امروزه خیابان معروف به صفی علیشاه و خانقاه، از دو ضلع شرقی و شمالی خانقاه صفی علیشاه می‌گذرد.<ref name="ReferenceA" />
<br />
== زندگی و عادات خصوصی ==
زندگی صفی علیشاه در محیط درویشی و با خوشبختی سپری شد. همسر اول او، عالم تاج نام داشت که صفی، به وی بسیار علاقه‌مند و با وی بسیار مهربان بود و وقتی که عالمتاج در موقع [[وضع حمل]] فوت کرد، صفی سوگواری بسیار کرد و اشعاری سوزناک در این باب سرود. صفی از همسر اول خود، اولادی نداشت. همسر دوم صفی علیشاه نیز، پس از چندی درگذشت و فرزندی برای او بر جای نگذاشت.
اما زن سوم صفی علیشاه، خانم ماشاءالله بود، که صفی از او، یگانه فرزندی به اسم شمس الضحی به یادگار داشت. شمس الضحی، دختر صفی علیشاه، هنوز مدت عمرش بیشتر از یک سال نشده بود، که صفی علیشاه بدرود زندگانی گفت.<ref name="ReferenceC" />
مجید ملک محمدی، در شرحی که پیرامون [[زندگی خصوصی]] و عادات و اعتیادات صفی علیشاه نوشته، نام وی را در زمرهٔ تریاکی‌های مشهور ثبت کرده و به اعتیاد وی به تریاک، چنین اشاره نموده‌است:
گمان می‌رود که صفی علیشاه تریاک می‌کشید، چنان‌که خود گوید:
ساقی امشب عنایت افزون کرد
بهر رندان به باده افیون کرد
تصور می‌رود که باده در اینجا، به مجاز ذکر شده باشد، ولی افیون را که چندان اکراهی ندارد، استعمال می‌نموده‌است. محققا می‌توان گفت که صفی علیشاه، بسیار مقید به انجام مراسم مذهبی بود، ولی چون درویشان ریایی از درویشی تنها به رندی و قلندری اکتفا نمی‌کرد. چنان‌که گاه گاه به برخی از مخدرات که در میان درویشان ایران رواجی دارد، دست می‌برده‌است. چنان‌که می‌گوید:
بس علاج دردسر ز افیون کنم
لاجرم همواره مستم، چون کنم
صفی علیشاه در هشت سال پایانی عمر خویش، در خانقاه خویش (خانقاه صفی علیشاهی) اقامت داشت و آنجا را به صورت منزل شخصی خویش درآورده بود.<ref name="ReferenceB" />
