کریشتوف کیشلوفسکی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها)
نجات ۱ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0
Abanazardey (بحث | مشارکت‌ها)
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: حضرت⟸، فیلنامه‌نویس⟸فیلم‌نامه‌نویس
خط ۴۴:
«[[شیفته دوربین]]» (camera buff) ساختهٔ ۱۹۷۹ (برنده جایزه اصلی از [[جشنواره جهانی مسکو]]) و «[[شانس کور]]» (Blind Chance) ساختهٔ ۱۹۸۱ فیلم‌هایی در همان خط فکری بودند. با این تفاوت که این‌بار بیشتر تمرکز این دو فیلم، به جای یک جامعه، بر انتخاب‌های اخلاقی یک شخصیت انسانی بود. در همین دوران کیشلوفسکی همراه با چند کارگردان دیگر لهستانی از جمله [[آندره وایدا]] به عنوان اعضای جنبش رهایی مطرح شدند. جنبشی که به دغدغه‌های اخلاقی در سینما معقتد بود. ارتباط او با این کارگردانان توجه دولت لهستان را برانگیخت و باعث سانسور و فیلمبرداری یا تدوین مجدد فیلم‌های او در این دوران شد. فیلم [[شانس کور]] تا شش سال پس از ساخت، امکان نمایش داخلی پیدا نکرد.
 
«[[پایانی نیست]]» (No End) ساختهٔ ۱۹۸۴ شاید اولین فیلم صریح سیاسی او باشد. این فیلم نمایشگر دادگاه‌های سیاسی در لهستان در زمان حکومت نظامی، از دید روح یک وکیل و همسر بیوه‌اش است. هم دولت و هم مخالفان از فیلم به شدت انتقاد کردند. این فیلم آغازگر دوران همکاری نزدیک او با دو نفر بود، یکی [[کریستف پیسیویچ]] (فیلنامه‌نویسفیلم‌نامه‌نویس) و دیگری [[زبیگنف پرایزنر]] (آهنگساز). پیسویچ یک وکیل دادگستری بود. کیشلوفسکی در جریان تحقیقات دربارهٔ دادگاه‌های سیاسی زمان حکومت نظامی، برای ساختن فیلم مستند درهمین باره با او آشنا شده بود. او فیلمنامه‌نویس اصلی آثار بعدی کیشلوفسکی شد. [[زبیگنف پرایزنر|پرایزنر]] نیز آهنگ‌ساز اغلب آثار بعدی کیشلوفسکی شد. موسیقی پرایزنر برای فیلم [[پایانی نیست]] و بیشتر مجموعه فیلم‌های کیشلوفسکی امتیاز محسوب می‌شد. این موسیقی نقش برجسته‌ای در فیلم‌های کیشلوفسکی داشت.
 
[[ده‌فرمان]] (۱۹۸۸) مجموعه‌ایست از ده فیلم کوتاه که در مجتمع آپارتمانی در ورشو فیلمبرداری شده‌است. هر یک بر اساس یکی از فرمان‌های «ده‌فرمان» حضرت موسی، برای تلویزیون لهستان و با سرمایه‌گذاری آلمان غربی ساخته شد. این مجموعه در حال حاضر یکی از بهترین مجموعه فیلم‌های تحسین شده توسط منتقدان در همه دوران‌ها است. کیشلوفسکی و [[کریستف پیسیویچ]] فیلمنامه‌نویسان مجموعه بودند و قرار بود ده کارگردان مختلف این ده قسمت را بسازند. اما کیشلوفسکی متوجه شد که نمی‌تواند از کنترل کردن این پروژه دست بکشد و آن را به دیگران بسپارد. سرانجام تمام قسمت‌ها را او کارگردانی کرد و تنها مدیران فیلمبرداری متفاوت بودند. اپیزود پنجم و ششم به صورت جداگانه و با مدت زمان بیشتر با نام‌های «فیلمی کوتاه دربارهٔ کشتن» و «فیلمی کوتاه دربارهٔ عشق» ساخته شدند. او قصد داشت اپیزود نهم را هم به صورت مستقل و با نام «فیلمی کوتاه دربارهٔ حسادت» بسازد اما خستگی مانع از آن شد که او در کمتر از یک سال ۱۳ فیلم بسازد.
 
== فیلم‌سازی در خارج از لهستان ==