأیید تک تک سیاست‌های بیسمارک محدود کرده بود.
 
<br />
 
== تلاش‌ها برای ترور و قوانین ضد سوسیالیسم ==
در ۱۱ مه ۱۸۷۸ در حالی که وی و دخترش پرنسس لوئیز ضمن تشریفاتی در بلوار Unter den Linden شهر برلن، در حال عبور بودند، یک لوله‌کش به نام امیل مکس هودل در تلاش خود برای ترور قیصر شکست خورد؛ وی از یک رولور برای ترور امپراتور ۸۱ ساله استفاده کرد. زمانی که گلوله‌‌اشگلوله‌اش به خطا رفت، در طول خیابان پا به گریز گذاشت و گلوله دیگری نیز آتش کرد که آن نیز به خطا رفت. در میان آشوب و هلهلۀهلهلهٔ جمعیت، یکی از حضار کوشید تروریست را بگیرد اما خود به شدت زخمی شد و دو روز بعد جان سپرد. هودل فوراً دستگیر شد، به دادگاه رفت، مورد محاکمه قرار گرفت، محکوم به اعدام شد و در ۱۶ اوت حکم وی اجرا شد.<ref name="Meyer">{{Meyers Online|8|603|603|spezialkapitel=Hödel|kapiteltext=Hödel, Max|bemerkung=|kurz=}} (in German)</ref>ناگفته نماند که در همان روز ترور، [[ناصرالدین‌شاه قاجار]] در دومین [[سفرهای ناصرالدین‌شاه قاجار به اروپا|سفر خود به اروپا]] و به منظور بازدید ویلهلم یکم و بیسمارک به برلن رسیده بود.
 
تلاش دوم برای ترور قیصر ویلهلم در ۲ ژوئن ۱۸۷۸ توسط دکتر کارل نوبیلینگ انجام شد. از آن جا که خودروی امپراتور روباز بود، تروریست از پنجرۀپنجرهٔ خانه‌‌ایخانه‌ای در بلوار Unter den Linden دو گلوله با تفنگ ساچمه‌زنی آتش کرد. ویلهلم به شدت زخمی گشت و با شتاب به کاخ بازگردانده شد. نوبیلینگ در تلاش برای خودکشی گلوله‌‌ایگلوله‌ای به خود شلیک کرد. در حالی که ویلهلم جان به در برد، تروریست سه ماه بعد بر اثر عفونتی که خود عمداً بر روی زخمش ایجاد کرد، جان سپرد.{{citation needed|date=August 2017}}
 
با وجود این حقیقت که مکس هودل از مدت‌ها قبل از حزب سوسیال دمکراتیک آلمان اخراج شده بود، اما اقدامات وی بهانه‌‌ایبهانه‌ای به دست بیسمارک دادند تا فعالیت این حزب را ممنوع کند. با این هدف، بیسمارک با یک نماینده لیبرال رایشستاک به نام لودویگ بامبرگر∗ همدست شد، کسی که در انتقاد از سوسیالیسم مقاله‌‌ایمقاله‌ای با عنوان «اگر من هیچ جوجه‌‌ایجوجه‌ای نمیخواهم،نمی‌خواهم، پس باید تخم مرغ‌ها را بشکنم» منتشر کرده بود. این سوء قصدها به جان ویلهلم، همچنین بهانه‌‌ایبهانه‌ای شدند برای وضع قوانین ضد سوسیالیستی؛ قوانینی که در ۱۸ اکتبر ۱۸۷۸ توسط اکثریتی از نمایندگان رایشستاک پشتیبانی شدند. این قوانین حزب سوسیال دمکراتیک را از حالت قانونی خود خارج و تمامی سازمان‌هایش از جمله جراید را ممنوع ساخت، دست نوشته‌ها و مقالات سوسیالیستی را ضبط نمود و سوسیالیست‌ها را محکوم به تنبیه نمود. این قوانین تا ۳-۲ سال ادامه داشتند.
 
== سال‌های پایانی ==
در اوت ۱۸۷۸ تزار [[الکساندر دوم (روسیه)|الکساندر دوم]] روسیه، خواهر زادۀزادهٔ ویلهلم، نامه‌‌اینامه‌ای به ویلهلم نوشت و در آن از رویکردی که دولت امپراتوری آلمان در برابر علایق دولت روسیه در [[کنگره برلین]] در پیش گرفته بود، اظهار نارضایتی و گله‌مندی کرد. در پاسخ، ویلهلم و همسرش و ولیعهد به روسیه سفر کردند (برخلاف توصیه بیسمارک) تا روابط سرد شده بین دو خانوادۀخانوادهٔ امپراتوری را با گفت‌وگوی‌هایگفتگوی‌های رو در رو به حال نخست بازگردانند. به هر حال، بار دیگر با تهدید به استعفا، بیسمارک بر ویلهلم که مخالف اتحاد نزدیک با اتریش بود، چیره گشت تا در ۷ اکتبر ۱۸۷۹ «اتحاد دوگانه» بین آلمان و اتریش-مجارستان توشیح شود؛ اتحاد مخفیانه‌‌ایمخفیانه‌ای که به طرزی آشکارا بر ضد روسیه جهت‌گیری شده بود.
 
تلاش دیگر برای ترور امپراتور در مراسم گشایش بنای یاد بود تشکیل امپراتوری آلمان به نام Niederwalddenkmal در ۱۸ سپتامبر ۱۸۸۳ به شکست انجامید. گروهی از آنارشیست‌ها حمله‌‌ایحمله‌ای با دینامیت را طراحی کرده بودند که به خاطر هوای مرطوب نافرجام ماند.
 
[[کنفرانس برلین (۱۸۸۴)]] که توسط بیسمارک تدارک دیده شده بود، می‌تواند به عنوان رسمیت بخشیدن به [[تقسیم آفریقا]] نگریسته شود. با ادعای مالکیت بر بسیاری از سرزمین های آفریقا و اقیانوسیه که بلا صاحب مانده بودند، آلمان شروع به ساختن امپراتوری مستعمراتی بزرگی نمود.<ref>[https://www.welt.de/kultur/article168705897/Diese-deutschen-Woerter-kennt-man-noch-in-der-Suedsee.html Diese deutschen Wörter kennt man noch in der Südsee, von Matthias Heine] "Einst hatten die Deutschen das drittgrößte Kolonialreich[...]"</ref>
 
با وجود کوشش‌ها برای کشتن امپراتور و بدنامی وی در جریان حوادث [[انقلاب‌های ۱۸۴۸|انقلاب‌انقلاب ۱۸۴۸]]، وی و همسر خود به ویژه در سال‌های پایانی زندگی‌شان، بسی محبوب بودند. بسیاری از مردم آنان را به مثابۀمثابهٔ تجسمی از پروس قدیم دیده و سبک زندگی ساده آنان را می‌پسندیدند.پس از یک دوره بیماری کوتاه، ویلهلم در ۹ مارس ۱۸۸۸ در برلن درگذشت. وی در ۱۶ مارس در شارلوتنبرگ به خاک سپرده شد.
 
برای پاسداشت وی، انبوهی تندیس یادبود در سراسر کشور ساخته شدند. شناخته شده‌ترین آنها همانا «بنای یاد بود کیفهاوزا» در تورینگن است که به آن اشاره شد. از ۱۸۶۷ تا ۱۹۱۸ (سقوط امپراتوری آلمان و تأسیس جمهوری وایمار در نتیجۀنتیجهٔ شکست در جنگ جهانی اول) بیش از ۱۰۰۰ بنای یادبود ویلهلم ساخته شدند. یکی از آنها توسط حکومت آلمان شرقی در ۱۹۵۰ ذوب شد.
 
== پانویس ==
{{پاورقی|یک}} لودویگ بامبرگر از نمایندگان لیبرال برجستۀبرجستهٔ رایشستاک و عضو کمیسیون اقتصادی آن بود، وی از مهارت سخنرانی ویژه‌ای برخوردار و یکی از دونفری بود که بیسمارک آنان را برای پژوهش و بحث پیرامون شرایط صلح با فرانسه (پس از [[جنگ فرانسه و پروس]]) فراخواند.
 
== درگذشت ==
سطر ۹۴ ⟵ ۹۲:
 
== جستارهای وابسته ==
 
* [[هلموت فون مولتکه (بزرگتر)]]
* [[اتو فون بیسمارک]]
سطر ۱۲۳ ⟵ ۱۲۰:
[[رده:تاریخ آلمان]]
[[رده:درگذشتگان ۱۸۸۸ (میلادی)]]
[[رده:دریافت‌کنندگان درجه اول نشان مقدس جورج]]
[[رده:دریافت‌کنندگان صلیب آهنین]]
[[رده:دریافت‌کنندگان صلیب بزرگ لژیون دونور]]
[[رده:دریافت‌کنندگان نشان سنت اندرو]]
[[رده:دودمان هوهنتسولرن]]
[[رده:دودمان هوهن‌زولرن]]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/ویلهلم_یکم،_امپراتور_آلمان»