ملک منصور میرزا: تفاوت میان نسخه‌ها

ملک منصور میرزا در ایام جوانی بین سال‌های ۱۲۳۰–۱۲۲۰ شمسی کمک برادر کهتر؛ ملک قاسم میرزا، در امور دولتی آذربایجان بود. این شاهزاده از همان ایام کودکی در دستگاه حکومتی برادرش عباس میرزا [[نایب السلطنه]] وارد شده و از سوی او به حکومت و مشاورت در ارومیه و ولایتهای کوچک آذربایجان گمارده می‌شده‌است. ملک قاسم میرزا در جنوب شرقی دریاچه ارومیه؛ شیشوان،[[شیشوان]]، و ملک منصور میرزا در جنوب غربی آن؛ نازلوچای، سکونت گزیدند. در آنزمان آذربایجان آرامترین نقطه کشور بشمار می‌رفت. تا اینکه در سال ۱۲۳۵شمسی برابر با ۱۲۷۳ ق امیر سلطان از احفاد امیر بیگ چلاق با تحریک افسران [[عثمانی]] مستقر در سنجاق نوچه وارد خاک [[آذربایجان]] می‌شود. این روزها مصادف با جنگ هرات می‌بود. امیر بیگ چلاق از فرصت استفاده کرده به استحکام قلعه بنار یا بنارک در منطقه صومای [[اورمیه]] پرداخته و در آنجا مستقر شده شروع به یاغی گری و راه زنی می‌کند. به همین دلیل ملک منصور میرزا به نیابت از طرف نایب السلطنه وقت [[ناصرالدین‌شاه قاجار]] به کمک لطفعلی خان سرتیپ افشار پسر امامقلی خان برای سرکوبی امیر سلطان می‌شتابد. لطفعلی خان سلطان بیگ را در قلعه بنار طی جنگ خونین شکست داده و امیر سلطان ملتمسانه تسلیم می‌شود. او روز بعد دم دم‌های صبح از مردانگی افشار سوءاستفاده نموده و هنگامی که عسگرخان سرتیپ مشغول نماز بود با خنجر آخته وی را به قتل می‌رساند. ملک منصور میرزا وارد آلاچیق شده به لطف‌الله بیک و درویش تقی وکیل فرمان می‌دهد که آن خائن را در دم به قتل برسانند.